Ο Ανδρέας Σολωμού, το παλικάρι που αν και γεννήθηκε τυφλό, κατάφερε να υπερπηδήσει το ένα εμπόδιο μετά το άλλο και τελικά να λάβει μέρος στην παρέλαση της Λεμεσού και έκλεψε όπως ήταν φυσικό την παράσταση και χειροκροτήθηκε όσο κανένας άλλος, είναι Ομονοιάτης!
«Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, τίποτα δεν είναι αδύνατον, αρκεί να προσπαθήσεις», δήλωσε ο τελειόφοιτος μαθητής του Λυκείου Αγίου Νικολάου, ο οποίος αν και εκ γενετής τυφλός, παρέλασε με το σχολείο του.
Ο Ανδρέας, με τις οδηγίες του καθηγητή που βρισκόταν δίπλα του, κατάφερε να παρελάσει στη θέση του «δείκτη» και να καταχειροκροτηθεί από τον κόσμο για την προσπάθεια του αυτή, η οποία όπως ο ίδιος ανέφερε στα ΜΜΕ, στέλνει το μήνυμα ότι «ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνατότητες και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει αρκεί να προσπαθήσει».
Σε συνέντευξή του στον «Φιλελύθερο», αναφέρθηκε και στην ομάδα του, την Ομόνοια κα τον φίλο του Ανορθωσιάτη, επίσης τυφλό, τον οποίο γνώρισε στη Σχολή Τυφλών στη Λευκωσία.
«Μου έκανε εντύπωση το ότι στη Σχολή δεν υπήρχαν τόσα πολλά παιδιά όπως στο νηπιαγωγείο. Στην τάξη μου ήμουν εγώ και ακόμη ένας της ίδιας ηλικίας. Είμαστε και οι δύο εντελώς τυφλοί. Είναι κανονικό σχολείο, κάναμε την ύλη του δημοτικού, απλά εμείς γράφαμε με το σύστημα Braille των τυφλών. Τα βιβλία ήταν αυτά του υπουργείου Παιδείας τα οποία έγραφαν οι δάσκαλοί μας με το σύστημα Braille. Εκεί έκανα τον πρώτο μου φίλο με τον οποίο είμαστε ακόμη στενά συνδεδεμένοι. Ποτέ δεν είπαμε ότι κάναμε παρέα επειδή είχαμε το ίδιο θέμα. Οι κουβέντες μας ήταν φυσιολογικές, αγαπούσαμε και οι δύο το ποδόσφαιρο. Εγώ είμαι με την Ομόνοια και ο φίλος μου με την Ανόρθωση. Δεν χάνω αγώνα της Ομόνοιας, πηγαίνω με τον πατέρα μου. Ακούω τον αγώνα από το ραδιόφωνο και παίρνω τον παλμό της κερκίδας και του γηπέδου».
