Διαβάσαμε με ιδιαίτερα ενδιαφέρον την συνέντευξη του Νίκου Νταμπίζα στο Goal News. Την διαβάσαμε ξανά και ξανά…
O Τεχνικός Διευθυντής της ομάδας μας λοιπόν, είχε μια μοναδική ευκαιρία, να παρουσιάσει στον κόσμο την δική του “εικόνα” όσον αφορά τα τεκταινόμενα στην ομάδα μας. Μια ομάδα που εν πολλής ο ίδιος έκτισε, αφού η Διοίκηση της ομάδας μας, συνειδητά του έδωσε πλήρη ελευθερία κινήσεων, ή αλλιώς λευκή επιταγή, όπως γράφαμε από το περασμένο καλοκαίρι.
Πριν προχωρήσουμε στα κύρια σημεία που θα θέλαμε να αναλύσουμε στην συνέντευξη Νταμπίζα, θα θέλαμε να τονίζουμε ακόμα μια φορά ότι δεν αμφισβητούμε την αναγκαιότητα του θεσμού. Κρίνουμε απλά τον τρόπο λειτουργίας του μοντέλου, αλλά κυρίως τις αποφάσεις του Τεχνικού Διευθυντή και τα “ποδοσφαιρικά του πιστεύω”.
Όταν δηλαδή έρχεται ο Τεχνικός σου Διευθυντής και λέει ότι “Θέλουμε την ευρωπαϊκή παρουσία περισσότερο για οικονομικούς λόγους αλλά και για πρεστίζ“, αυτό δεν αποτελεί λόγο για μια εκτεταμένη συζήτηση; Η Διοίκηση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ συμφωνεί με την θέση αυτή; Ο πρόεδρος Τζιωνής αυτά είπε την περασμένη βδομάδα στην συνέντευξη του στον Άστρα;
Η περσινή ομάδα, έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του κυπέλλου και εξασφάλισε σχετικά νωρίς το Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Δεν ήταν αναμενόμενο ο κόσμος της ομάδας, να περιμένει κάτι καλύτερο την φετινή περίοδο; Δεν ήταν αυτός ο στόχος την φετινή χρονιά; Το παραπάνω βήμα;
Διότι, αν καταλάβαμε καλά από τα λεγόμενα του Νίκου Νταμπίζα, ο στόχος του είναι να φτιάξει μια πολύ καλή ομάδα, σε βάθος χρόνου, χωρίς να καθορίζεται ο χρονικός ορίζοντας. Σεβαστή η θέση του Νταμπίζα. ΤΟ ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ συμφωνεί με το πλάνο αυτό; Και αν ΝΑΙ δεν θα έπρεπε να προετοιμάσει τον κόσμο μας γι’ αυτό; Δηλαδή με το πέρας του 3ετούς πλάνου του ΔΣ, θα μπούμε στο 3ετές πλάνο Νταμπίζα;
Ας δούμε όμως τι κάνουν και οι υπόλοιπες ομάδες. Η ΑΕΛ για παράδειγμα, με μια νέα ομάδα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, είναι σε καλύτερη βαθμολογική θέση από εμάς. Κανένας δεν μίλησε και μπάτζετ. Απλά ο Πάμπος Χριστοδούλου, αντιλαμβάνεται τι εστί Κύπρος, τι εστί ΑΕΛ και ότι ο “παράγοντας χρόνος”, ποτέ δεν δουλεύει υπέρ του προπονητή…
Για την σχέση του με τον Τζον Κάρβερ αλλά και για τα θέματα μεταγραφών ο Νίκος Νταμπίζας τοποθετήθηκε ως εξής: “Δεν μου άρεσε ποτέ ο ενικός. Λειτουργούμε ως ομάδα. Ο σχεδιασμός έχει να κάνει και με τις εισηγήσεις του προπονητή. Περιμένω από τον προπονητή να κάνει τις αξιολογήσεις, ενώ και εγώ είμαι καθημερινά στο αθλητικό κέντρο και έχω κριτήριο αξιολόγησης”.
Τελικά ο Τζον Κάρβερ έχει ρόλο στις μεταγραφές; Και αν ΝΑΙ ποιον; Γιατί δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ήξερε τους Παντελιάδη, Σοϊλέδη, Κωνσταντινίδη, Βύντρα, Κλέιτον, Κότσαρη, αλλά και ολόκληρο το προπονητικό τιμ που αποτελείται από Έλληνες προπονητές και γυμναστές. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Ο Νίκος Νταμπίζας, ελέγχει πλήρως το προπονητικό τιμ της ομάδας μας και μια μεγάλη μερίδα ποδοσφαιριστών που αποτελούν καθαρά δική του επιλογή. Δεν ισχυριζόμαστε ότι αυτό είναι κακό… Αλλά καλό θα ήταν να αποδίδουμε τα του Καίσαρος το Καίσαρι.. Και ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Ακόμα δύο φράσεις ξεχωρίσαμε, σε σχέση της σύγκρισης της φετινής ομάδας με την φετινή… “Αυτή τη στιγμή η ομάδα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι ήταν πέρσι. Ο μέσος όρος ηλικίας έχει μειωθεί… Πέρσι ήμουν μάρτυρας παιχνιδιών που η ομάδα μπαίνοντας στο γήπεδο έχανε τον προσανατολισμό της γιατί είχε κάποια σφυρίγματα κατά”.
Μας ανησυχεί το γεγονός ότι βασικά γρανάζια της φετινής ομάδας, δεν προσφέρονται για μακροχρόνιο σχεδιασμό. Ο Βύντρα έκλεισε τα 36, ο Άρνασον πάει στα 35, ο Κλέιτον γίνεται 34 σε ένα μήνα. O Μαργκάσα 32 τον Ιούλιο. Ο Κωνσταντινίδης είναι δανεικός, Σοϊλέδης ευπαθής στους μυϊκούς τραυματισμούς, ο Σιέριταν φευγάτος..
Όσο για τα αποπροσανατολισμό για τα σφυρίγματα… Είναι γεγονός ότι πέρσι ο Ασίς, τα έπαιρνε στο κρανίο με κάποια σφυρίγματα των διαιτητών. Είδαν πολλά τα μάτια του στα τόσα χρόνια παρουσίας του στην Κύπρο, αγανάκτησε… Δεκτό ότι φέτος αν εξαιρέσουμε τον Ματ, κανένας σχεδόν δεν διαμαρτύρεται… Όμως τα διαιτητικά σφυρίγματα, μπορεί να επηρεάζουν με άλλο τρόπο την ομάδα.. Και αν πάρουμε ως παράδειγμα το πρόσφατο παιχνίδι με το Αποέλ, δεν είναι μόνο οι ποδοσφαιριστές που έχασαν τον προσανατολισμό τους αλλά και ο πάγκος. Γι’ αυτό και κινδυνεύσαμε με συντριβή…
Κλείνουμε με το θέμα της σχέσης του ΔΣ και του Τεχνικού Διευθυντή… Γιατί πρέπει να δαιμονοποιείται μια τέτοια σχέση; Γιατί όποια άποψη διατυπωθεί σώνει και καλά, σε μια συνεδρία, για αγωνιστικά θέματα, είναι παρέμβαση στο έργο του Τεχνικού Διευθυντή; Ο Νίκος Νταμπίζας δεν έχει συμπληρώσει καν χρόνο στην Κύπρο. Ο Τζον Κάρβερ έχει 8 μήνες… Έμαθαν τα πάντα για τις ιδιαιτερότητες του πρωταθλήματος μας; Ή έχουν το αλάθητο του Πάπα;
«Η παραφιλολογία είναι μία πραγματικότητα. Δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Έχουν γραφτεί κατά καιρούς πολλά πράγματα και θα συνεχίσουν να γράφονται, που δεν έχουν καμιά βάση. Δεν μπορεί να γράφεται ότι η διοίκηση μου επέβαλε κάτι, γιατί είναι σαν να παρεμβαίνει στο κομμάτι του σχεδιασμού. Έχω πολύ καλή σχέση και συνεργασία με τη διοίκηση, η οποία στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και την ειλικρίνεια. Ήλθα για ένα συγκεκριμένο σκοπό, υπάρχει ένας τρόπος λειτουργίας και ξεκάθαροι ρόλοι. Εξηγώ, δίνω τα επιχειρήματά μου και περιμένω να εισακουστούν οι εισηγήσεις μου, γιατί θεωρώ ότι με βάση αυτό που εισηγούμαι υπάρχουν επιχειρήματα να το υποστηρίξω. Περιμένω να κριθώ για τις αποφάσεις που θα ληφθούν, μαζί με τον προπονητή και τους ανθρώπους στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Φιλοσοφία μου είναι πως θα ζήσω ή θα πεθάνω με τις δικές μου αποφάσεις. Όχι με την επιβολή αποφάσεων από κάποιους άλλους».
Το θέμα για τον κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ την κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΣΣΑ, δεν είναι αν θα δικαιωθεί ή όχι ο Νταμπίζας. Το θέμα είναι να παίρνονται σωστές αποφάσεις, που θα εξυπηρετούν τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Η ομάδα είναι πάνω από όλους. Και αν πρέπει να παρέμβει η Διοίκηση, σε ένα σημαντικό ζήτημα, κανείς δεν μπορεί να της αφαιρέσει τον λόγο… Το κοινό καλό, υπερισχύει τον ατομικών προσεγγίσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι απόψεις του Νίκου Νταμπίζα δεν είναι σεβαστές ή ότι παραγνωρίζεται η μεγάλη του εμπειρία στα ποδοσφαιρικά δρώμενα.
Φυσικά, δεν έφτασε ακόμα η ώρα του απολογισμού. Αυτό θα γίνει στο τέλος της χρονιάς. Αλλά πρέπει να γίνει! Και εκεί θα αξιολογηθούν οι πάντες. Στην ιστορία του σωματείου πάντως, η έξοδος στην Ευρώπη, αποτελούσε πάντα τον μίνιμουμ στόχο. Ούτε για λόγους πρεστίζ, ούτε μόνο για το οικονομικό. Έτσι μάθαμε, τόσο απλά! Και αν η έξοδος στην Ευρώπη δεν εξασφαλιστεί, μάλλον θα πρέπει να πρέπει κάποιοι να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Ο Αντώνης Τζιωνής δήλωσε στον Άστρα την περασμένη εβδομάδα, ότι πριν το τέλος του Β’ Γύρου, η απόσταση από τις προπορευόμενες ομάδες θα μειωθεί. Θεωρούμε δεδομένο λοιπόν, ότι και για την Διοίκηση, η έξοδος στην Ευρώπη είναι αδιαπραγμάτευτος στόχος. Ας το κάνουν λοιπόν κατανοητό σε όλους στο ΗΛΙΑΣ ΠΟΥΛΛΟΣ, ότι οποιοδήποτε άλλο σενάριο, θα συνιστά αποτυχία!
