Μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να μην πραγματοποίησε την μεγάλη εμφάνιση χτες, αλλά η θέληση και το πάθος των ποδοσφαιριστών για την νίκη ήταν διάχυτη στο γήπεδο. Σε ένα παιχνίδι με λίγες μεγάλες φάσεις, (αφού ο Κρίστιανσεν επέλεξε την μαζική άμυνα στο δικό του μισό γήπεδο), η ΑΕΚ πέτυχε τον γκολ στις δύο φάσεις που μας δημιούργησε και πήρε την νίκη.
Ένας αντικειμενικός κριτής, δύσκολα θα μπορούσε να πιστοποιήσει ότι η ομάδα της Λάρνακας είναι ομάδα που διεκδικεί τίτλο. Ωστόσο το αποτέλεσμα την κρατά κοντά στον πρωτοπόρο Αποέλ, αφού η διαφορά μειώθηκε στους 4 βαθμούς. Γιατί το λέμε αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν απέχει αρκετά από τις ομάδες που προπορεύονται στον βαθμολογικό πίνακα. Ωστόσο πρέπει να μάθει να παίρνει αποτελέσματα, ιδιαίτερα σε τέτοια παιχνίδια…
Σίγουρα είχαμε και σημαντικές απουσίες στο χτεσινό αγώνα… Παρόλο που οι Φλορέσκου και Φυλακτού έκαναν πολύ καλό παιχνίδι στον άξονα, το ίδιο δεν ίσχυσε και με τους Εζέ και Ράμος. Οι απουσίες των Χαφέζ, Μαργκάσα και Κιρμ (ιδιαίτερα) ήταν περισσότερο από αισθητές σε σχέση με την απόδοση των παρόντων.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ αμυντικά δεν είχε καλή παρουσία. Ο Ρουνιέ ήταν επιρρεπής στα λάθη, ο Ρομαρίκ παρουσιάστηκε πολύ βαρύς μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος, ο Ράμος ταλαιπωρήθηκε για ακόμα μια φορά στην θέση του δεξιού οπισθοφύλακα, ενώ ο Καρλίτος ήταν ξανά μέτριος (και έχασε τελείως τον Τρισκόφσκι στο 0-1)… Είναι σαφές ότι η γραμμή που πρέπει να βελτιώσει άμεσα ο Νίκος Νταμπίζας είναι η αμυντική.
Οι μεσοεπιθετικοί (με εξαίρεση των Εζέ) είχαν καλές και κακές στιγμές. Κορυφαίος ο Κίλιαν Σιέρινταν που τουλάχιστον για 70 λεπτά ήταν εξαιρετικός. Σημαντική η συνεισφορά και του Φλορέσκου που με την ικανότητα του να κρατά και να κουβαλά μπάλα, βοηθά αρκετά στο δημιουργικό κομμάτι λύνοντας ένα σοβαρό πρόβλημα του Μιλόγιεβιτς.
Κατά την άποψη μας πάντως, η φάση που έκρινε τον αγώνα, ήταν η εξαιρετική απόκρουση του Τόνιο, στο κοντινό σουτ του Νούνο Ασίς. Η επέμβαση του αντίπαλου τερματοφύλακα, σε ένα κρίσιμο χρονικό σημείο (όπως η εκπνοή του ημιχρόνου), έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην αντίπαλη ομάδα και έκοψε τα φτερά στους δικούς μας ποδοσφαιριστές… Αν δει κάποιος καρέ-καρέ την φάση, θα διαπιστώσει εύκολα, ότι ούτε ο Τόνιο δεν πίστευε ότι το έπιασε, την ίδια στιγμή που ο Ασίς που ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει δεν πίστευε ότι χάθηκε αυτή η ευκαιρία…
Είναι αυτές οι λεπτές ισορροπίες που χωρίζουν την νίκη από την ήττα στο ποδόσφαιρο…
Επί της ουσίας… Η ΟΜΟΝΟΙΑ παραμένει ζωντανή στο κυνήγι της 3ης θέσης.Ταυτόχρονα ετοιμάζεται για τον μεθαυριανό αγώνα του κυπέλλου στο ΓΣΖ με τον ίδιο αντίπαλο. Σε ένα παιχνίδι που ο Μιλόγιεβιτς θα έχει και Χαφέζ και Μαργκάσα και Οικονομίδη και πιθανότατα τον Κιρμ. Επίσης θα έχει την πολυτέλεια να διαμορφώσει μια διαφορετική τακτική, την ίδια στιγμή που ο Κρίστιανσεν θα πρέπει σαφώς να κυνηγήσει το γκολ. Και αυτό σημαίνει να πάρει πολύ περισσότερα ρίσκα…
Εκεί λοιπόν επικεντρώνεται η προσοχή μας, αφού ο τελικός κυπέλλου αποτελεί ένα ρεαλιστικό στόχο για την ομάδα μας. Και ελπίζουμε την Τετάρτη, η τύχη να μας χαμογελάσει λίγο περισσότερο και ο Τόνιο να μην είναι σε θέση να επαναλάβει αποκρούσεις όπως την χτεσινή…
