Τα τελευταία 150 χρόνια που παίζεται ποδόσφαιρο, η μετακίνηση ενός ποδοσφαιριστή στον αιώνιο αντίπαλο δεν ήταν ποτέ μια απλή υπόθεση. Απο τον Λουίς Φίγκο μέχρι τον Μαλέκκο και απο τον Γκάραχερ μέχρι τον Σκεύο Χρίστου, πάντα οι μετακινήσεις ξεσηκώνουν αντιδράσεις , πειράγματα και πολλές φορές μίσος για τον «προδότη».
Η περίπτωση Σιέρινταν δεν έχει να κάνει ούτε με θέμα λεφτών, όπως έγινε με το Εφραίμ ( τον κατά Ασίς , Σιντερέλλα) ούτε με την οποιαδήποτε φιλονικία με τους οπαδούς ή την διοίκηση του Αποελ.
Ο Κίλιαν Σιέρινταν δήλωσε παρών σε όλες τις πρόσφατες επιτυχίες του αιώνιου, πολλές φορές έβγαλε τα κάστανα απο την φωτιά και περίμενε ότι με την ανανέωση του συμβολαίου του θα του αναγνωρίζονταν οι κόποι και η προσφορά του. Αντίθετα η διοίκηση Πετρίδη αποφάσισε να κάνει μια τυπική πρόταση για να τον κρατήσει χωρίς δείχνει να καίγεται ιδιαίτερα για τον ποδοσφαιριστή. Ο άγαρμπος τρόπος Πετρίδη και ο παραγκωνισμός Σιέρινταν για να παίζει ο ακριβότερος και λιγότερο αποδοτικός Τζιμπούρ έκανα το ποδοσφαιριστή να νιώθει προσβλημένος.
Από την άλλη η Ομόνοια κι ο Κώστας Καϊάφας έδειξαν στο ποδοσφαιριστή το πόσο πολύ τον υπολογίζουν στο πρότζεκτ της νέας χρονιάς, αφού από την πρώτη κιόλας επαφή, περίμεναν να ξεκαθαρίσουν άλλες προτάσεις που είχε ο ποδοσφαιριστής και του δήλωνα σε κάθε ευκαιρία την επιθυμία τους να τον εντάξουν στο ρόσtερ του Τριφυλλίου. Η Ομόνοια προσέφερε στο Σιέρινταν κάτι που στα 26 του χρόνια έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τα χρήματα , κάτι που ποδοσφαιριστές με λιγότερα…«καρύδια» (βλέπε Σιντερέλλα) δεν θα μπορέσουν ποτέ να εκτιμήσουν. Η Ομόνοια προσέφερε στο ποδοσφαιριστή σημαντικό ρόλο στην ομάδα, έστω κι αν τα χρήματα είναι λιγότερα, έστω κι αν οι πληρωμές γίνονται με χίλια βάσανα, ο Σιέρινταν θα έχει την ευκαιρία να παίξει μπάλα, να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες μπροστά πάντα στον πράσινο λαό Με δύο λόγια προτίμησε να παλέψει για την δόξα και τα καταξίωση παρά να κάνει το κομπάρσο σε ένα τσίρκο με πρωταγωνιστή τον Πρόδρομο.
Ο Σίερινταν μπορεί να αποδειχθεί από πατάτα μέχρι και διαμάντι , ωστόσο έχει κάτι που κάνει τον Ομονοιάτη να τον γουστάρει ακόμα περισσότερο , έχει όρεξη για μπάλα , όρεξη να ιδρώσει για τον μισθό του και πάνω απ’ όλα να βουλώσει στόματα όπως έκανε και στο παρελθόν.
Πρώτο Ομόνοια και δεύτερο το πρώτο, κι άστε τους άλλως να μιλούν για παλαβούς , ψυχολογικά και μπύρες κι ότι άλλο κατεβάζει ο νους για να κρύψουν την γύμνια τους.
Μαρίνος Χαρίτου
