Συνέντευξη στη δημοσιογράφο Κατερίνα Ηλιάδη της εφημερίδας “Πολίτης της Κυριακής” έδωσε ο βουλευτής και εκπρόσωπος τύπου του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου.
Η συνέντευξη είναι αφιερωμένη, σε μεγάλο μέρος, στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Παραθέτουμε τα σχετικά αποσπάσματα πιο κάτω.
Η συνέντευξη έχει αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα της εφημερίδας.
Ο γ.γ. του ΑΚΕΛ, εσείς και άλλα στελέχη του κόμματός σας, έχετε πει, στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα, ότι δεν έχει σχέση το ΑΚΕΛ με την Ομόνοια. Μετά τους ισχυρισμούς Νεοφύτου στο δικαστήριο, μήπως θέλετε να ανασκευάσετε αυτή σας τη δήλωση;
Όταν λέμε ότι δεν έχει σχέση η Ομόνοια με το ΑΚΕΛ, εννοούμε ότι δεν ισχύει αυτό που λέγεται ότι ανεβάζει – κατεβάζει προέδρους, βάζει – βγάζει προπονητές, φέρνει παίκτες κ.λπ. Σχέση το ΑΚΕΛ με την Ομόνοια ασφαλώς και έχει, και ιστορικά και όχι μόνον.
Τί είδους σχέση;
Ε, όλοι ξέρουν ότι η κομματικοποίηση στο ποδόσφαιρο ξεκίνησε το 1948, με ευθύνη της Δεξιάς και όχι της Αριστεράς. Ήταν τότε που είχαν διώξει διάφορους προοδευτικούς και αριστερούς ποδοσφαιριστές και αθλητές από ποδοσφαιρικά σωματεία και γυμναστικούς συλλόγους, και σε απάντηση δημιουργήθηκε μια άλλη ερασιτεχνική ομοσπονδία ποδοσφαίρου, με ομάδες από αριστερούς και προοδευτικούς ποδοσφαιριστές. Έγινε η ενοποίηση του ποδοσφαίρου, όπως έγινε, το 1953, αλλά έκτοτε υπάρχουν οι αριστερές και οι δεξιές ομάδες, που και να θέλεις να τις τοποθετήσεις αλλού, δυσκολεύεσαι, διότι πίσω έχουν μια κοινωνική βάση. Ότι η κοινωνική βάση της Ομόνοιας και κάποιων άλλων ομάδων, όπως της Σαλαμίνας, της Αλκής κ.ά. αποτελείται κυρίως από τον κόσμο της Αριστεράς, αυτό είναι αλήθεια. Ε, τούτο αποτυπώνεται και μέσα από τις διάφορες διαδικασίες.
Η επικρατούσα εντύπωση ανάμεσα στον κόσμο είναι ότι το ΑΚΕΛ ανεβάζει – κατεβάζει προέδρους της Ομόνοιας και η Ομόνοια εκλέγει Προέδρους της Δημοκρατίας και βουλευτές.
Δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Πώς είναι;
Ασφαλώς μας ενδιαφέρει ως κόμμα, όπως μας ενδιαφέρει ευρύτερα για τον αθλητισμό και για τα ποδοσφαιρικά σωματεία –πόσω μάλλον για τα ποδοσφαιρικά σωματεία που εξ αντικειμένου ανήκουν στην Αριστερά- να έχουν μία υγιή λειτουργία, να μην πέσουν σε εκείνο το λούκι που ενδεχομένως έχουν πέσει διάφορα, έχοντας υπόψη το τι συμβαίνει στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Και μας ενδιαφέρει να υπάρχουν εκείνα τα σωματεία που να υπηρετούν κάποιες ιδέες, έστω και αν ο επαγγελματισμός στο ποδόσφαιρο έχει φέρει άλλες πραγματικότητες και άλλη ηθική.
Έχει υγιή λειτουργία η Ομόνοια;
Όχι, καθόλου. Πρώτα απ’ όλα λόγω των οικονομικών έχει σοβαρότατα προβλήματα και αυτό είναι καθαρό. Αλλά, επαναλαμβάνω, λειτουργείς σε έναν χώρο που πλέκονται και εμπλέκονται πάρα πολλά που έχουν να κάνουν με παρασκήνια, με τον υπόκοσμο, με τα στοιχήματα, και δεν ξέρω γω τι άλλο…
Οικονομικές σχέσεις ΑΚΕΛ – Ομόνοιας υπάρχουν; Δηλαδή, στις δύσκολες στιγμές της Ομόνοιας, το ΑΚΕΛ τη στηρίζει οικονομικά;
Θα προτιμούσαμε να στέκονται δίπλα από το ΑΚΕΛ… Με την έννοια ότι το ΑΚΕΛ έχει τα δικά του οικονομικά προβλήματα. Όχι, δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Μακάρι να μπορούσαμε, αλλά δεν μπορούμε. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο το ΑΚΕΛ κάνει οικονομική εξόρμηση, αν και δεν μας είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα στον κόσμο όταν γνωρίζουμε ότι έξω υπάρχει μια κοινωνία που δυσπραγεί. Αλλά οι οικονομικοί πόροι τού ΑΚΕΛ είναι περιορισμένοι, και έγιναν ακόμη πιο περιορισμένοι με την οικονομική κρίση.
Ως επαρχιακός γραμματέας Λευκωσίας θα ξέρετε και περισσότερα για την Ομόνοια, αφού ο εκάστοτε επαρχιακός της πρωτεύουσας είναι και ο υπεύθυνος του κόμματος για την Ομόνοια…
Ε, αυτό λένε (γέλια). Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε καμία επαφή. Και εγώ Ομονοιάτης είμαι, κάθε Σάββατο – Κυριακή πάω στο ποδόσφαιρο.
Εννοώ ως κομματικό καθήκον.
Όχι, όχι ως κομματικό καθήκον. Αλλά, όπως γίνεται με όλα τα κόμματα, ή τουλάχιστον με τα μεγάλα, όταν υπάρχουν προβλήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου ή κάποια ομάδα αντιμετωπίζει προβλήματα, ε, δεν είναι αφύσικο να έρθουν να ζητήσουν βοήθεια για το ξεπέρασμα του «Α» ή «Β» προβλήματος.
Προβλήματα όπως;
Ας πούμε ο φόρος θεάματος, ζητήματα αστυνόμευσης –είχε ζητηθεί από το κράτος να πληρώνουν τα σωματεία-, ζητήματα στοιχήματος κ.λπ. Έρχονται πάνω μας όλοι αυτοί, και αν είναι θέμα επιβίωσης του σωματείου, ασφαλώς και κινήσαι για να βοηθήσεις.
Και, φυσικά, για να μείνουν ικανοποιημένα τα σωματεία, για να στηρίξουν το κόμμα στις εκλογές…
Όχι. Κοιτάξτε, εγώ ως Ομονοιάτης που είμαι, βεβαίως με ενδιαφέρει να επιβιώσει η Ομόνοια και να έχω μία ισχυρή ομάδα που να μπορεί να είναι ανταγωνιστική. Το ποδόσφαιρο είναι η πιο μαζική κοινωνική δρατηριότητα. Ασχολούνται χιλιάδες κόσμου. Και έχει πράγματα που ζητούν τα σωματεία που είναι λογικά. Έτσι λειτουργούν τα πράγματα. Άρα, εξ αντικειμένου πρέπει να ασχοληθείς. Σε πιάνει και το φίλαθλό σου –και αν θέλεις, και το οπαδικό σου- αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ασχοληθείς, γιατί έχουμε να κάνουμε με το κυπριακό ποδόσφαιρο, πέρα από το ότι είναι η ομάδα σου.
