Ήταν ένα όμορφο ποδοσφαιρικό απόγευμα… Μια χαλαρωτική νίκη που ήρθε μέσα από μια μεστή και παραγωγική εμφάνιση. Κρίμα που ο καιρός δεν επέτρεψε σε περισσότερο κόσμο να βρεθεί στο γήπεδο. Γιατί όσο και αν αρέσει στον Τζον Κάρβερ ο Βρετανικός καιρός, στην Κύπρο δεν την “πολυβρίσκουμε” με την βροχούλα και τον γκρίζο ουρανό. Και ούτε και έχουμε και τις κατάλληλες υποδομές για να την αντιμετωπίσουμε.
Δεν θα πούμε γράψουμε πολλά για το χτεσινό παιχνίδι. Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε… Το σκορ τα λέει όλα. Είδαμε ωραία γκολ, αυτογκόλ, ωραίες φάσεις, ημιτελείς προσπάθειες. Τον Καλησπέρα, να δίνει γεύση σε ένα άνοστο παιχνίδι στα πρώτα του στάδια… Και τον Νασιμέντο να προσφέρει αλατοπίπερο στα τελευταία του! Είδαμε δύο γκολ από τον Ντάρμπι, πολύ ωραίες επινοήσεις από τον Κλέιτον, ένα πολύ ουσιαστικό παιχνίδι από τον Φλορέσκου. Χαλαρώσαμε και ηρεμίσαμε.
Μακάρι όλα τα Σαββατοκύριακα να ήταν τα ίδια. Μακάρι το ποδόσφαιρο στην Κύπρο να ήταν πάντα γιορτή. Κι’ ας έχανες ρε αδελφέ, ή ας μην κέρδιζες… Τουλάχιστον να ξέρεις ότι απόλαυσες ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου!
Ζητάμε πολλά; Γινόμαστε ρομαντικοί; Είμαστε εκτός πραγματικότητας; Μια βόλτα στα Ευρωπαϊκά γήπεδα θα πείσει τον κάθε άπιστο για το αντίθετο. Γιατί στην Ευρώπη, (που με τόσο καμάρι ισχυριζόμαστε ότι αποτελούμε μέρος της), το ποδόσφαιρο είναι γιορτή. Δεν λέμε ότι στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν τεράστια οικονομικά ή άλλα συμφέροντα. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και ένας απεριόριστος σεβασμός στο άθλημα. Την ίδια στιγμή που στην ποδοσφαιρική Κύπρο, τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί.
Η μελλοντική αποχώρηση του Κωστάκη Κουτσοκούμνη από τον προεδρικό θώκο της ΚΟΠ, ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας. Και μας δίνει την δυνατότητα να ψάξουμε για μια νέα ηγεσία, που πραγματικά θα επιδιώξει την αναβάθμιση και την πρόοδο του αθλήματος. Στόχος ποδοσφαιρικά παιχνίδια-γιορτή σαν το χτεσινό να αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.
