Με την επιστροφή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στην Κύπρο έχουμε μπει για τα καλά στην τελική ευθεία για το πρώτο Ευρωπαϊκό παιχνίδι που θα δώσει η ομάδα μας για τον β’ προκριματικό γύρο του EuropaLeagueστις 17 Ιουλίου με τον νικητή του ζευγαριού SS Folgore – FK Budućnost Podgorica .
Η ιστοσελίδα μας εγκαινιάζει από σήμερα μέχρι και τις 16 Ιουλίου ένα μίνι οδοιπορικό των τελευταίων 10 περίπου χρόνων με τις συμμετοχές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στην Ευρώπη κάνοντας αρχή με την ποδοσφαιρική περίοδο 2003 – 2004
ΟΜΟΝΟΙΑ – ΙΡΤΙΣ ΠΑΒΛΟΝΤΑΡ (Champions League Α΄ προκριματικός γύρος)
Παρουσία 18 χιλιάδων θεατών η πρωταθλήτρια τότε ΟΜΟΝΟΙΑ έφερε λευκή ισοπαλία με την Ίρτις Πάβλονταρ στη πρώτη αναμέτρηση της για τον Α΄ προκριματικό γύρο του Champions League.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και προσπάθησε να ασκήσει πίεση στην ομάδα από το Καζακστάν, όμως η Ίρτις καλά στημένη στον αγωνιστικό χώρο δεν άφηνε την ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνει το παιχνίδι της .
Η πρώτη καλή ευκαιρία στον αγώνα ήρθε από πλευράς ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο 20′ όταν ύστερα από εκτέλεση φάουλ του Ράουφμαν ο τερματοφύλακας της Ιρτις απέκρουσε με διπλή προσπάθεια, ενώ λίγο αργότερα ο ίδιος παίχτης από πλάγια θέση μέσα στην περιοχή έστειλε την μπάλα έξω.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήθελε αλλά δε μπορούσε και το Α΄ ημίχρονο κυλούσε χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Πέντε λεπτά πριν την λήξη του ημιχρόνου ο Σλοβάκος διεθνής φόρ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Γιόζεφ Κόσλει έχασε κραυγαλέα ευκαιρία να ανοίξει το σκόρ αφού μόνος με τον τερματοφύλακα έστειλε την μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
Η ομάδα μας ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο με περισσότερο πάθος και έχασε ακόμη δύο μεγάλες ευκαιρίες για γκολ στο 49’ και 53’ πάλι με τον Κόσλει. Οι φιλοξενούμενοι καλά οργανωμένοι στην άμυνα και χωρίς καμία επιθετική βλέψη κατάφεραν να κουράσουν τους παίκτες της Ομόνοιας που έμειναν από δυνάμεις .
Ο Τόνι Σαβέβσκί βλέποντας την ομάδα του να μην μπορεί να διασπάσει την άμυνα της Ίρτις έριξε στον αγώνα τους Αλωνεύτη και Μιχαήλοβιτς οι οποίοι προσπάθησαν να αλλάξουν την ροή του παιχνιδιού.
Η πιο μεγάλη ευκαιρία του αγώνα σημειώθηκε στο 82′ όταν ο Ράουφμαν από το ενάμιση μέτρο σούταρε την μπάλα πάνω στον τερματοφύλακα της Ίρτις. Το τέλος του παιχνιδιού βρήκε τις δύο ομάδες στο 0 – 0 και όλα πλέον θα κρίνονταν στο αφιλόξενο Καζακστάν.
ΙΡΤΙΣ ΠΑΒΛΟΝΤΑΡ – ΟΜΟΝΟΙΑ (Champions League Α΄ προκριματικός γύρος)
Την πρόκριση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, είχε ζητήσει από τους παίκτες του ο Τόνι Σαβέβσκι.
Κι αυτοί δεν του χάλασαν το χατίρι, ικανοποιώντας ταυτόχρονα χιλιάδες φίλους τους που εκείνο το απόγευμα του Ιούλη του 2003 θυμήθηκαν τις παλιές καλές εποχές «καρφωμένοι» στο ραδιόφωνό τους αφού το παιχνίδι δεν ήταν τηλεοπτικό. Μόνο που μέχρι να γίνει κατορθωτή η πρόκριση πέρασαν από χίλια μύρια κύματα.
Το τελικό 1-2 υπέρ της ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν υπεραρκετό σε σχέση με το 0-0 του πρώτου αγώνα για να της δώσει την πρόκριση, αλλά δεν αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα της συνάντησης. Χρειάστηκε να καταθέσουν την ψυχή τους, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, για να απαλλαγούν από τη «θολούρα» του πρώτου μέρους και με ηρωική προσπάθεια να πάρουν ουσιαστικά ό,τι άξιζαν, λαμβάνοντας υπόψη και τις δυο συναντήσεις.
Με το ξεκίνημα του αγώνα ήταν εύκολο να διαπιστωθεί ότι η Ίρτις δεν εκτιμήθηκε σωστά στον πρώτο αγώνα του ΓΣΠ (0-0). Κι όχι μόνο από την πλειονότητα των 17 περίπου χιλιάδων φιλάθλων… Οι Καζάκοι δεν χρειάστηκαν και πολύ χρόνο για να επιβάλουν το ρυθμό τους. Με σωστή ανάπτυξη, πίεση από την περιοχή των «πρασίνων» και απλές μεταβιβάσεις ανέλαβαν την πρωτοβουλία των κινήσεων και για ένα ημίχρονο έπαιξαν την ΟΜΟΝΟΙΑ όπως η γάτα το ποντίκι. Για 45′ λεπτά το έδαφος χάθηκε κάτω από τα πόδια του Τόνι Σαβέβσκι και των συνεργατών του που δεν πίστευαν στα μάτια τους. Μια Ιρτις να παραδίνει μαθήματα σύγχρονου ποδοσφαίρου, με θαυμάσιο στήσιμο που έκλεισε υποδειγματικά τους χώρους και δημιούργησε πολλά ρήγματα προς την εστία του Μιχόπουλου. Απέναντι σε μια Ομόνοια που παρέπαιε.
Μια ΟΜΟΝΟΙΑ χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς πάθος, χωρίς πλάνο, χωρίς προσανατολισμό… Μια ΟΜΟΝΟΙΑ που «ψαχνόταν» ως πρωτάρα, που δεν μπορούσε να σταθεί με αξιώσεις στο γήπεδο και να δημιουργήσει μια αξιόλογη φάση. Ράουφμαν και Κόσλεϊ αποκομμένοι στην επίθεση (λες και δεν υπήρχαν), σωρεία λαθών, ασυνεννοησία και ατολμία. Κι ήταν ευχής έργον που το σκορ έμεινε μόνο στο 1-0 στο α’ μέρος. Αυτό οφείλεται περισσότερο στη θεά τύχη και την αστοχία των Καζάκων.
Καθοριστικό σημείο στον αγώνα, το 21′. Ο Ιρισμέτοφ σέρβιρε έξυπνα το «δαιμόνιο» Αγκάεφ που ακινητοποίησε τον Ιωακείμ, πέρασε και τον Μιχόπουλο και έστειλε τη μπάλα στα ανυπεράσπιστα δίκτυα. Μεγάλες ευκαιρίες για τους γηπεδούχους έχασαν ο Αγκάεφ (9′ και 25′), Ουσμάνοφ (24′), Κουτσεριάβιχ (25′, 39′), Τομοφέεφ (35′). Η μοναδική φορά που απείλησε η Ομόνοια ήταν στο 42′ όταν ο Κόσλεϊ ολιγώρησε και δεν σούταρε μπροστά από το Νόβικοφ.
Με την έναρξη της επανάληψης ο Τόνι Σαβέβσκι προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα, αλλάζοντας το Μιχάιλοβιτς (ξεκίνησε στην ενδεκάδα στη θέση του Χάμπερ) με τον Στεπάνοβιτς. Μια αλλαγή που είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα, αν μη τι άλλο ψυχολογικά. Οι τριφυλλοφόροι του δεύτερου 45λεπτου είχαν ψυχή, κυνήγησαν με πάθος το γκολ-πρόκριση και τα κατάφεραν. Ο Ράινερ Ράουφμαν προειδοποίησε στο 58′ όταν πλάσαρε άουτ, αλλά τρία λεπτά αργότερα έβαλε τη σφραγίδα του σ’ ένα ματς που θα μείνει αξέχαστο στους 60 ηρωικούς οπαδούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που ακολούθησαν την ομάδα τους στο Καζακστάν. Εκμεταλλεύτηκε τη μπαλιά του Στεπάνοβιτς, στόπαρε υποδειγματικά και με πλασέ νίκησε το Νόβικοφ.
Ήταν το γκολ της ελπίδας που «απάλυνε» τον πόνο από τον εφιάλτη του πρώτου μέρους και ταυτόχρονα έδωσε στον Ράουφμαν τον τίτλο του αρχισκόρερ όλων των εποχών για την ΟΜΟΝΟΙΑ στην Ευρώπη.
Με φτερά στα πόδια οι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας κατέβαλαν ηρωική προσπάθεια στα τελευταία στάδια του αγώνα, όταν η Ίρτις αφήνιασε. Με αποκορύφωμα δύο λεπτά πριν το τελευταίο σφύριγμα, όταν ο Μιχόπουλος είπε ένα τεράστιο «όχι» σε σουτ του Κουμισμπέκοφ.
Στην εκπνοή όμως, σε μια αντεπίθεση, ο Θεοδότου σέρβιρε το Νικόλα Γεωργίου, που δεν δυσκολεύθηκε να πετύχει το 1-2 και να «τοποθετήσει» στη θέση της την καρδιά χιλιάδων φίλων της ομάδας μας που ήταν με το ραδιοφωνική στο αυτί. Ολόκληρος ο αμυντικός μηχανισμός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ λειτούργησε σωστά στο δεύτερο μέρος με τους Κόρολοφσκι, Ιωακείμ και Μιχόπουλο να κερδίζουν τις πλείστες μονομαχίες.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
ΙΡΤΙΣ: Νόβικοφ, Τιμόφεεφ, Σελιτμπάεφ, Νουρνταουλέτοφ, Νταβλέτοφ, Σιάτσκα, Ζαχάροφ (46′ Κουμισμπέκοφ), Ιρισμέτοφ, Κουτσεριάβιχ, Αγκάεφ (73′ Σκόριχ), Ουσμάνοφ (70′ Τλέτσεφ)
ΟΜΟΝΟΙΑ: Μιχόπουλος, Θεοδότου, Γεωργίου, Ιωακείμ, Μ. Α. Νικολάου (90+ Η. Χαραλάμπους), Κόρολοβσκι, Μιχάιλοβιτς (46′ Στεπάνοβιτς), Κόσλεϊ (86′ Γ. Παναγιώτου), Χ. Νικολάου, Καϊάφας, Ράουφμαν.
ΒΙΣΛΑ ΚΡΑΚΟΒΙΑΣ – ΟΜΟΝΟΙΑ (ChampionsLeagueΒ΄ προκριματικός γύρος)
Βαριά ήττα με σκορ 5 – 2 γνώρισε η ΟΜΟΝΟΙΑ από την Πρωταθλήτρια Πολωνίας Βίσλα, στον πρώτο αγώνα της δεύτερης προκριματικής φάσης της διοργάνωσης. Το πρώτο ημίχρονο έληξε με 3 – 0 υπέρ της πολωνικής ομάδας. Τα τέρματα της η ΟΜΟΝΟΙΑ τα πέτυχε και τα δύο με πέναλτι που εκτέλεσε ο Ράουφμαν, όταν το σκορ ήταν 5 – 0 υπέρ της Βίσλα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε και δύο δοκάρια.
Η ομάδα μας περίμενε το 74΄ για να παίξει μπάλα και να ενοχλήσει τη Βίσλα. Έπρεπε να χάνει 5 – 0 για να δείξει στους Πολωνούς ότι ξέρει κι αυτή να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Το τελικό 5-2 μείωσε κατά 90% τις πιθανότητες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να προκριθεί στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στο πρώτο καταστροφικό 45λεπτο όλα έδειχναν να είχαν τελειώσει προτού καλά – καλά αρχίσουν, αφού στο 18΄ η Βίσλα προηγήθηκε 2-0! Περίεργη όσο και ανέλπιστη εξέλιξη για την ΟΜΟΝΟΙΑ που βρέθηκε υπό κατάσταση σοκ, χωρίς να γνωρίζει πώς να αντιδράσει.
Βέβαια, το ξεκίνημα δεν ήταν και τόσο άσχημο για τους πράσινους και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί αν η κεφαλιά του Παναγιώτου ήταν εύστοχη (5΄).
Αργά αλλά σταθερά η πραγματική εικόνα του αγώνα ξεδιπλωνόταν μπροστά μας: Μια Ομόνοια χωρίς πάθος, χωρίς συνοχή και με παίκτες στη μεσαία γραμμή που δεν μπορούσαν να πιέσουν και να μαρκάρουν αποτελεσματικά και μια Βίσλα που, όσο περνούσαν τα λεπτά, ανέβαζε το ρυθμό της και βελτιωνόταν, ειδικά στη μεταβίβαση της μπάλας.
Μ’ αυτά τα δεδομένα, δεν εξέπληξε κανένα το πρώτο γκολ, έστω κι αν προήλθε μετά από σχετική δόση τύχης: Σουτ του Ζουράφσκι, η μπάλα κόντραρε στο σώμα του Παναγιώτου και κατέληξε στα δίκτυα (11΄). Το γκολ αυτό, όσο οδυνηρό κι αν ήταν, δεν ήταν καταστροφικό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια ομάδα δέχεται νωρίς τέρμα. Το άσχημο όμως για την ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν ότι δεν αντέδρασε όπως αναμενόταν κι όπως όφειλε. Με αργούς ρυθμούς στη μεσαία γραμμή, η μπάλα δύσκολα έφτανε στην εμπροσθοφυλακή, ενώ στην αντίπερα όχθη, οι Πολωνοί στριφογύριζαν στην εστία του Μιχόπουλου με τη μεγαλύτερη ευκολία.
Και “πληρώθηκαν” για την προσπάθειά τους, με το έξοχο σ’ εκτέλεση σουτ του Φρανκόφσκι (18΄).
Στο 2-0 τα πράγματα άρχισαν να γίνονται δύσκολα. Κι έγιναν πολύ πιο δύσκολα όταν ήλθε το τρίτο τέρμα του Μποζίντσκι (45΄), που με σουτ “κρέμασε” το Μιχόπουλο. Στο μεσοδιάστημα, ο Ράουφμαν έχασε καλή ευκαιρία για να μειώσει το σκορ (34΄).Η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξε μοιρολατρικά στο πρώτο 45λεπτο και οι Πολωνοί δεν χρειάστηκαν ιδιαίτερη πρόσκληση για να πάρουν σαφές προβάδισμα.
Πολύ νωρίς στο β’ μέρος η Βίσλα έφτασε στο τέταρτό της τέρμα – κι αυτό εύκολο – με τον Ιωακείμ να διώχνει την μπάλα άτσαλα και τον Ζουράφσκι με δυνατό σουτ να μην αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης στο Μιχόπουλο (48΄).
Οι Ζουράφσκι (64΄) και Σιγκόβιακ (66΄, 68΄) έχασαν ευκαιρίες που κάλλιστα μπορούσαν να μετατραπούν σε γκολ. Ο Ντουμπίντσκι όμως δεν μπορούσε να αστοχήσει από δυο μέτρα στο 70΄ κι έκανε το 5-0, ενώ τέσσερα λεπτά αργότερα, άρχισε καθυστερημένα η αντεπίθεση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ: Ανατροπή του Ράουφμαν από τους Μπαζίντσκι και Νοβοτσίνσκι κι ο στράικερ των πρασίνων με πέναλτι πέτυχε το ένατο του ευρωπαϊκό τέρμα.
Το γκολ αυτό “άλλαξε” την ΟΜΟΝΟΙΑ και με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αλωνεύτη (μακράν ο κορυφαίος), έφτιαξε πέντε ευκαιρίες για να σκοράρει. Σκόραρε μια (στην ανατροπή του Αλωνεύτη, ο Ράουφμαν ευστόχησε πάλι από τη βούλα, 85΄) και απέτυχε στις άλλες τέσσερις (Αλωνεύτης 83΄, 84΄ δοκ., Καϊάφας 83΄, Κόρολοφσκι 87΄ δοκ.).
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
ΒΙΣΛΑ: Πιεκουτόφσκι – Μπαζίντσκι, Στόλαρτσικ, Γιοπ, Νοβοτσίνσκι – Σιγκόβιακ, Πάτερ, Μπραζίλια, Στρογκ – Ζουράφσκι (71΄ Γκοράφσκι), Φρανκόφσκι (63΄ Ντουμπίτσκι).
ΟΜΟΝΟΙΑ : Μιχόπουλος – Κόρολοφσκι, Παναγιώτου (79΄ Μ. Π. Νικολάου), Ιωακείμ – Θεοδότου (71΄ Χαραλάμπους), Γεωργίου, Καϊάφας, Χ. Νικολάου, Στεπάνοβιτς (46΄ Αλωνεύτης) – Ράουφμαν, Κόσλεϊ.
ΟΜΟΝΟΙΑ – ΒΙΣΛΑ ΚΡΑΚΟΒΙΑΣ (ChampionsLeagueΒ΄ προκριματικός γύρος)
Η ΟΜΟΝΟΙΑ προσπάθησε, μόχθησε, ήταν καλύτερη, αλλά τελικά δεν κατάφερε ούτε καν να κερδίσει τη Βίσλα στο Γ.Σ.Π (2-2)
Ήταν εκ προοιμίου πολύ ψηλός ο βαθμός δυσκολίας της αποστολής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και τελικά, παρά την προσπάθειά της, η ομάδα μας αποχαιρέτησε την Ευρώπη, έχοντας προσπαθήσει να κάνει το σχεδόν ακατόρθωτο, να ανατρέψει το 2-5 του πρώτου αγώνα με τη Βίσλα. Και όσο κι αν φαίνεται παράξενο σε μερικούς, το θαύμα για το οποίο μιλούσαμε, κάλλιστα μπορούσε να επιτελεστεί. Με τη βασική προϋπόθεση, να είχε η ΟΜΟΝΟΙΑ τη ρέντα που είχε κι η Βίσλα στο σπίτι της. Κάτι το οποίο δεν συνέβηκε, δυστυχώς.
Αυτό που ήθελε να κάνει η Ομόνοια – να αιφνιδιάσει τη Βίσλα – το έπαθε η ίδια και μάλιστα νωρίς. Η ψυχρολουσία ήλθε στο 5΄, με τον Ζουράφσκι να κερδίζει την μπάλα από το κέντρο, να προχωρεί ανενόχλητος και να στέλλει, με σουτ έξω από την περιοχή, την μπάλα στα δίκτυα του Μιχόπουλου. Άσχημη, πολύ άσχημη εξέλιξη για την ΟΜΟΝΟΙΑ, που χρειαζόταν πλέον τέσσερα τέρματα για να πανηγυρίσει αυτή την πρόκριση.
Τέσσερα σε βάρος της Βίσλα! Εύκολο είναι; Φυσικά όχι. Τα παιδιά όμως του Τόνι Σαβέφσκι είχαν τις ψυχικές δυνάμεις για να κρατηθούν στο παιγνίδι και να κυνηγήσουν γρήγορα την ισοφάριση. Κι αφού στο 9΄ ο διαιτητής αρνήθηκε πέναλτι σε ανατροπή του Καϊάφα, ήλθε το γκολ του Ράουφμαν στο 16΄ (πήρε μπαλιά από το Χάμπερ και με λόμπα εξουδετέρωσε τον Πιεκουτόφσκι), που άλλαξε άρδην τα δεδομένα. Κατά κύριο λόγο, άλλαξε την ψυχολογία στην κερκίδα, που έσπρωξε την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Παρόλα αυτά αυτή που κινδύνευσε όμως να δεχθεί και δεύτερο τέρμα, ήταν η ομάδα μας, με το Μιχόπουλο να λέει δυο φορές «όχι» σε διάστημα δευτερολέπτων, στους Μπραζίλια και Ντουμπίνσκι (19΄). Τέσσερα λεπτά αργότερα, ήταν σειρά του Μπαζίντσκι να χάσει καλή ευκαιρία, που ήταν όμως και η τελευταία των Πολωνών στο πρώτο 45λεπτο.
Γιατί, απ’ εκεί και πέρα, στο γήπεδο βρισκόταν μόνο η ΟΜΟΝΟΙΑ. Σ’ αυτό βοήθησε βέβαια κι η αποβολή του Στοράτσκι (25΄) με δεύτερη κίτρινη κάρτα, που ανάγκασε τους Πολωνούς να οπισθοχωρήσουν, ενώ από την πλευρά του, ο Σαβέφσκι άλλαξε ταχύτητα, βάζοντας στο παιγνίδι τον Αλωνεύτη. Οι προθέσεις του Σκοπιανού ήταν ευδιάκριτες κι αυτό, φάνηκε στη συνέχεια, με την ΟΜΟΝΟΙΑ να γυροφέρνει συνεχώς στην εστία της Βίσλα, να φτιάχνει ευκαιρίες, αλλά να μην μπορεί να μιμηθεί τους Πολωνούς στην Κρακοβία, στον τομέα της αποτελεσματικότητας: Κεφαλιά του Καϊάφα έξω (28΄), άστοχο πλασέ του Αλωνεύτη (38΄), ο Πιεκουτόφσκι έσωσε στην προσπάθεια του Ράουφμαν (42΄), σουτ του Κόσλεϊ έξω (45΄+). Αυτές ήταν οι (χωρίς αποτέλεσμα, δυστυχώς) προσπάθειες των πρασίνων, που έφυγαν για τα αποδυτήρια με ένα μόνο γκολ στην τσέπη, ενώ θα μπορούσαν να είχαν προβάδισμα ακόμη και δυο τερμάτων.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ στο πρώτο 45λεπτο ήταν έξοχη, σωστή στις κινήσεις της και ενθουσιώδης. Αλλά και γενικά, όσοι πλήρωσαν για να ζήσουν τον επαναληπτικό, δεν μετάνιωσαν, αφού παρακολούθησαν «ζωντανό» και γεμάτο πάθος παιγνίδι. Η Βίσλα είχε «σωπάσει» την ΟΜΟΝΟΙΑ στις αρχές του β’ ημιχρόνου στην Κρακοβία και η Ομόνοια την πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα, σκοράροντας με απευθείας φάουλ του Χαραλάμπους (51΄). Αυτό ήταν το τέρμα της ελπίδας. Οι πράσινοι δεν βρίσκονταν ακόμη σε τροχιά πρόκρισης, αλλά δεν βρίσκονταν μακριά. Ένα τέρμα χρειαζόταν για να κάνει τους Πολωνούς να τρέμουν από φόβο. Και για να γίνει αυτό, θα έπρεπε να συνεχίσει, η ΟΜΟΝΟΙΑ, να αγωνίζεται στον ίδιο ρυθμό ή ακόμη και να τον ανεβάσει ακόμη περισσότερο.
Κι αυτό έκανε, αλλά πάλι το τέρμα δεν ερχόταν, παρά τις ευκαιρίες των Ράουφμαν (62΄) και Στεπάνοβιτς (63΄). Αντίθετα, η Βίσλα στην πρώτη της ευκαιρία ισοφάρισε με τον Ζουράφσκι (71΄) κι εκεί όλα τέλειωσαν. Οι υπόλοιπες ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν (Κόσλεϊ 75΄ και Μιχάιλοβιτς 85΄ για την Ομόνοια και δοκάρι του Ζουράφσκι στο 76΄ για τη Βίσλα) ήταν δευτερευούσης σημασίας.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
ΟΜΟΝΟΙΑ: Μιχόπουλος – Ιωακείμ, Χαραλάμπους, Κόρολοφσκι – Θεοδότου (34΄ Αλωνεύτης), Χάμπερ (61΄ Στεπάνοβιτς), Χ. Νικολάου, Καϊάφας (74΄ Μιχάιλοβιτς), Γεωργίου – Ράουφμαν, Κόσλεϊ.
ΒΙΣΛΑ: Πιεκουτόφσκι – Μπαζίντσκι, Γιοπ, Νοβοτσίνσκι, Στόλαρσικ – Γκοράφσκι (71΄ Κούζερα), Στρογκ, Σιγκόβιακ, Μπραζίλια (83΄ Γκρόζεκ) – Ντουμπίνσκι, Ζουράφσκι.
