Η αγωνιστική εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ νοσεί. Τα σκορ και οι διαφορές στον βαθμολογικό πίνακα δυστυχώς περνούν σε δεύτερη μοίρα. Σε αυτή τη χρονική στιγμή αυτό που προέχει για να έρθουν τα αποτελέσματα αλλά και για να δικαιούμαστε να ονειρευόμαστε, είναι να δείξει η ομάδα συνέπεια στο παιχνίδι της. Κάτι από το οποίο απέχει πολύ όταν μάλιστα απομένουν μόνο ντέρμπι μέχρι το Μάιο.
Δεν είναι η στιγμή να συζητήσουμε για το βάθος και για τον προγραμματισμό ΑΛΛΑ ένα είναι το σίγουρο. Το υπάρχον ρόστερ δεν αξιοποιείται κατά τρόπο που να μπορεί να βοηθηθεί η ομάδα. Για παράδειγμα το να έχω γραμμένους τόσους παίκτες στον άξονα αλλά ο Χάμπος να μην μπορεί να βρει θέση στα σχήματα που επιλέγει ο προπονητής, ο Κούσουλος να είναι μόνο για να κρατήσουμε σκορ από το 80 και μετά, ο Εβάντρο να μην μπορεί να ανταπεξέλθει σε καμία θέση μεσοεπιθετικά, ο Μπεζούς να είναι προφανώς ανέτοιμος, τότε μόνο από εκεί καταλαμβαίνουμε το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ομάδα. Βρέθηκε μια λύση με συγκεκριμένους παίκτες και μόλις υπάρξει η κούραση ή η απουσία ενός από αυτούς τότε βγαίνουν στην επιφάνεια όλες μας οι παθογένειες. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχει εναλλακτικές λύσεις που να μπορούν να ανταπεξέλθουν και για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν θεωρούμε ότι οι παίκτες του ρόστερ δεν έχουν περισσότερες δυνατότητες, αλλά η διαχείριση που γίνεται είναι απαράδεκτη.
Στο αποψινό παιχνίδι με τον Απόλλωνα αλήθεια ήταν κακή η ΟΜΟΝΟΙΑ στο πρώτο μέρος; Μπορεί να μην ήταν επικίνδυνη όσο έπρεπε ΑΛΛΑ είχε συνοχή. Κάτι που με την έξοδο Λοίζου και τα άλλα πειράματα στη συνέχεια χάθηκε. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΟΜΟΝΟΙΑ παραδόθηκε σε ένα αργό τέμπο που επέβαλε ο Απόλλωνας, εντελώς ανούσια και χρειάστηκε ξανά η κλάση Γιόβετιτς για να κάνει δύο τελικές από το πουθενά που η μια κατέληξε σε γκολ. Βγήκε ο Λοίζου στο 45 και έμεινε ο Εβάντρο 90λεπτο;;; Αλήθεια σε πιο πλάνο; Νέοι σχηματισμοί και καινούργια πειράματα στην 24η αγωνιστική;;; Χωρίς μάλιστα να έχουμε και ιδιαίτερες απουσίες…
Λυπούμαστε που το λέμε αλλά πολλά πράγματα που εφαρμόζονται στο γήπεδο φαίνεται ότι μπαίνουν στον αυτόματο και πως δεν είναι καθόλου δουλεμένα από πριν. Ότι μας έρθει εκείνη τη στιγμή κάνουμε. Να θυμηθούμε το παιχνίδι του ΓΣΠ κόντρα στην Πάφο για τα play-off του Κόνφερενς; Το παιχνίδι στο 70′ που το φέραμε στα μέτρα μας δια πυρός και σιδήρου και στον πάγκο να γίνονται επί 10 λεπτά συσκέψεις για το ποια κίνηση πρέπει να γίνει, να μην γίνεται τίποτα και να δεχόμαστε γκολ στο 84′; Ποια η εξήγηση; Μείναμε από επιλογές, δεν είχαμε από πριν αυτό το σενάριο στα υπόψην;
Προφανώς και η ΟΜΟΝΟΙΑ πάσχει από σωστή καθοδήγηση στον πάγκο και στις προπονήσεις, αλλά για κανένα λόγο δεν μπορεί να μου φταίει για αυτό ο Αναστασίου. Η επίσημη ΟΜΟΝΟΙΑ πήρε την απόφαση συνειδητά να κρατήσει στον πάγκο τον τεχνικό της διευθυντή για τόσους μήνες μέχρι το τέλος. Ο Αναστασίου σηκώνει ένα βάρος το οποίο δεν ήταν επιλογή του να το αναλάβει, την ίδια ώρα που η ομάδα χάνει τον Υπέυθυνο Στρατηγικού Σχεδιασμού της και άρα και την επίβλεψη του ποδοσφαιρικού της τμήματος στην ολότητα του. Μια ομάδα που θέλει να λειτουργεί στα πρότυπα μεγάλου Ευρωπαικού Συλλόγου δεν πρέπει να καταφεύγει σε λύσεις ανάγκης και γι αυτό είμαστε απόλυτοι.
Είναι η στιγμή για αλλαγή προπονητή; Ίσως όχι απλά θα τολμήσουμε να κάνουμε μία πρόβλεψη, ότι με την υφιστάμενη κατάσταση η ΟΜΟΝΟΙΑ θα είναι του ύψους και του βάθους και οι βαθμολογικές διαφορές είναι τόσο μικρές που δεν επιτρέπουν άλλα σκαμπανεβάσματα και διαστήματα 60 νεκρών λεπτών σε αγώνες. Χωρίς Γιόβετιτς επίσης κόντρα σε Πάφο και Αποέλ;;; Αυτές οι αντιδράσεις τύπου Γιόβετιτς, τα εύκολα πεσίματα Σεμέδο, το να σταματούμε να κυνηγούμε τις φάσεις για διαμαρτυρίες, δεν είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογίας της ομάδας και νευρικότητας. Ποιος θα το επιλύσει τώρα και αυτό; Πάλι ο Αναστασίου; Όλα αυτά πρέπει να προβληματίσουν την επίσημη ΟΜΟΝΟΙΑ από απόψε και να παρθούν αποφάσεις πριν χαθεί το φετινό τρένο και τρέχουμε στο τέλος ξανά και δεν φθάνουμε.
Κάνοντας στην αρχή αναφορές για όνειρα, αντικειμενικά, η ΟΜΟΝΟΙΑ αυτή τη στιγμή προφανώς και δεν επιτρέπεται να βλέπει την κορυφή, όχι για τους 12 βαθμούς διαφορά, αλλά επειδή έχει αυτή την στάση στους αγώνες. Αυτή τη στιγμή στόχος είναι να μπορέσει να διατηρηθεί σε τροχιά διεκδίκησης της 3ης θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη και το έργο δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο.
