Δικαιολογίες και ελαφρυντικά υπάρχουν, άλλα ας μην το ψάξουμε καλύτερα. Κρατούμε μόνο την πρόκριση και φυσικά… την είσπραξη.
Με 4-5-1 παρέταξε ο Καϊάφας την ομάδα. Λομπανίτζε αριστερά, Χάρης δεξιά, Κακουμπάβα και Ακουισταπάτσε στα στόπερ. Ρόντρι και Σερτζίνιο αμυντικά χαφ, Γκρικαλασβίλι σε ελεύθερο ρόλο, Ράμος και Αλίπιο στα φτερά (να εναλλάσσονται) και Γκαρσία μπροστά.
Κριτική αυστηρή δεν θα κάνουμε, αυτή είναι δουλειά του προπονητή.
Απλά ο Γκρικαλασβίλι δεν πήρε ποτέ ρυθμό με αποτέλεσμα η ομάδα να μην μπορεί να δημιουργήσει, ενώ απόλεσε και την καλύτερη μας ευκαιρία. Ο Σερτζίνιο έκανε αρκετά λάθη αλλά ευτυχώς ο Ρόντρι ήταν σταθερά καλός. Όαση ο Γκαρσία με τον Αλίπιο και τον Ράμος να κινούνται στην μετριότητα.
Αμυντικά δεν πιεστήκαμε, όμως ξεκάθαρα ο Λομπιανίτζε ήταν έξω από τα νερά του αριστερά, ο Χάρης ήταν ο καλύτερος αμυντικά, ο Κακουμπάβα είχε καλές και κακές στιγμές με τον Ακουισταπάτσε να κινείται με μεγαλύτερη άνεση. Ο Μορέιρα είχε 2 σωτηρίες επεμβάσεις άλλα και σωρεία λανθασμένων αποκρούσεων που εκνεύρισαν τον προπονητή.
Αλλαγές:
Ο Ρούμπιο προσπάθησε, χωρίς να είναι ουσιαστικός ενώ ο Ασσίς αν και φανερά ανέτοιμος ηρέμησε την ομάδα και έδωσε αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες του. Για τον Ποτέ, που αγωνίστηκε πίσω από τον Γκαρσία δεν μπορούμε να πούμε πολλά αφού ο χρόνος που αγωνίστηκε ήταν ελάχιστος.
Κορυφαίος: Ο Ρομπέρτο Γκαρσία που κέρδισε όλες τις μάχες που έδωσε και είχε πολύ ουσία και μαχητικότητα στο παιχνίδι του.
Ο κόσμος σίγουρα περίμενε πολύ περισσότερα από την ομάδα και μάλλον έφυγε προβληματισμένος από το ΓΣΠ.
Οι αντίπαλοι μας δεν είχαν και πάλι κάτι αξιοσημείωτο να παρουσιάσουν. Λίγο καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας αλλά και πάλι ήταν εντελώς ακίνδυνοι επιθετικά.
Ραντεβού την ερχόμενη Πέμπτη στο ΓΣΠ όπου σίγουρα οφείλουμε να είμαστε πάρα πολύ καλύτεροι και σίγουρα πιο επιθετικοί.
