Πραγματικά είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορούμε να εστιάσουμε στο πρόβλημα για το γεγονός ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ παρουσιάζει αυτή την εικόνα στο γήπεδο, κι έχει αυτή την χαμηλή βαθμολογική συγκομιδή σε σχέση με τους αγώνες που έδωσε.
Πέρσι ξέραμε ότι είχαμε ένα ελλειπές ρόστερ, ξέραμε ότι οι δυνατότητες της ομάδας μας είναι περιορισμένες. Φέτος τα πράγματα δεν είναι έτσι. Υπερτιμήσαμε το ρόστερ μας; Ακόμα κι έτσι να είναι τα πράγματα, δεν είναι τόσο τραγική η κατάσταση όσον αφορά τους ποδοσφαιριστές μας. Υπάρχουν επιλογές ποδοσφαιριστών που μπορούν να δώσουν περισσότερα πράγματα και να αξιοποιηθούν σοφότερα.
Φταίει ο προπονητής; Στην διαχείριση και στο κοούτσαρισμα αγώνων 100%. Βέβαια είναι ο ίδιος προπονητής που στα Ευρωπαικά παιχνίδια παρουσίασε μια ομάδα που δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, όταν την βλέπαμε.
Φταίει η διοίκηση και το γεγονός ότι δεν επιβάλλει τα θέλω της στην ομάδα, δεν επιβάλλει την νοοτροπία του νικητή σε προπονητικό επιτελείο και παίκτες. Ούτε αυτό μπορούμε να το απαντήσουμε ξεκάθαρα για τον λόγο ότι ο Παπασταύρου και οι συνεργάτες του επέλεξαν τον Αναστασίου να έχει αυτό τον ρόλο, και ο Αναστασίου είναι αυτός που πέρσι στοχεύοντας κυρίως στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του διεκδίκησε δύο τίτλους μέχρι τέλους σε μια χρονιά που έμοιαζε χαμένη όταν αναλάμβανε τα ηνία.
Τα πράγματα στην φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πολύ περίπλοκα και δεν μπορούμε να πούμε και να προτείνουμε με βεβαιότητα πράγματα για να αλλάξει η όλη κατάσταση, γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει. Και δεν θα μάθουμε ποτέ.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να καλέσουμε τον Πρόεδρο Σταύρο Παπασταύρου και τους συνεργάτες του, να βρουν το πρόβλημα και να το λύσουν. Με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό, να μιλήσουν με όσους πρέπει σε αυστηρά πλαίσια και να πάρουν αυτές τις αποφάσεις που θα βελτιώσουν την εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που αυτή την στιγμή κι εδώ και σχεδόν δύο μήνες βγάζει αρρώστια.
Όσον αφορά τον κόσμο, για ακόμη μια χρόνια δικαιούται να έχει παράπονα, να λέει τα δικά του, να αγωνιά, να ψάχνει το τι πήγε και φέτος λάθος. Τα 11500 εισιτήρια διαρκείας μιλούν από μόνα τους. Άρα λοιπόν η διοίκηση και όσοι παίρνουν τις αποφάσεις, ας αφήσουν τον κόσμο να λέει και να εκφράζεται όπως θέλει, και να ασχοληθούν με την ουσία, που είναι η βελτίωση της ομάδας. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!