Η δεύτερη νίκη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο πρωτάθλημα ήταν το ίδιο αγχωτική όσο και η πρώτη. Και ο Μικαελ Ποτε στο 89′ χάρισε ένα ανέλπιστο (με βάση την εξέλιξη του αγώνα τρίποντο) με κοντινό βολέ.
Ο ΟΘΕΛΛΟΣ αγωνίστηκε ως ίσος προς ίσον με την ομάδα μας, κέρδισε τις εντυπώσεις και διεκδίκησε ακόμα και το τρίποντο με αξιώσεις στο τέλος.
Με 4-3-3 παρέταξε την ομάδα ο Καϊάφας, στην οποία επέφερε σημαντικές αλλαγές. Ο Αντώνης Γιωργαλλίδης ήταν για πρώτη φορά στο τέρμα. Στεπάνοφ και Ακουισταπάτσε ήταν στα στόπερ, Χάρης Κυριάκου δεξιά και Σκαραμοτσίνο αριστερά. Ρόντρι και Σερτζίνιο ανασταλτικά χαφ, Γκρικαλασβίλι επιτελικός μέσος, Ποτέ και Ράμος στα άκρα και Γκαρσία προωθημένος.
Προφανώς και οι μαζεμένες αλλαγές δεν βοήθησαν την ομάδα να βρει ρυθμό στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ποτέ ήταν αποκομμένος δεξιά, ο Γκαρσία πολύ πίσω σε απόδοση, όπως και ο Ρόντρι. Ιδιαίτερα στο κέντρο η απουσία του Νούνο ήταν αισθητή αφού δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής να μοιράσει την μπάλα ενώ ο Γκρικαλασβίλι ήταν ακόμα ένα παιχνίδι πολύ μέτριος.
Ο Σότα σπατάλησε και την καλύτερη ευκαιρία της ομάδας το Α’ ημίχρονο. Στην επανάληψη η εικόνα όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά μάλλον χειροτέρευσε. Ο Φοφανά που μπήκε στον αγώνα στην θέση του Χάρη Κυριάκου ήταν απογοητευτικός. Ταυτόχρονα η αλλαγή του συστήματος σε 3-5-2 έκανε την ομάδα πιο ευάλωτη στις αντεπιθέσεις του Οθέλλου. Ρουσιάς και Ρούμπιο μπήκαν αντί Γκαρσία και Ράμος (ο Πορτογάλος δέχτηκε χτύπημα χαμηλά στο πόδι και βγήκε χωλαίνοντας), η εικόνα όμως της ομάδας δεν άλλαξε. Στο τέλος ήρθε η λύτρωση φυσικά αφού την μακρινή σέντρα του Σερτζίνιο, υποδέχτηκε ο Ρουσιάς, ο Γκρικαλασβίλι με κεφαλιά τροφοδότησε τον Ποτέ και ο επιθετικός μας εκτέλεσε τον Οθέλλο, σβήνοντας μαζί με τα 30 κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων του και την φωτιά που ήταν έτοιμη να ξεσπάσει στο Ηλίας Πούλλος.
Το τρίποντο έχει τεράστια σημασία για την ομάδα! Βαθμολογική, ψυχολογική αλλά κύρια χαρίζει ηρεμία στην ομάδα για την επόμενη μέρα. Η οποία με βάση την εμφάνιση της ομάδας αλλά και τις δηλώσεις του προπονητή μας σίγουρα φαντάζει πολύ δύσκολη…
