Η Ομόνοια στα παιχνίδια της Ευρώπης εξέπληξε θετικά. Ήταν ομάδα με τα όλα της, όποιος κι αν ήταν ο αντίπαλό της. Ναι, η Μπούντουτσνοστ και η Μέταλουργκ ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων, όμως η Ομόνοια παίζοντας απλά και ουσιαστικά πήρε τις νίκες και τις προκρίσεις. Με την Ντιναμό, που ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγάλος, οι πράσινοι και πάλι ανταποκρίθηκαν και η πρόκριση στους ομίλους χάθηκε άδικα, λόγω του Ρουμάνου διαιτητή.
Η χθεσινή εμφάνιση κυρίως, αλλά και αυτές που πρ0ηγήθηκαν με ΑΕΚ και Νέα Σαλαμίνα, δεν ήταν οι αναμενόμενες. Σε καμιά περίπτωση δεν θύμιζαν την Ομόνοια της Ευρώπης. Πού πήγε αυτό το συμπαγές σύνολο; Η καλή κυκλοφορία της μπάλας; Ο έλεγχος της κατοχής και η εκδήλωση επιθετικών προσπαθειών, τόσο από τον άξονα της μεσαίας γραμμής όσο και από τα άκρα;
Δεν μπορεί κάποιοι παίκτες να ξέχασαν την μπάλα σε διάστημα μερικών εβδομάδων. Δεν γίνεται. Από τη στιγμή που έβγαλαν αρετές στα ευρωπαϊκά ματς, αντέδρασαν σωστά στον αγώνα με την Ανόρθωση και με πείσμα πήραν τη νίκη, γιατί τώρα να μην μπορούν. Ξεκάθαρα το πρόβλημα είναι στην ψυχολογία. Κάποιος πρέπει να τους τονώσει το ηθικό, να τους αφυπνίσει.
Η Ομόνοια έχει δυνατότητες. Καλό είναι να βγάλει άμεσα το ευρωπαϊκό κοστούμι από την ντουλάπα. Να το φορέσει και πάλι και να πάρει μπρος, αρχής γενομένης από το ματς της Κυριακής με την Άχνα στο Δασάκι. Η νίκη με τον τρόπο που ήλθε, παρά την κακή εμφάνιση, είναι ικανή να τονώσει το ηθικό και να λειτουργήσει θετικά στη συνέχεια.
