Πως μπορούμε αυτές τις μέρες να μην αναπολούμε τα παλιά. Εκείνα που ο τούρκικος ζυγός και οι ντόπιοι πραξικοπηματίες δεν μας άφησαν να χαρούμε. Η Μια Μηλιά, το παλιό μας σπίτι.
Στην Μια Μηλιά ήταν το προπονητικό κέντρο της ομάδας μας, ήταν η γενέτειρα του μεγάλου αρχισκόρερ και πατέρα του προπονητή μας, του Σωτήρη Καϊάφα. Στην αρχή χρησιμοποιείτο από τις μικρές εφηβικές ομάδες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και στην συνέχεια υπήρχαν σκέψεις να το χρησιμοποιούσε και η πρώτη ομάδα. Όμως η βάρβαρη τούρκικη εισβολή άλλαξε τα σχέδια των ανθρώπων μας και έμεινε ένα όνειρο απατηλό, ένα όνειρο που ακόμα και μέχρι σήμερα δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Να αποκτήσουμε ένα δικό μας γήπεδο.
Απόσπασμα από την συνέντευξη του Σωτήρη Καϊάφα στη Λένια Καρατζιά
Από το περιοδικό LIFE
Λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά από τη Λευκωσία, στη Μια Μηλιά, ο Σωτήρης Καϊάφας είδε το πρώτο φως της ζωής. Το χωριό του θεωρείτο φυτώριο ποδοσφαιριστών, αφού πολλοί μεγάλοι παίκτες κατάγονταν από εκεί. Γεννημένος το 1949, το πρώτο γήπεδο της ζωής του ήταν η αυλή της εκκλησίας του Άη Γιάννη. Εκεί μαζεύονταν τα παιδιά για να περάσουν όμορφες, ανεπανάληπτες και αξέχαστες στιγμές, κλωτσώντας μια λαστιχένια μπάλα και όταν δεν την είχαν ούτε αυτή, τους αρκούσε και η χειροποίητη, φτιαγμένη από κομμάτια ρούχων. Από την παρέα αυτή, ο Σωτήρης θυμάται «τον Ροτσίδη της Ομόνοιας, τους Αριστείδου, Ματσουκάρη, Καψό, Μητσίδη και Κωστάκη του Ολυμπιακού, τον Μιαμηλιώτη του ΑΠΟΕΛ και της ΕΠΑ…»
