Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι ο βασιλιάς των σπορ όμως ταυτόχρονα πρόκειται για ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο. Είτε το θέλουμε είτε όχι η ιστορία και το παρελθόν της εκάστοτε ομάδας ανά το παγκόσμιο έχουν ρίζες κοινωνικές, αγώνες εκτός γηπέδων, πάλη των τάξεων, πολέμοι κ.ο.κ. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην ιστορία το ποδόσφαιρο χρησιμοποιήθηκε από πολιτικές ηγεσίες ως μοχλός επιβολής πολιτικών και τακτικών στο πλαίσιο μίας ευρύτερης φιλοσοφίας διακυβέρνησης.
Κάτι τέτοιο συναίβει με την εφαρμογή της κάρτας φιλάθλου στην Κύπρο. Με τρόπο ετσιθελικό και αυταρχικό, ο τότε υπουργός της διακυβέρνησης ΔΗΣΥ, Ιωνάς Νικολάου επέβαλε την εφαρμογή του τρομονόμου στο Κυπριακό Ποδόσφαιρο με την Κάρτα Φιλάθλου. Τα λέγαμε και πριν την εφαρμογή του μέτρου το 2018, το λέμε και τώρα μετά την εμπειρία 4 χρόνων! Η κάρτα φιλάθλου ΔΕΝ έχει βοηθήσει τον σκοπό της και όπως ήταν αναμενόμενο επίσης εξυπηρετήθηκαν τα μεγάλα συμφέροντα. Τώρα που η συζήτηση για αλλαγές στο μέτρο της Κάρτας Φιλάθλου άνοιξε ξανά στη βουλή, οφείλουμε ξανά να διατρανώσουμε την πάγια θέση μας αιτιολογημένα!
Για εμάς ως ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ η κατάργηση της κάρτας φιλάθλου είναι εκ των ων ουκ άνευ! Το μέτρο αυτό καταργεί την πρόληψη με τον όρο καταστολή! Είμαστε εχθροί της βίας, όμως αυτή δεν θα καταργηθεί και δεν καταργήθηκε με τη μετατόπιση της απλά εκτός γηπέδων! Πρόληψη είναι η διαπαιδαγώγηση με το αθλητικό ιδεώδες, μέσω της εκπαίδευσης, μέσω προγραμμάτων στα σχολεία και πολλά άλλα που σίγουρα η εφαρμογή τους είναι και λιγότερο δαπανηρή από αυτά που μας στοιχίζει χρόνο με το χρόνο η Κάρτα Φιλάθλου.
Ταυτόχρονα πρόκειται για μέτρο που παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών και στοχοποιεί τους φίλαθλους ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες ή ως εγκληματικά στοιχεία. Πρόκειται για επίσημο κυβερνητικό φακέλωμα. Να θυμηθούμε τι έγινε με τα περίφημα ποτήρια που έπεσαν στον αγώνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΑΠΟΕΛ το Δεκέμβριο του 2019… Που έκατσαν κάποιοι κύριοι επί δύο μερόνυχτα να προσπαθούν να συλλέξουν στοιχεία και τελικά να προβαίνουν σε σύλληψη δύο ημερών, ανθρώπων άσχετων με τη ρίψη ποτηριών; Αυτή είναι η αποτελεσματικότητα της κάρτας; Ποιος τους έχει δώσει αυτές τις υπερεξουσίες; Δεν είναι η ίδια η εφαρμογή της Κάρτας Φιλάθλου; Στα 4 χρόνια της εφαρμογής της Κάρτας είδαμε δικαιοσύνη στην εφαρμογή αυτής της αυστηρότητας προς όλες τις ομάδες; Ή μήπως και πάλι βρήκαμε τους τρόπους να γλιτώνουμε τους “δικούς” μας;
Ακόμη χειρότερο είναι και η μεροληπτική αντιμετώπιση τόσο της αρχής αδειοδότησης γηπέδων προς συγκεκριμένα στάδια και ομάδες. Ας μας απαντήσει η αστυνομία, γήπεδα όπως το Μακάρειο, το Παφιακό, το Δασάκι κ.α αν τηρούν τις μίνιμουμ προδιαγραφές για να εφαρμόζεται και η κάρτα φιλάθλου. Ας είμαστε σοβαροί, επιτέλους. Κάθε ένας που στηρίζει σήμερα τη μη κατάργηση της κάρτας φιλάθλου, το μόνο που κάνει είναι να κλείνει τα μάτια του στα μεγάλα συμφέροντα και σε τακτικές απαρχαιωμένες που πλέον δεν εφαρμόζονται ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού!
Για εμάς ο αθλητισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό αγαθό και στόχος να αποτελεί η όλο και μαζικότερη εμπλοκή του λαού σε αυτόν. Προσεγγίσεις που τον θέλουν εμπόρευμα και θέμα για τους λίγους και εκλεχτούς, θα μας βρίσκουν πάντα κάθετα αντίθετους! Δεν κατακρίνουμε κανένα φίλαθλο που προχώρησε σε έκδοση κάρτα φιλάθλου καθώς εκεί είναι που επενδύουν και οι κυβερνώντες. Στην αγνή αγάπη του κόσμου για την ομάδα του! Η απαίτηση όμως για κατάργηση της πρέπει να είναι μαζική και από όλους ανεξαιρέτως.
