Με το άκουσμα της είδησης για αποχώρηση του Λεάντρο Μαρκολίνι από την ΟΜΟΝΟΙΑ, ένας κόμπος δέθηκε στον λαιμό μας.
Όχι, δεν υπάρχουν θεοί στο ποδόσφαιρο. Ούτε θεωρούμε ότι ο ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κάποιον άλλο… Αλλά το εγχείρημα αυτό θα είναι πολύ δύσκολο.
Ο Λέο έμεινε 5,5 χρόνια στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Πανηγύρισε πρωτάθλημα και δύο κύπελλα. Έζησε τις μεγάλες μας Ευρωπαϊκές περιπέτειες. Είναι φτιαγμένος από καλή ποδοσφαιρική πάστα. Μαχητής, ηγέτης στο γήπεδο, διορατικός, ευφυής. Μια φυσιογνωμία που δέσποζε στο γήπεδο. Ένα ποδοσφαιρικό διαμάντι.
Ανταποκρίθηκε άμεσα και με μια τεράστια ευγένεια στο κάλεσμα μας, για μια μεγάλη συνέντευξη. Μαζί ξετυλίξαμε το κουβάρι των τελευταίων 5,5 χρόνων της παρουσίας του στην Κύπρο και την ΟΜΟΝΟΙΑ. Σε μια συνέντευξη όλο ουσία και νόημα…
Ερώτηση: Πως έτυχε και μας ‘κατέβηκες’ στην Κύπρο Λέο;
Λεάντρο: Είχα ακούσει για την Ομόνοια από πριν έρθω στην Κύπρο. Με την Ντέμπρετσενι είχαμε έρθει μερικές φορές για προετοιμασία στην Κύπρο και πιο συγκεκριμένα στην Αγία Νάπα. Η πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στο νησί ήταν το 1999 με την Φερεντσβάρος όπου αντιμετωπίσαμε την Ομόνοια σε φιλικό και μάλιστα σκόραρα και ένα τέρμα (γέλια). Σε κείνο το παιχνίδι θυμάμαι είχα αντίπαλους τον Γκάπορ Κορολόφσκι και τους Καϊάφα- Ιωακέιμ. Ο πρώτος που μου είχε μιλήσει για να έρθω στην Ομόνοια ήταν ένας παλιός παίκτης της ομάδας, ο Γιόζεφ Τζούριακ, ο οποίος το διάστημα εκείνο ήταν σκάουτερ στην Φερεντσβάρος. Η Ομόνοια έστειλε τον τότε σκάουτερ Ευαγόρα Χριστοφή για με δει σε μερικά παιχνίδια, ενώ είχε ρωτήσει και την άποψη του Τζούριακ για μένα. Ο Τζούριακ και ο Ευαγόρας υπήρξαν συμποδοσφαιριστές. Ο Τζούριακ ενημέρωσε την Ομόνοια και τον Ευαγόρα να μην ανησυχούν για τον Λέο και πως είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής (γελά)…
Ερώτηση: Ήταν δική σου επιλογή η Ομόνοια, ή έπαιξε ρόλο και το συμβόλαιο που σου προσφέρθηκε;
Λεάντρο: Ναι η απόφαση ήταν δική μου. Ήμουν 3.5 χρόνια στην Ντέμπρετσένι και μέσα στους αρχηγούς της ομάδας. Είχα ήδη πανηγυρίσει 2 πρωταθλήματα, συμμετείχαμε στο Ch.Leauge. Περνούσα τέλεια στην Ντεμπρετσένι, είχαμε καταφέρει πάρα πολλά μαζί, αλλά πίστευα πως έπρεπε να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, μια πρόκληση. Πρώτη ομάδα η οποία ήρθε σε επαφή μαζί μου ήταν το Αποέλ και μετά η Ομόνοια προς τα τέλη του Δεκέμβρη του 2010. Τότε μου είπε ο Τζούριακ: ‘Λέο θα πας στην Ομόνοια και θα είσαι ευτυχισμένος (γέλια)’. Ο Τζούριακ ήταν αυτός που με έπεισε να πάρω την τελική μου απόφαση και να προτιμήσω την Ομόνοια από το Αποέλ!!
Ερώτηση: Οι πρώτες σου αντιδράσεις στο νησί.
Λεάντρο: Από την πρώτη μέρα ένιωθα λες και ζούσα εδώ χρόνια και γι’ αυτό ρόλο έπαιξε ο κόσμος. Στις προπονήσεις, στον δρόμο μου συμπεριφέρονταν λες και είμαι χρόνια στην ομάδα.
Ερώτηση: Θυμόμαστε στο πρώτο σου παιχνίδι μπήκες ως αλλαγή στην θέση του αριστερού εξτρέμ ενώ η φυσική σου θέση ήταν αριστερό μπακ.
Λεάντρο: Ναι, ήμουν προετοιμασμένος πριν έρθω πως δεν θα έπαιζα μόνο σε μια θέση και αυτό εξαρτάται από τις ανάγκες του παιχνιδιού, τα πλάνα του προπονητή και τυχόν τραυματισμούς που θα προκύψουν. Στα πρώτα 2 παιχνίδια με Ανόρθωση και Απόλλωνα είχα παίξει στο αριστερό φτερό, ενώ στην συνέχεια αγωνίστικα σαν αριστερός μπακ. Θυμάμαι με την Αελ ήταν η πρώτη φορά που είχα κληθεί να αγωνιστώ στον χώρο του κέντρου, με τον προπονητή μου να με ρωτά αν μπορώ να αγωνιστώ εκεί. Εγώ του είχα πει παίζω σε όλες τις θέσεις φτάνει να αγωνίζομαι και από τότε έπαιζα στον χώρο του κέντρου. Σε κείνο το παιχνίδι νικήσαμε με 2-0.
Ερώτηση: Πρώτη χρονιά στην Ομόνοια και κατακτάτε το πρωτάθλημα μετά από 7 χρόνια. Πως έζησες αυτές τις στιγμές και την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε ο κόσμος;
Λεάντρο: Ήταν απίστευτο. Θυμάμαι μετά από το τελευταίο παιχνίδι με το Αποέλ, την διαδρομή με το λεωφορείο απο το γήπεδο στο σωματείο, με τους δρόμους γεμάτους με κόσμο και βαμμένα πράσινα αυτοκίνητα (γέλια). Αξέχαστες στιγμές!
Ερώτηση: Η ατμόσφαιρα έμοιαζε καθόλου με όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα η Ντέμπρετσενι;
Λεάντρο: Πανηγύρισα 2 πρωταθλήματα με την Ντέμπρετσένι αλλά τέτοια τρέλα δεν συνάντησα. Θυμάμαι έβλεπα παντού κόσμο να πανηγυρίζει, στους δρόμους, στις οροφές, πάνω στα φανάρια και να φωνάζει για την ομάδα. Είναι στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου.
Ερώτηση: Να επιστρέψουμε πίσω στο παιχνίδι. Τι θυμάσαι απ’ αυτό το παιχνίδι;
Λεάντρο: Κάναμε ένα από τα καλύτερα μας παιχνίδια. Τότε τα πράγματα ήταν διαφορετικά, υπήρχαν ξένοι διαιτητές που μας αντιμετώπιζαν 50-50 και μέσα σε ένα μήνα νικήσαμε 3 φορές το Αποέλ 1-0, 1-0 και 2-1.
Ερώτηση: Θυμάσαι την φιέστα που έγινε τότε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος;
Λεάντρο: Ήταν πολύ σημαντικές στιγμές για εμάς και τις διασκεδάσαμε πάρα πολύ. Μου θύμιζε Hollywood. Θυμάμαι μπήκα στο γήπεδο με την κόρη μου η οποία είχε εντυπωσιαστεί με τον κόσμο στις κερκίδες. Μέχρι σήμερα βλέπει φωτογραφίες και έχει να λέει πως ήταν κι αυτή εκεί! Μπορεί το ποδόσφαιρο να σου προσφέρει χρήματα, όμως αυτές είναι στιγμές που θα κουβαλάς για πάντα μαζί σου.. Να σε αποθεώνει ο κόσμος και τα παιδιά των παιδιών σου να διηγούνται τέτοιες στιγμές!!
Ερώτηση: Το καλοκαίρι ήταν η πρώτη σου συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά παιχνίδια με την Ομόνοια κόντρα σε Σάλτσμπουργκ και Μέταλιστ…
Λεάντρο: Η Σάλτσμπουργκ ήταν καλύτερη ομάδα από εμάς και δεχθήκαμε μια βαριά ήττα. Ο προπονητής στον επαναληπτικό δοκίμασε να αγωνιστεί με 2 επιθετικούς, χρησιμοποιώντας τον Λούα Λούα που δεν ήταν 100% έτοιμος, μαζί με τον Κωνσταντίνου μπροστά, κάτι που μας στοίχισε. Ξεκινήσαμε πολύ καλά το παιχνίδι όμως δεχτήκαμε αστεία γκολ από αράουτ και από 35 μέτρα.
Όσο αφορά το παιχνίδι με την Μέταλιστ χάσαμε 1-0 στην έδρα μας με ένα γκολ από 35 μέτρα.. Μετά απ’ αυτό όμως παίξαμε ένα από τα καλύτερα μας παιχνίδια μέσα στην Ουκρανία, το καλύτερο θεωρώ που έπαιξα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο με την Ομόνοια (μαζί με το φετινό κόντρα στην Δυναμό στην Μόσχα). Στο 1ο ημίχρονο χάσαμε πάρα πολλές ευκαιρίες. Στο 2ο ημίχρονο καταφέραμε να σκοράρουμε 2 τέρματα (κι εγώ να πετυχαίνω 1 εκ των 2) όμως δυστυχώς δεχτήκαμε 2 τέρματα μέσα σε 5 λεπτά. Δεν ξέρω τι συνέβηκε αλλά ήταν λες και πάθαμε blackout…
Ερώτηση: Πόσο επηρέασε την ομάδα ο αποκλεισμός από την Ευρώπη;
Λεάντρο: Σίγουρα επηρέασε την ομάδα αφού περιμέναμε περισσότερα. Οι πολλές προσθήκες που έγιναν το καλοκαίρι επηρέασαν την ομοιογένεια της ομάδας. Δεν είχαμε γίνει ακόμη ομάδα. Αυτό φαινόταν στα αποδυτήρια, στο γήπεδο και ότι δεν γνωρίζεις καλά τους συμποδοσφαιριστές σου στοιχίζουν στην ομάδα. Αυτό φάνηκε και στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος όπου δεχθήκαμε ήττα από την Πέγεια και στην συνέχεια από τον Αποέλ με 3-0 και κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα με τον Λεμονή να αποχωρεί και να έρχεται ο Μπάγιεβιτς.
Ερώτηση: Πως κρίνεις την απόφαση για αλλαγή προπονητή;
Λεάντρο: Ήταν μια λανθασμένη απόφαση. Ο Μπάγιεβιτς ήταν καλός προπονητής παλαιότερα, όμως ήρθε σε λάθος χρονική στιγμή (είχε σχεδόν ολοκληρώσει την καριέρα του). Μπορεί στο τέλος της χρονιάς να πήραμε Κύπελλο (αν και με τον Λάρκου στον τελικό) όμως δεν κατάφερε να φτιάξει μια καλή ομάδα, ενώ είχαμε καλούς ποδοσφαιριστές και ο ίδιος ένας πολύ καλός προπονητής. Δεν υπήρχε ομοιογένεια στην ομάδα, δεν παίζαμε σαν ομάδα, η ψυχολογία ήταν στο μηδέν και γενικότερα ήμασταν ομάδα χωρίς κίνητρα…
Ερώτηση: Η παρουσία του Λάρκου στο τιμόνι του Τριφυλλιού άλλαξε αυτή την κατάσταση;
Λεάντρο: Σίγουρα. Το κλίμα στα αποδυτήρια είχε αλλάξει με τους παίκτες να δίνουν περισσότερα στον αγωνιστικό χώρο λόγο της παρουσίας νέου προπονητή στον πάγκο θέλοντας να κρατήσουν θέση στην ενδεκάδα. Το πρώτο του παιχνίδι ήταν δύσκολο κόντρα στον Εθνικό Άχνας για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου, σε ένα παιχνίδι όπου καταφέραμε να πάρουμε την πρόκριση στην παράταση. Στον τελικό αντιμετωπίσαμε τον Απόλλωνα όπου οδηγηθήκαμε στην διαδικασία των πέναλτι, με τον Αντώνη Γιωργαλλίδη να κάνει εξαιρετικές αποκρούσεις και να μας χαρίζει τον τίτλο.
Ερώτηση: Στην συνέχεια νέα χρονιά και ξανά Ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Λεάντρο: Το 1ο μας παιχνίδι ήταν κόντρα στην Ολλανδική Ντεν Χάνγκ μέσα στην έδρα μας. Σε κείνο το παιχνίδι παίξαμε πολύ καλά νικώντας 3-0 αν και το παιχνίδι δεν ήταν τόσο εύκολο όσο φάνηκε από το τελικό σκορ. Στην Ολλανδία το παιχνίδι ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Θυμάμαι τον εαυτό μου να μην μπορεί να αναπνεύσει με την πίεση που μας έβαζαν οι παίκτες της Ντεν Χάνγκ. Συνέχεια τους έβλεπα να έρχονται και να ξαναέρχονται στην περιοχή μας (γέλια). Αυτή η ομάδα είχε εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές και νομίζω κάποιους απ’ αυτούς τους είχε αποκτήσει από τον Άγιαξ και την Φέγενορντ. Στον επόμενο προκριματικό αντιμετωπίσαμε την Σάλτσμπουργκ με το πρώτο παιχνίδι να είναι στο ΓΣΠ. Σε ένα εξαιρετικό παιχνίδι βρεθήκαμε νωρίς πίσω στο σκορ, όμως καταφέραμε να το ανατρέψουμε από το ημίχρονο με ένα τέρμα του Φρέντυ και ένα δικό μου. Με το σκορ 2-1 υπέρ μας ταξιδέψαμε στην Αυστρία όπου κάναμε πολύ καλό παιχνίδι αμυντικά όμως και πάλι δεχθήκαμε ένα τέρμα, δεν ξέρω κι εγώ από πού, χάνοντας την πρόκριση μέσα από τα χέρια μας…
Ερώτηση: Λέο, ακόμη ένας αποκλεισμός και έρχεται μια δύσκολη αρχή στο πρωτάθλημα.
Λεάντρο: Δεχθήκαμε και πάλι τον αποκλεισμό ο οποίος έφερε μεγάλη πίεση σε συνδυασμό με το ότι ο κύριος μας αντίπαλος κατάφερε να μπει ξανά στους ομίλους του Ch. League. Κάπου εκεί άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε το Σωματείο. Η είσοδος στους ομίλους θα μας έλυε κάποια από τα προβλήματα όμως δεν τα καταφέραμε.
Ερώτηση: Η άποψη σου για τον Λάρκου;
Λεάντρο: Κατάφερε να αλλάξει πάρα πολλά. Δεν ξέρω αν ήταν η πίεση του να είσαι προπονητής της Ομόνοιας αλλά όσο περνούσε ο χρόνος και μεγάλωνε η πίεση, σε κάποιες στιγμές φαινόταν να χάνει την αυτοκυριαρχία του… Δεν εμπιστευόταν κανέναν, μόνο τον εαυτό του και αυτό ήταν λάθος. Παρόλα αυτά εφάρμοζε πολύ καλή τακτική στο παιχνίδι του, ήταν πάρα πολύ οργανωμένος και είχε καλό έλεγχο των αποδυτηρίων. Για τον Κύπριο προπονητή είναι πολύ δύσκολο να είναι εδώ (σσ. στην Ομόνοια), αφού το μέγιστο που μπορεί να φθάσει στην Κύπρο, είναι να αναλάβει την Ομόνοια ή το Αποέλ κι αν δεν πετύχει σε αυτές τις ομάδες τότε πιθανότατα τελειώνει η καριέρα του…
Ερώτηση: Θα χαρακτήριζες τον Λάρκου ως μια πολύ δυνατή προσωπικότητα;
Λεάντρο: Ήταν ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα εγώ στην Ομόνοια. Δεν έχασε πολλά ντέρμπι έχοντας αρκετές νίκες και ισοπαλίες λόγω της εξαιρετικής τακτικής που ακολουθούσε σε αυτά! Ο Λάρκου διαχειριζόταν λάθος τα παιχνίδια με τις μικρές ομάδες αφού χρησιμοποιούσε την ίδια τακτική με τα ντέρμπι. Στο παιχνίδι του, περίμενε τον αντίπαλο να επιτεθεί χωρίς να είναι αυτός παραγωγικός στην τακτική του. Κατά την προσωπική μου άποψη αυτό ήταν το πρόβλημα του με τις μικρές ομάδες. Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως σε ένα αγώνα είναι να είσαι προπονητής.
Ερώτηση: Αυτή η τακτική στοίχισε στην ομάδα;
Λεάντρο: Την χρονιά αυτή αντιμετωπίσαμε μια πολύ καλή Αέλ την οποία αν και καταφέραμε να την κερδίσαμε 3 φορές ήταν αυτή που κατέκτησε τον τίτλο. Καθόλη την διάρκεια της σεζόν κάναμε πολύ καλά παιχνίδια, όμως και πάλι μας στοίχισε η απώλεια βαθμών στα παιχνίδια με τις μικρές ομάδες.
Ερώτηση: Λέο θυμάσαι τα γεγονότα στην Δερύνεια που έφεραν τον αποκλεισμό-τιμωρία του Λάρκου. Όλο αυτό πόσο επηρέασε την ομάδα;
Λεάντρο: Σίγουρα ήταν πολύ δύσκολο. Στις προπονήσεις όλα ήταν εντάξει εφόσον γίνονταν με την παρουσία του, όμως στο γήπεδο ήταν διαφορετικά. Κατά την διάρκεια του αγώνα αν ήθελε να αλλάξει κάτι στην τακτική, να δώσει κάποιες οδηγίες σε παίκτες η αναπληρωματικούς θα έπρεπε να γίνει μέσω τηλεφώνου κι αυτό επηρέαζε άμεσα εμάς τους ποδοσφαιριστές.
Ερώτηση: Και τέλος της χρονίας αυτης Τελικός Κυπέλου κόντρα στην Αέλ…
Λεάντρο: Ήμουν σίγουρος ότι θα παίρναμε αυτόν τον τίτλο. Παίξαμε με εξαιρετική τακτική κάτι που μας έκανε να νιώθουμε ακόμα πιο σίγουροι για τον τίτλο. Παίξαμε πολύ καλά στο 1ο ημίχρονο (είχε δεχθεί και η αντίπαλη ομάδα κόκκινη κάρτα),προηγηθήκαμε, κάτι που έκανε το έργο μας πιο εύκολο.
Ερώτηση: Europa League και πάλι και συγκεκριμένα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα…
Λεάντρο: Το πρώτο παιχνίδι εξήλθε 0-0. Κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι εκτός, απέναντι σε μια ομάδα που δεν ήταν ούτε κακή αλλά ούτε και καλή. Όμως θα έπρεπε να ήμασταν πιο απαιτητικοί στον επαναληπτικό, αλλά και πάλι περιμέναμε να επιτεθούν πρώτα αυτοί, κάτι που μας στοίχισε…
Ερώτηση: Θεωρείς πως ήταν λάθος του Λάρκου;
Λεάντρο: Θεωρώ πως αυτό στοίχισε στην ομάδα, προτιμήσαμε να κρατήσουμε περισσότερο την μπάλα και δεν βγήκαμε στην επίθεση όπως θα έπρεπε, εφόσον είχαμε την ποιότητα σε παίκτες, να το πράξουμε αυτό. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι όπου έφερε και πάλι τον αποκλεισμό της ομάδας.
Ερώτηση: Ακόμα μια χρονιά ξεκινάει με προβλήματα. Αποκλεισμός, άσχημο ξεκίνημα και αλλαγή προπονητή, ο Τόνι Σαβέβσκι στο πηδάλιο.
Λεάντρο: Δεχθήκαμε κάποια γελοία τέρματα στα πρώτα μας παιχνίδια και οδηγηθήκαμε σε αλλαγή προπονητή. Χρειαζόμασταν ένα τέτοιο προπονητή την συγκεκριμένη στιγμή. Οι ποδοσφαιριστές τον είχαν σαν πατέρα τους. Ήταν μια χρονιά με πολλά οικονομικά προβλήματα και ήταν δύσκολο να χειριστείς τέτοια κατάσταση, όμως ο ίδιος τα κατάφερνε. Δεν μας πίεζε αρκετά και μας άφηνε να παίζουμε ελεύθερα. Χάσαμε πολλούς βαθμούς στον πρώτο γύρο και αφήσαμε το Αποέλ και Ανόρθωση να ξεφύγουν στον βαθμολογικό πίνακα. Δεν είχαμε περιθώρια για λάθη και το κάθε λάθος στοίχιζε στην ομάδα, μεγαλώνοντας την ψαλίδα. Για να έχεις πιθανότητες να πάρεις το πρωτάθλημα πρέπει να μπεις στα πλέι οφς με δυο τρεις βαθμούς διαφορά από τον πρώτο.
Ερώτηση: Στην χρονιά αυτή είχες και τον ρόλο του αρχηγού.
Λεάντρο: Ήταν δύσκολο. Πολλές φορές οι ποδοσφαιριστές επικοινωνούσαν μαζί μου για το πότε θα πληρωθούν, πως αν δεν πληρωθούν δεν θα κατέβουν στην προπόνηση ή ότι δεν θα έρθουν στο ξενοδοχείο με την αποστολή. Το μυαλό των ποδοσφαιριστών δεν ήταν στο ποδόσφαιρο. Το καλό όμως εκείνης της χρονιάς ήταν ότι στο ρόστερ μας είχαμε έμπειρους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Ήξεραν να διαχωρίζουν το αγωνιστικό κομμάτι από το οικονομικό με αποτέλεσμα να αποδίδουμε καλό ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά αν δεν προετοιμάζεις καλά τον εαυτό σου, δεν έχεις και καλή απόδοση. Το στοίχημα είναι να είσαι συγκεντρωμένος την ώρα του παιχνιδιού. Πήγαινα τις νύκτες να κοιμηθώ και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το πώς θα διευθετήσω τα όσα μου έλεγαν οι συμποδοσφαιριστές μου. Οι προπονήσεις όμως, ήταν απαραίτητες διότι χωρίς αυτές τα πράγματα θα ήταν χειρότερα.
Ερώτηση: Πιστεύεις πως αυτή την χρονιά έφτασες στα όρια σου ως ποδοσφαιριστής;
Λεάντρο: Δεν έφτασα στα όρια μου πιστεύω, όμως την στιγμή που ένιωσα ότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο δήλωσα στους συμπαίκτες μου πως δεν πάει άλλο και πως πρέπει να είναι άλλος ο αρχηγός. Όταν τους εξέφρασα αυτή μου την επιθυμία αντέδρασαν λέγοντας μου να παραμείνω, αλλά δεν ήθελα. Οι παίκτες ξαφνικά σταμάτησαν να είναι τόσο απαιτητικοί με τα δεδουλευμένα τους, κατάλαβαν πως η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει να δώσει και σε άλλους λεφτά που δεν αγωνίζονται πλέον εδώ και όταν μπορεί θα μας πληρώνει. Θεωρώ πως με την κίνηση μου αυτή αποσυμφόρισα την ένταση από τα αποδυτήρια και ο επόμενος αρχηγός είχε σαφώς ευκολοτερο έργο…
Ερώτηση: Λέο έζησες από κοντά την οικονομική εκστρατεία της ομάδας. Πως έζησες αυτή την περίοδο;
Λεάντρο: Για κάθε ποδοσφαιριστή που βρίσκεται εδώ, σε μια τέτοια ομάδα, αυτές είναι εμπειρίες που δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ! Συγκεκριμένα θυμάμαι ένα περιστατικό με ένα οπαδό της ομάδας ο οποίος άνοιξε το πορτοφόλι του και είχε μόνο 25 ευρώ μέσα…. έδωσε τα είκοσι για την ΟΜΟΝΟΙΑ! Πουθενά στον κόσμο δεν θα τα ξαναδείς αυτά. Οι καλύτερες ομάδες στις οποίες μπορείς να παίζεις ποδόσφαιρο, είναι τέτοιες ομάδες, με τέτοιους φιλάθλους. Ευχαριστώ τον Θεό που με έκανε ποδοσφαιριστή και μου έδωσε το δώρο να ζω τέτοιες εμπειρίες. Κάθε εβδομάδα τρέχαμε σε όλη την Κύπρο και ως ποδοσφαιριστές βλέποντας αυτόν τον κόσμο δεν μπορούσαμε να μην παλέψουμε για αυτούς.
Ερώτηση: Πιστεύεις πως αυτή η επαφή των ποδοσφαιριστών με τους φιλάθλους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ομάδας;
Λεάντρο: Σίγουρα, σίγουρα, ιδιαίτερα για τους νέους ποδοσφαιριστές τέτοιες εμπειρίες τους κάνουν να αντιλαμβάνονται το τι εστεί ΟΜΟΝΟΙΑ. Στην αρχή για κάθε ποδοσφαιριστή η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι μια απλή ομάδα, μια καινούργια δουλειά, μετά όμως καταλάβει τι αντιπροσωπεύει αυτό το μεγάλο σωματείο.
Είναι και η άλλα πτυχή όμως. Ένας καινούργιος ποδοσφαιριστής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σίγουρα χρειάζεται ένα εξάμηνο για να γίνει αρεστός στον κόσμο, αλλά και συγχρόνως να αποδείξει τις ικανότητές του. Για παράδειγμα στην Ελβετία από την πρώτη μέρα δέχεται το χειροκρότημα και τον θαυμασμό των οπαδών, όμως στην ΟΜΟΝΟΙΑ η πίεση που ασκεί ο κόσμος είναι περισσότερη. Το πιο ωραίο όμως είναι ότι εάν κερδίσεις την αγάπη του κόσμου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε κάνει να θέλεις να μείνεις για πάντα εδώ.
Ερώτηση: Η ποδοσφαιρική σεζόν 2013 τελειώνει και μαζί της το συμβόλαιο σου. Εσύ παίρνεις την απόφαση να αποχωρήσεις;
Λεάντρο: Από μέσα μου ένιωθα πως θα επιστρέψω. Είχα μια πρόταση από το Αζερμπαϊτζάν με πολύ καλά λεφτά όμως είπα στην γυναίκα μου θέλω να πάω πίσω στην Ομόνοια. Επίσης είχα ακόμη μια πρόταση από την Ντέμπρετσένι, όμως δεν ήθελα να αποχωρήσω. Ένας σημαντικός λόγος που δεν ήθελα να φύγω είναι γιατί ήθελα να ζήσω την εμπειρία των Ευρωπαϊκών ομίλων μαζί με την Ομόνοια. Ήθελα να δω την αντίδραση του κόσμου σε περίπτωση που τα καταφέρναμε να περάσουμε σε ομίλους, να βγει ξανά αυτή η λαοθάλασσα στους δρόμους… Αυτό είναι και το μόνο αρνητικό σημείο μου εδώ, ότι δεν καταφέραμε να μπούμε σε ομίλους.
Ερώτηση: Ξανά Ευρωπαϊκοί αγώνες, αυτή την φορά απέναντι στην Άστρα.
Λεάντρο: Ήταν λάθος δικό μας. Η πολύ ελευθερία που μας άφησε ο Τόνι Σαβέφσκι μας επηρέασε. Δεν μας έβαζε όρια και δεν κατάφερε να έχει την κατάσταση των αποδυτηρίων στα χέρια του. Το ότι δεν μας έβαζε πίεση έφερε χαλαρότητα με αποτέλεσμα να μην ήμαστε 100% έτοιμοι όπως το τέλος της προηγούμενης χρονιάς. Ούτε και η προετοιμασία του Καλοκαιριού ήταν καλή, με αρκετούς παίκτες να χάνουν και μεγάλο μέρος της.
Ερώτηση: Στο τέλος της χρονιάς εκείνης είχες ένα σοβαρό τραυματισμό που σε κράτησε εκτός μέχρι και τον Γεννάρη του 2015. Το καλοκαίρι η ομάδα μας θα μπορούσε να έκανε το βήμα παραπάνω για τους ομίλους κι εσύ θα έλειπες…
Λεάντρο: Μου πέρασε από το μυαλό (γέλια). Έβλεπα το παιχνίδι και ήμουν σίγουρος ότι θα μπαίναμε. Έλεγα σίγουρα φέτος ήμαστε στους ομίλους. Θυμάμαι ετοίμαζα μήνυμα να στείλω στον πατέρα μου (που ήταν με την οικογένεια μου) πως επιτέλους τα καταφέραμε, είμαστε στους ομίλους… όμως πριν το στείλω δεχθήκαμε το γκολ. Ο πατέρας μου με ρώταγε ‘τώρα μείναμε εκτός πάλι;’
Στο παιχνίδι αυτό δεν πήγα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω από την κερκίδα. Είπα στον κόουτς πως δεν αντέχω να το βλέπω από την κερκίδα. Όλη την νύχτα διερωτόμουν πως έγινε και γιατί.
Ερώτηση: Την χρονιά που μας πέρασε πως είδες την ομάδα και τον προπονητή;
Λεάντρo: Κατ αρχήν αυτή η χρονιά μας απέδειξε πως μπορούμε να εμπιστευτούμε τους Κύπριους ποδοσφαιριστές κάτι που έλεγα από καιρό. Όταν βλέπεις πως ένας ξένος δεν είναι τόσο καλός γιατί να τον αγοράσεις και να μην προωθήσεις έναν Κύπριο δίνοντας του την ευκαιρία. Αν δεν αγωνιστούν, αν δεν χάσουν, δεν θα γίνουν ποτέ ποδοσφαιριστές και δεν θα πάρουν εμπειρίες. Ο Καϊάφας τους έδωσε τις ευκαιρίες και απέδειξαν πως είναι καλοί και έχουν ποιότητα για να αγωνιστούν. Βλέπουμε παραδείγματα φέτος όπως ο Μάριος, ο Φύλα, ο Οικονομίδης. Χρειάζεσαι παίκτες με εμπειρία που θα πάρουν την ομάδα πάνω τους στα ντέρμπι όμως τους χρειάζεσαι κι αυτούς για να την συμπληρώσεις. Όσο αφορά τον Καϊάφα ήρθε για να βοηθήσει και όχι για να πάρει λεφτά κι αυτό ο κόσμος το γνωρίζει. Είναι εδώ γιατί αγαπά την Ομόνοια και τα δίνει όλα γι’ αυτήν. Μεταφέρει το πάθος του στην προπόνηση στα αποδυτήρια και οι παίκτες του παίρνουν και παλεύουν γι’ αυτή την ομάδα. Σίγουρα θέλει περισσότερη εμπειρία, γιατί τώρα άρχισε. Καθημερινά μαθαίνει κι αυτό ο κόσμος το καταλαβαίνει και του δίνει χρόνο για να φτιάξει μια καλή ομάδα. Κι αυτός καταλάβει πως θέλει ο Ομονοιάτης να βλέπει την ομάδα του και γι’ αυτό προσπαθούμε να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο και επιθετικό.
Ερώτηση: Λίγα λόγια για τον Νούνο με τον οποίο φαίνεται να βρίσκεστε με κλειστά μάτια.
Λεάντρο: Είναι αυτό που είπα, όταν παίζεις χρόνια με τον άλλο παίζεις με κλειστά μάτια. Ο Νούνο θεωρώ πως είναι ο καλύτερος παίκτης που έπαιξα ποτέ σε όλη μου την καριέρα. Όταν ήρθε εδώ ήταν παππούς (γέλια). Μίλησα με κάποιους παίκτες που τον αντιμετώπισαν όταν ήταν πιο νεαρός και μου είπαν πως δεν μπορούσες να του πάρεις την μπάλα.
Ερώτηση: Με την εμπειρία των 5.5 χρόνων που έχεις στην ομάδα, τι ήταν αυτό που χρειάζεται να βελτιώσει η Ομόνοια και με ποιο τρόπο θεωρείς μπορεί να γίνει καλύτερη (για παράγειγμα οι συχνές αλλαγές προπονητών και ποδοσφαιριστών βοήθησαν την ομάδα);
Λεάντρο: Οι αλλαγές προπονητών και παικτών γίνονται σε πολλές ομάδες. Κατά την προσωπική μου άποψη θεωρώ πως το πιο σημαντικό είναι ότι η ομάδα χρειάζεται έναν τεχνικό διευθυντή. Έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι παλιός παίκτης η οποιοσδήποτε άλλος αλλά θα είναι πάνω απ’ όλους. Θα πουλά παίκτες, θα βρίσκει, θα αγοράζει. Μόνο αυτός και ο προπονητής, κανείς άλλος. Για παράδειγμα θα ενημερώνεται πως έχει στην διάθεση του 2 εκατομμύρια και θα αναλαμβάνει την προγραμματισμό και το κτίσιμο της ομάδας μαζί με τον προπονητή. Πρέπει να εμπιστευτείς τον προπονητή και τον τεχνικό διευθυντή. Θεωρώ έναν πολύ καλό τεχνικό διευθυντή τον Κρόιφ, έχει εξαιρετικά μάτια στο να βρίσκει ποδοσφαιριστές και γνωρίζει πώς να διαχειριστεί μια ομάδα.
Ερώτηση: Ανέφερες πως η ομάδα χρειάζεται έναν καλό τεχνικό διευθυντή. Θεωρείς πως ο Νούνο μπορεί να καλύψει το πόστο αυτό;
Λεάντρο: Σίγουρα. Γνωρίζει πάρα πολλά σχετικά με το ποδόσφαιρο, έχει πολύ καλές επαφές και είναι ένας άνθρωπος που έχει τον σεβασμό όλου του κόσμου κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Επίσης είναι ένας πολύ έξυπνος και ευφυής άνθρωπος και μπορεί να πάρει την απόφαση για το ποιος ποδοσφαιριστής πρέπει να μείνει και ποιος πρέπει να φύγει.
Ερώτηση: Πως βλέπεις το επίπεδο του Κυπριακού Πρωταθλήματος; Ποιο είναι το βασικό του μειονέκτημα;
Λεάντρο: Το μεγάλο του μειονέκτημα είναι η διαφορά επιπέδου που υπάρχει μεταξύ των μεγάλων και των μικρών ομάδων. Το πρωτάθλημα θα έπρεπε να γίνεται με 10 ομάδες για να μην υπάρχουν αυτά με τα στημένα παιχνίδια. Αν το πρωτάθλημα γίνει με 10 ομάδες θα είναι πιο συναρπαστικό.
Ερώτηση: Λεό πως βλέπει το επίπεδο των διαιτητών στην Κύπρο;
Λεάντρο: Είμαι στην Κύπρο 5.5 χρόνια. Κατακτήσαμε 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα. Όλα αυτά τα κατακτήσαμε με ξένους διαιτητές. Αυτό τα λέει όλα.
Ερώτηση: Προτού δεχθείς πρόταση από την Φερεσβάρος η Ομόνοια σε πλησίασε για ανανέωση συμβολαίου;
Λεάντρο: Ναι είχαμε μιλήσει. Μου πρόσφεραν 1 χρόνο συμβόλαιο με συγκεκριμένες απολαβές, Ζήτησα 2 χρόνια με τις ίδιες απολαβές και κάπου εκεί δεν τα βρήκαμε… Πάντως εξ ‘όσον γνωριζω ο προπονητής με ήθελε στην ομάδα…
Ερώτηση: Πως βλέπεις το μέλλον της Ομόνοιας;
Λεάντρο: Θεωρώ πως με 3 καλές προσθήκες θα κτίσουμε μια καλή ομάδα. Είμαι σίγουρος πως του χρόνου από το 1ο λεπτό θα παλεύουμε για τον τίτλο, όμως θα χρειαστεί να κρατήσουμε τον φετινό κορμό και να συνεχίσουμε να παίζουμε όπως πέρσι, επιθετικά. Αν και θα φύγω θα μας κάνει πολύ καλό να περάσουμε στους ομίλους (γέλια).
Ερώτηση: Η καλύτερη σου στιγμή.
Λεάντρο: Είχα αρκετές. Όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Ήταν κάτι το φανταστικό, όταν έβλεπα όλο αυτό τον κόσμο στους δρόμους και θα ήθελα να δω πως θα ήταν η ατμόσφαιρα αν μπαίναμε σε ομίλους.
Ερώτηση: Το καλύτερο σου τέρμα με τα χρώματα της ομάδας μας;
Λεάντρο: Αυτό κόντρα στο Αποέλ (σσ. το απ’ ευθείας φάουλ). Το συναίσθημα να σκοράρεις απέναντι τους είναι μοναδικό. Ηταν η πρώτη φορά απέναντι τους. Επίσης ο Νούνο μου έλεγε πόσο πολύ ήθελε να σκοράρει απέναντι τους και τώρα το κατάφερε πετυχαίνοντας 2.
Ερώτηση: Η χειρότερη σου στιγμή;
Λεάντρο: Στο Europa Leauge κόντρα στην Μένταλιστ.
Αυτός είναι ο Λεάντρο Μαρκολίνι. Ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής που κέρδισε με το σπαθί του την αναγνώριση από τον κόσμο μας. Δεν πούλησε οπαδιλίκι. Δεν αρνήθηκε ποτέ ότι ένα καλό συμβόλαιο είναι σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Αλλά κράτησε στην ψυχή του τις ανθρώπινες στιγμές και το απίστευτο δέσιμο του με τον κόσμο της ομάδας.
Ο Λεάντρο Μαρκολίνι καταξιώθηκε με την πράσινη φανέλα και το τριφύλλι στο στήθος. Θα είναι πάντα ένας από εμάς, ένας αιώνιος ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ…
Το μήνυμα του Λέο στον κόσμο της Ομόνοιας:
