Δύο μέρες πέρασαν από το παιχνίδι του Σαββάτου και την ήττα στο ντέρμπι “αιωνίων” και ο θυμός και η απογοήτευση δεν καταλαγιάζουν. Όχι τόσο για το τελικό αποτέλεσμα γιατί σε ένα ντέρμπι που είναι τριπλής παραλλαγής όλα μπορούν να συμβούν, ανεξαρτήτως σε τι κατάσταση βρίσκονται οι 2 ομάδες. Αυτό που ενόχλησε περισσότερο είναι η ΤΡΑΓΙΚΗ εμφάνιση. Το πάθος που δεν είδαμε, ο τσαμπουκάς, η θέληση και όλα τα στοιχεία που χρειάζεσαι για να φύγεις νικητής από ένα τέτοιο ντέρμπι.
Αντ’αυτού είδαμε μια ομάδα να σέρνεται 90′. Δεύτεροι σε όλες τις μονομαχίες, άνευροι και άψυχοι.
Πλέον σ’αυτές τις 10 αγωνιστικές που απομένουν, συν τις 2 ή 3 στο Κύπελλο, δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα άλλο πέραν του πάθους για 90′. Απαιτούμε ο κάθε παίκτης που θα αγωνίζεται να δίνει ότι έχει και δεν έχει στον αγωνιστικό χώρο. Γι’αυτή τη φανέλα που φοράνε και γι’αυτόν τον Λαό που τους στηρίζει από την πρώτη μέρα.
