Μέρος δεύτερο στην συνέντευξη μας με τον Νούνο Ασίς… Η κυπριακή διαιτησία, η τελευταία του χρονιά στην ΟΜΟΝΟΙΑ, ο χαμένος τελικός απέναντι στον Απόλλωνα στο Τσίρειο… Ο Νούνο απαντά χωρίς περιστροφές, με αφοπλιστική ειλικρίνεια και αναλύει τα γεγονότα με τον δικό του φακό…
[ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ Α ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΕΔΩ]
Ερώτηση: Θα ήθελα να σε ρωτήσω και για ένα παιχνίδι με τον Αποέλ… Χάσαμε με 3-2. Εσύ σκόραρες 2 γκολ, ο Λομπιανίτσε δέχτηκε κόκκινη από τον Αντώνη Χριστοδούλου. Το θυμάσαι εκείνο το παιχνίδι;
Βεβαίως και το θυμάμαι. Θυμάμαι ότι ακόμη και με ισοπαλία είχαμε ευκαιρία να κερδίζαμε ακόμη και το πρωτάθλημα. Και το παιχνίδι παίχτηκε μέχρι το 98, βασικά παιζόταν μέχρι να δεχτούμε γκολ, όπως πάντα.
Ερώτηση: Τι άποψη έχεις για την διαιτησία στην Κύπρο;
Δεν θα πω κάτι για την διαιτησία διότι το θέμα δεν είναι αν είναι καλοί οι κακοί οι διαιτητές αλλά το παρασκήνιο που παίζεται από πίσω. Είτε πω την άποψη μου είτε όχι δεν νομίζω να αλλάξει η κατάσταση.
Ερώτηση: Όμως σε είδαμε πολλές φορές μέσα στο γήπεδο να θυμώνεις έντονα.
Είναι φυσιολογικό. Όταν ξέρεις από πριν, ότι κατεβαίνεις σε ένα αγώνα που με κάθε τρόπο θα χάσεις δεν είναι φυσιολογικό να αντιδράς έτσι; Πολλές φορές για να κερδίσουμε ένα αγώνα θα έπρεπε να έχουμε υπερδυνάμεις ούτως ώστε να μην μπορούν να μας επηρεάζουν οι εχθρικές διαιτησίες. Τι άλλο να πω; Το πρόβλημα ήταν πως μερικές φορές ήταν τόσο καθαρά τα λάθη που δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ανθρώπινα λάθη και εγώ σε κάθε παιχνίδι αυτό έλεγα στους διαιτητές: ‘Αν θες να βοηθήσεις την αντίπαλη ομάδα κάνε το με άλλους τρόπους, μην δίνεις όμως ανύπαρκτη κόκκινη ή να ακυρώνεις γκολ ή να δίνεις πέναλτι που δεν ήταν. Είναι θέμα σεβασμού.” Τι να πω;
Ερώτηση: Ακόμα ένα καλοκαίρι με Ευρωπαϊκά όνειρα, όμως ήρθε ο αποκλεισμός από την Μπρόντμπι…
Πάντα τα ίδια. Μακάρι κάθε χρόνο να φτάναμε μέχρι τα playoff και πιστεύω πως από το καλοκαίρι θα είχαμε εξασφαλισμένο τον προϋπολογισμό κάθε χρονιάς. Όσο αφορά τον αποκλεισμό από την Μπρόντμπι φτάσαμε πολύ κοντά στα playoff. Τα παιχνίδια με την Μπρόντμπι ήταν πιο εύκολα απ’ ότι αυτά με Γιαγκελόνια. Μπορούσαμε να κερδίζαμε στην έδρα τους όμως, και το 0-0 ήταν μια χαρά σκορ. Στην Κύπρο θεωρήσαμε ότι θα ήταν εύκολο να περάσουμε. Και με ένα γελοίο τρόπο δεχτήκαμε 2 γκολ στα πρώτα λεπτά. Κάναμε το 2-2 και είχαμε 45 για ένα γκολ. Δεν τα καταφέραμε όμως και μείναμε εκτός. Απέναντι στην Μπρόντμπι πιστεύω ότι είχαμε την ομάδα για να την κερδίζαμε ακόμη και με 3-0. Κάναμε όλοι μας λάθη, ατομικά προσωπικά. Και εγώ έκανα λάθος, στον πρώτο αγώνα… Μπορούσα να σκοράρω και να κερδίζαμε με 0-1, αλλά απώλεσα μια τεράστια ευκαιρία…
Ερώτηση: Ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός κόστισε την θέση σε ακόμα ένα προπονητή… Λιγες αγωνιστικές μετά την έναρξη του περσινού πρωταθλήματος και ο Βλάνταν Μιλόγιεβιτς αντικατέστησε τον Καϊάφα. Η ομάδα βελτιώθηκε και έφτασε μέχρι και τον τελικό κυπέλου. Πως αξιολογείς τον τελευταίο σου χρόνο στην ομάδα;
Όπως σας είπα και πριν, οι αλλαγές προπονητών στην μέση της σεζόν δεν βοηθούν. Ήρθε ένας νέος προπονητής, με πολύ καλές ιδέες, αλλά ήταν δύσκολο να κατανοήσουν όλοι οι ποδοσφαιριστές από την πρώτη ημέρα αυτά που ζητούσε ο κόουτς. Από ένα σημείο και μετά βελτιωθήκαμε, ήρθαμε τρίτοι στο πρωτάθλημα και εξασφαλίσαμε το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στο τέλος ο προπονητής αποφάσισε να μην συνεχίσει στην ομάδα, για δικούς του λόγους. Θεωρώ ότι και με τον Καϊάφα ως προπονητή, η ομάδα δεν ήταν άσχημη. Θεωρώ ότι στο σημείο που έφυγε η ομάδα ήταν μέσα στους στόχους της. Στα δύο χρόνια που ήταν προπονητής στην ομάδα, φτάσαμε κοντά στην είσοδο σε ευρωπαϊκό όμιλο στον αγώνα με την Δυναμό Μόσχας και είχαμε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα. Δυστυχώς ο αποκλεισμός από την Μπρόντμπι, που οφείλεται κύρια στους ποδοσφαιριστές δεν βοήθησε. Δεν ξεκινήσαμε καλά το πρωτάθλημα, αλλά αυτό δεν έγινε για πρώτη φορά…
Συνήθως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν ξεκινά καλά την σεζόν και βελτιώνεται στην συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση, έγινε η αλλαγή προπονητή και με την απομάκρυνση του Καϊάφα μας πήρε ένα περίπου μήνα να καταλάβουμε τα ‘θέλω’ του νέου προπονητή και αρχίσαμε σιγά-σιγά να παίζουμε καλά.
Η απόφαση του Μιλόγιεβιτς να παραιτηθεί δεν ήταν καλή για την ομάδα. Μην ξεχνάτε ότι ήρθε στα μέσα της σεζόν και δεν είχε την ευκαιρία να φτιάξει την ομάδα όπως ο ίδιος θα ήθελε. Το σωστό είναι να αφήνεις ένα προπονητή να ‘φτιάχνει’ την ομάδα όπως ο ίδιος θέλει και μετά να τον κρίνεις. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση του Μιλόγιεβιτς να αποχωρήσει ήταν δική του, δεν ήταν της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αλλά θεωρώ ότι θα ήταν καλό αν έμενε. Το δύσκολο ‘κομμάτι’ για ένα προπονητή είναι όταν αναλαμβάνει μια ομάδα, τα πρώτα στάδια της παρουσίας του στην ομάδα. Θεωρώ ότι θα του ήταν πιο εύκολο να κάνει τις προσθαφαιρέσεις που ήθελε στο ρόστερ και να προετοιμάσει την ομάδα για την νέα χρονιά. Αλλά αποφάσισε να φύγει…
Ερώτηση: Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για τον τελικό κυπέλλου με τον Απόλλωνα;
Ένας τελικός κυπέλλου είναι ένα παιχνίδι που ο κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να κερδίσει. Δεν ξέρω τους λόγους, αλλά το παιχνίδι δεν εξελίχτηκε όπως εμείς θα θέλαμε. Παρά το γεγονός ότι ο Απόλλωνας δεν έδειξε ιδιαίτερες αρετές στο γήπεδο… Για ακόμα μια φορά σε ένα κομβικό παιχνίδι, δεν ανταποκριθήκαμε. Δεν καταφέραμε να σκοράρουμε πρώτοι, ώστε η ομάδα να ηρεμίσει… Αντίθετα, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ από την αρχή και έπρεπε να ‘τρέξουμε’ για να ισοφαρίσουμε… Τελικά τα καταφέραμε και όταν πιστέψαμε ότι τους ‘είχαμε’, δεχτήκαμε ένα ανόητο γκολ σε ένα χρονικό σημείο που κανείς δεν το ανέμενε… Όταν είσαι πίσω στο σκορ και ισοφαρίζεις και ο κόσμος που σε στηρίζει και αρχίζει να πιστεύει, είναι η ώρα να σκοτώσεις το παιχνίδι. Δυστυχώς για μας, χάσαμε την αυτοσυγκέντρωση μας και δεχτήκαμε το γκολ. Δεν γίνεται να δέχεσαι τέτοια γκολ σε τέτοια παιχνίδια, είναι καθαρά έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και μικρών λεπτομερειών.
Ερώτηση: Στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά δεν παίχτηκε ποδόσφαιρό, έγινε αυτό που είπες ότι έπρεπε να γίνει στο παιχνίδι με την Δυναμό…
Ναι, τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά ο Απόλλωνας έκανε τα πάντα για να μην παιχτεί ποδόσφαιρο. Ο κόσμος μπήκε στο γήπεδο, το παιχνίδι σταματούσε με το παραμικρό. Εμείς γίναμε νευρικοί και παίζαμε (τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά) σαν να ήταν το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Αρχίσαμε να στέλλουμε βιαστικά την μπάλα μπροστά, κάτι που θα έπρεπε να αποφύγουμε. Προσπαθήσαμε να κάνουμε τα πάντα, να στείλουμε την μπάλα κοντά στην περιοχή των αντιπάλων αλλά μάταια…
Θεωρώ ότι και εμείς, έπρεπε να διαχειριστούμε με αυτό τον τρόπο το παιχνίδι με την Δυναμό. Να μην παιχτεί ποδόσφαιρο. Να σταματάμε συνέχεια την ροή του παιχνιδιού…
Κάπου εδώ, τελειώνει και το δεύτερο μέρος της συνέντευξης με τον Νούνο Ασίς… Υπάρχει και ένα μικρό τρίτο μέρος, που θα ακολουθήσει μετά την τιμητική του…
Στο βίντεο που ‘ανεβάσαμε’ χτες στο OMONOIA24.COM, o Νούνο, μίλησε από καρδιάς για την σχέση του με τον πράσινο λαό. Όταν αναφέρθηκε στις επευφημίες που άκουγε από την πράσινη κερκίδα, το ‘Νουνο, Νούνο’ που δονούσε την ατμόσφαιρα στο ΓΣΠ, τα μάτια του έλαμψαν! Ξέρει πως σήμερα θα το ζήσει για μια τελευταία φορά. Ο κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ, η κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΣΣΑ, θα αποφασίσει, αν θα δώσει το παρόν στην τιμητική συνάντηση. Το σίγουρο είναι ότι ο Νούνο Ασίς, άφησε ένα τεράστιο και ιστορικό αποτύπωμα στην ιστορία της ομάδας μας. Και ότι θα επιστρέψει στην πατρίδα του, γεμάτος αναμνήσεις από τον τελευταίο του ποδοσφαιρικό σταθμό, την ΟΜΟΝΟΙΑ και την Κύπρο!
