Ο μήνας του μέλιτος μεταξύ ΔΣ και Νίκου Νταμπίζα κράτησε περίπου ένα χρόνο. Στο διάστημα αυτό ο Έλληνας Τεχνικός Διευθυντής, είχε το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει…
Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές και η συμφωνία που έκανε ο Νταμπίζας τον Μάρτιο του 2016, όταν συμφώνησε με την Ομόνοια. Στο διάστημα αυτό, επιβλήθηκε η δική του λογική.
Ο πρώτος που διαφώνησε κάθετα με τις πρακτικές Νταμπίζα ήταν ο Βλάνταν Μιλόγιεβιτς. Ο Σέρβος, πήρε το καπέλο του και έφυγε. Ακολούθησε η μαζική αναδιάρθρωση του ρόστερ και η κάθοδος Τζον Κάρβερ. Κάπως έτσι χάθηκε το τρένο της Ευρώπης, κάπως έτσι ήρθαν και τα πρώτα στραβοπατήματα στο φετινό πρωτάθλημα. Η νίκη επί της ΑΕΚ, την 11η αγωνιστική, βελτίωσε το κλίμα στην ομάδα. Όμως φάνηκε ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για μια απλή παρένθεση.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ αγνοεί την νίκη εδώ και τέσσερα παιχνίδια. Έφερε 3 ισοπαλίες (με Εθνικό στο κύπελλο και η προχθεσινή) και μια ήττα με Απόλλωνα στο ΓΣΠ. Συγκυριακά προκρίθηκε στο κύπελλο, δεν ήταν καλύτερη από τους αντίπαλους της στα δυο ντέρμπι πρωταθλήματος.
Μέσα σε όλα αυτά, και ενώ ο κόσμος της ομάδας καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα, ο Νταμπίζας “ανηφόρισε” για Αθήνα (συνηθισμένη πρακτική κάθε Κυριακή) και ο πρόεδρος Τζιωνής ανέλαβε να κάνει την συνεννόηση από το τηλέφωνο…
Αυτό που ανησύχησε (όσα) μέλη του ΔΣ, που στηρίζουν μανιωδώς τον Έλληνα τεχνικό διευθυντή, είναι η άρνηση του τελευταίου να ενισχύσει αμυντικά την ομάδα. Την στιγμή που όλος ο κόσμος, τα ΜΜΕ και η Διοίκηση βλέπουν αυτά που γίνονται φέτος (28 γκολ παθητικό), ο Νταμπίζας πιστώνει τόσο αυτούς που αγωνίζονται όσο και αυτούς που είναι μόνιμα στον πάγκο. Ο Αγκάγιεφ είναι συνεχώς στο μάτι του κυκλώνα την ίδια στιγμή που Νασιμέντο και Παντελιάδης είναι συνεχώς στον πάγκο, σαν βάζα σε μεγάλο σαλόνι!
Κάπως έτσι πάρθηκε η ψεσινή απόφαση από το ΔΣ για άμεση ενίσχυση στην άμυνα. Ουσιαστικά, η ψεσινή απόφαση αποτελεί εντολή της Διοίκησης προς τον Νίκο Νταμπίζα, ο οποίος μέχρι σήμερα, για να ενισχύσει την ομάδα, απέκτησε τον Μπρέβελτ, επανέγραψε τον Κρέσιτς και έδωσε και μια ακόμα θέση στον νεαρό Αζίζ…
Πλέον, ο χρόνος τρέχει, και σε περίοδο μιας βδομάδας ο Νταμπίζας πρέπει να βρει τον ιδανικό παίκτη που θα σουλουπώσει την αμυντική λειτουργία της ομάδας, πριν πάει στράφι η χρονιά.
Αυτά είναι τα δεδομένα της ψεσινής συνεδρίας. Ο Νταμπίζας είναι πλέον “υπό κρίση”. Γιατί τόσο ο προπονητής όσο και οι πλείστοι ποδοσφαιριστές ήταν δικές του καθαρά επιλογές, αρά ο ίδιος έχει τον καθοριστικό ρόλο. Πλέον δεν υπάρχει λευκή επιταγή στο τραπέζι. Και αυτό (κατά την δική μας άποψη), άργησε πολύ να γίνει!
Γιατί πολύ απλά, πάνω απ’ όλους είναι η ομάδα και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της και όχι οι ποδοσφαιρικές αντιλήψεις και οι εμμονές του Τεχνικού της Διευθυντή.
