Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν τα κατάφερε ψες να συνεχίσει από εκεί που τελείωσε με Γάνδη και δέχθηκε βαριά ήττα εντός έδρας με 0-3 από τη Σέριφ Τιρασπόλ στην πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Δυστυχώς η ομάδα μας παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων, ενώ από την άλλη η Σέριφ, χωρίς να εντυπωσιάσει, έδειξε θέληση, δύναμη και αποτελεσματικότητα τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά.
Θα τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Λένον είχε προαναγγείλει από προχθές ότι θα προχωρήσει σε rotation για ευνόητους αγωνιστικούς λόγους και έχοντας στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του το μεγάλο ντέρμπι της Κυριακής κόντρα στον Απόλλωνα. Παρ’ όλα αυτά κράτησε την επιτυγχημένη συνταγή του 3-5-2 που σαν σχηματισμός συνολικά δεν ήταν κακός απέναντι στη Σέριφ, όμως “προδόθηκε” από συγκεκριμένες μονάδες παικτών που τον απάρτιζαν. Η απουσία Μπασιρου στη μεσαία γραμμή ήταν κάτι περισσότερο από εμφανής, ενώ ο Κασσάμα παρά τη διάθεση που επέδειξε εντούτοις φαίνεται πως χρειάζεται χρόνο και ως εκ τούτου άργησε να μπει στο παιχνίδι και όταν το έκανε, το σκορ ήταν ήδη στο 0-2. Έλειψαν οι πρωτοβουλίες, οι πρώτες μπάλες καθώς και τα τρεξίματα του Μπασιρού. Από την άλλη ο σχηματισμός “προδόθηκε” και επιθετικά, καθώς ο Μπάρκερ δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να προσαρμοστεί σε αυτό το πλάνο και έλειπε ο καθαρόαιμος φορ. Λίγο η απουσία Κακουλλή, λίγο η διαχείριση του Καρίμ που χρειάζεται ακόμη χρόνο και άρα η μη χρήση του από την αρχή, στέρησαν ευκαιρίες στο να γίνει επικίνδυνη η ΟΜΟΝΟΙΑ ψες.
Η πιο κτυπητή αδυναμία ψες που μας κόστισε, είναι πως ο αντίπαλος μας έπαιξε με την ταχύτητα και τη δύναμη του στην κόντρα. Δηλαδή εκεί που στερήσαμε αρκετά, ήταν στις επιστροφές μας από την επίθεση στην άμυνα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς μας πίσω να χάνουν και τη συνοχή τους αλλά και τη συγκέντρωση τους στην προσπάθεια να τρέξουν να προλάβουν τον αντίπαλο όταν έφευγε στην κόντρα. Σε αυτό τον τομέα θα συντείνει η βελτίωση της συνολικής αμυντικής λειτουργίας της ομάδας. Πιανόμαστε ιδιαίτερα από αυτό το στοιχείο, καθώς θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα στην ίδια κατεύθυνση και από τον Απόλλωνα την Κυριακή και εντός δύο ημερών αυτό θα πρέπει να αλλάξει!
Μπορούμε να σταθούμε και σε άλλα επί μέρους αγωνιστικά, όμως όλα καλύπτονται από τη λέξη ανετοιμότητα. Αυτή η λέξη είναι που μπορεί να χαρακτηρίσει συνολικά την εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Υπάρχει βάθος, υπάρχουν επιλογές και για άλλους σχηματισμούς, όμως το γλυκό χρειάζεται να δέσει ακόμη, εφόσον φτάσουν και όλοι στο επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο.
Παρά όμως τις όποιες αδυναμίες θεωρούμε, όπως και ο coach, κάπως άδικο το σκορ για την προσπάθεια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αλλά κυρίως σε συνάρτηση με τις ευκαιρίες του αντιπάλου. Στο 2ο λεπτό μία μακρινή μπαλιά από τον τερματοφύλακα έβγαλε μόνο τον επιθετικό της Σέριφ σε ένα λάθος ανεπίτρεπτο από μια 3άδα διεθνών κεντρικών αμυντικών που έχει η ΟΜΟΝΟΙΑ. Για το δεύτερο γκολ εμείς θα πούμε την άποψη μας, πως εξαντλήθηκε η αυστηρότητα της διαιτητικής ομάδας για να δοθεί τέτοιο πέναλτι. Σε φάση εντός περιοχής που καμία τύχη δεν είχε ο αντίπαλος για σκοράρισμα και μετά από διπλή κόντρα, να αγγίζει χλιαρά η μπάλα στο χέρι του Λανγκ. Να προχωράει το παιχνίδι και 1 λεπτό μετά να καλείται ο διαιτητής στο VAR για να το δει, το θεωρούμε τουλάχιστον άδικο. Σε τέτοιο επίπεδο, όταν δίνεται τέτοιο προβάδισμα εκτός έδρας σε μία ομάδα όπως η Σέριφ, είναι λογικό πως δεν μένουν και πολλά περιθώρια αντίδρασης και κάπου εκεί χάθηκε και η όποια ελπίδα βαθμολογικού κέρδους. Το τρίτο γκολ επήλθε από ένα από τα πολλά αμυντικά λάθη μας και θύμισε πολύ τον γκολ της ΑΕΚ για την ισοφάριση στο ΓΣΠ. Πέραν των τριών τερμάτων η Σέριφ δεν βρήκε κλασικές ευκαιρίες και αυτό είναι το κρίμα, καθώς ενώ κρατήσαμε μπάλα δεν μπορέσαμε να βάλουμε εμείς την πίεση μπροστά. Η μπάλα κατέληγε στο Χάμπο σχεδόν σε κάθε προσπάθεια, ο μικρός ήταν απίστευτος, όμως από εκεί και πέρα έμπαινε στοπ.
Ο ΛΑΟΣ που σωστά ή λάθος, ψες πήγε με μεγάλες προσδοκίες στο γήπεδο και αντ’ αυτού εισέπραξε μία βαριά ήττα, θα πρέπει να μετριάσει την αντίδραση του. Πρέπει να ξέρουμε που πατούμε σαν ομάδα και τι απαιτήσεις πρέπει να έχουμε. Το γεγονός και μόνο πως είμαστε στο Γιουρόπα και όχι στο Κόνφερενς θα πρεπε να μας προσγείωνε στην πραγματικότητα πως θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη η περαιτέρω διάκριση. Πόσο μάλλον όταν είσαι στο δυσκολότερο ίσως όμιλο της διοργάνωσης. Άρα ας είμαστε ρεαλιστές. Βεβαίως και μπορεί καλύτερα η ΟΜΟΝΟΙΑ από ότι ψες αλλά ας μην απογοητευόμαστε και η ουσία είναι να καταφέρουμε να μετατρέψουμε τέτοιες ήττες από μεγάλους αντιπάλους σε μαθήματα εμπειρίας και γνώσης. Πρέπει να αφήσουμε την ομάδα αλλά και τους εαυτούς μας να το απολαύσουν αυτό το υπέροχο Ευρωπαικό ταξίδι χωρίς έξτρα πίεση και αν κάτσει και βαθμολογικό κέρδος, ας κάτσει.
