Εδώ και χρόνια στην ομάδα μας, οι ‘αντιμαχόμενες παρατάξεις’ επιδίδονται σε ένα πόλεμο για το ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις και θα επιβάλει τις θέσεις του… Γι’ αυτό εδώ και χρόνια, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να ανακυκλώνουμε πρόσωπα σε όλα τα πόστα που αφορούν το σωματείο (διοικητικά, εργασιακά, αγωνιστικά κτλ), χωρίς επί της ουσίας να κάνουμε βήματα προόδου. Μάλλον οπισθοχωρούμε και μάλιστα άτακτα…
Εδώ και χρόνια, στην ομάδα μας, υιοθετήσαμε μια ρητορική που απορρίπτει κάθε σοβαρή άποψη και όλες οι συζητήσεις που αφορούν το σωματείο γίνονται σε ‘καφενειακό επίπεδο‘. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με την άνοδο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, οι συζητήσεις αυτές έχουν γίνει ο κανόνας…
Σε όποιο ποστ αναρτηθεί σε facebook, ή ιστοσελίδα και αφορά το σωματείο, θα βρεις από κάτω ένα σορό χυδαιότητες, βρισιές, ειρωνικά σχόλια και στην καλύτερη περίπτωση γενικόλογα σχόλια επιβράβευσης του κάθε γράφοντα… Ο μεγαλύτερος εχθρός του μέσου ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ σήμερα, είναι κάποιος άλλος ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ που δεν ασπάζεται την άποψη του.. Εξ’ ου και οι χαρακτηρισμοί… κομματόσκυλα, λαμόγια. ‘μιτσιοί’, ‘γέροι’, ναρκομανείς, αναρχικοί, Λιλλικίκοι, αχάπαροι και πάει λέγοντας…
Και το ερώτημα παραμένει… Προς τα που βαδίζει αυτό το σωματείο; Ποιος πραγματικά σκέφτεται την επόμενη μέρα του με ένα ορθολογιστικό τρόπο;
Το μόνο φόρουμ, στο οποίο γίνεται μια κάποιας μορφής σοβαρή συζήτηση, είναι οι Γενικές Συνελεύσεις… Ακόμα και εκεί όμως, η μάχη δίδεται για τις εντυπώσεις… Καμία ουσία, κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο… άλλωστε πόσα να πεις και πόσα να αναλύσεις σε 3-4 ώρες…
Θέλετε να πούμε και κάτι για την ουσία του ‘ζητήματος ΟΜΟΝΟΙΑ’… Η ρητορική των τελευταίων ημερών, πέραν από την ολοκληρωμένη εισήγηση που κατέθεσε χτες στην ιστοσελίδα, ο Χριστόφορος Χριστοφή, περιστρέφεται γύρω από δύο άξονες:
1. Να γίνουν έκτακτες εκλογές
2. Να γίνει αύξηση μελών
Για το πρώτο, παραθέτουμε την εξής απορία.. Υπάρχει έτοιμο διάδοχο σχήμα την δεδομένη στιγμή; Αν ναι καλώς να ορίσει και να καταθέσει πλάνο και άμεσες προτεραιότητες… Γιατί τα κριτήρια Μαρτίου 2016, δεν θα τα περάσουμε, έτσι απλά, όμορφα και ωραία… Να μην ξεχάσουμε ακόμα κάτι… Επενδυτές ακούσαμε, επενδυτές δεν είδαμε ποτέ… Ενδιαφέρον από επώνυμους ακούσαμε, στην πράξη δεν είδαμε τίποτε… Ακόμα και στις τελευταίες εκλογές αντίπαλος του νυν συμβουλίου ήταν ένας ημιτελής συνδυασμός που στην ουσία ήθελε να διεμβολίσει αυτόν των πρώην προέδρων, εκλέγοντας κάποια άτομα στο ΔΣ…
Για το δεύτερο, ως θέση είναι ορθή… Όποιος θέλει να γίνει μέλος στην ΟΜΟΝΟΙΑ, και πληρεί τα κριτήρια που δεν είναι δα και τίποτε σπουδαίο, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να γίνεται.. Από εκεί και πέρα ποια είναι οι πραγματικότητα; Τα περισσότερα μέλη, ακόμα και αρκετά από αυτά που πνέουν τα μένεα απέναντι στην Διοίκηση Σεραφείμ, δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο σωματείο. Και αν εφαρμοζόταν το καταστατικό (το οποίο αρκετές φορές επικαλούμαστε, χωρίς καν να το έχουμε διαβάσει), περισσότερα από τα μισά μελή του σωματείου θα έπρεπε να έχουν διαγραφεί… Αλλά και κάτι άλλο ποιο σημαντικό… Ανεξάρτητα από το ποιοι απαρτίζουν το ΔΣ, σε αυτό το 15μελές σχήμα, βαρύνοντα λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΔΣ. Στην ουσία δηλαδή έχουμε ένα προεδρικό σύστημα. Και δεν αναφερόμαστε στον Δώρο Σεραφείμ, αλλά μιλούμε γενικότερα. Με βάση τον τρόπο λειτουργίας του σωματείου λοιπόν, ο πρόεδρος του ΔΣ, μπορεί να ενεργεί σε μεγάλο βαθμό, χωρίς επαρκή έλεγχο… Να ενθυμήσουμε απλά την υπόθεση με το δάνειο από την RCB… Άρα το πρόβλημα στον τρόπο λειτουργίας του σωματείου είναι πολύ ευρύτερο, από τον τρόπο εκλογής των μελών του ΔΣ.
Το ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θα παραθέσει σήμερα δημοσιογραφική διάσκεψη, προσπαθώντας επί της ουσίας να ανατρέψει τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες ημέρες, εναντίον του. Είτε πετύχει είτε όχι τον σκοπό της η σημερινή διάσκεψη, αυτό θα αποτελεί ένα καθαρά επικοινωνιακό ζήτημα. Γιατί επί της ουσίας η ομάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση, έχει τεράστιες αγωνιστικές αδυναμίες απόρροια ενός πολύ πρόχειρου προγραμματισμού, αβέβαιο μέλλον και καμία ένδειξη ότι υπάρχει φως στο τούνελ… Αντίθετα κάποιοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους για την επόμενη ‘ενδοσωματειακή αντιπαράθεση’ και κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να λύσουν τις πολιτικές τους διαφορές, μέσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Μπορούμε λοιπόν μέσα από αυτό αυτό τον κυκεώνα δηλώσεων, αντιπαραθέσεων, αλληλοκατηγοριών και το ψυχροπολεμικό κλίμα που επικρατεί, να δούμε καθαρά; Μπορούμε να ασχοληθούμε μια φορά με την ουσία; Μπορούμε να συζητήσουμε ήρεμα και πολιτισμένα για το μέλλον του σωματείου μας;
Μπορούμε στο τέλος της ημέρας, να βγάλουμε στην επιφάνεια αυτά που μας ενώνουν που είναι πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν; Ο χρόνος θα δείξει… Και δυστυχώς για την ΟΜΟΝΟΙΑ, ακόμα και ο χρόνος αποτελεί ένα ακόμα πολύ δύσκολο αντίπαλο που δουλεύει εναντίον μας…
