Το ΟΜΟΝΟΙΑ24 θέλησε να μεταφέρει στον κόσμο της ομάδας μας την άποψη ενός ανθρώπου που ζει από πρώτο χέρι τα όσα συμβαίνουν τις τελεύταιες ημέρες στην Παλαιστίνη.Έτσι λοιπόν επικοινωνήσαμε μαζί με τον φίλο της ομάδας μας Μάκη Ότμαν, ο οποίος έχει καταγώγη από Κύπρο και Παλαιστίνη. Συνομιλήσαμε μαζί του και σας μεταφέρουμε μια πολύ ενδιάφερουσα συνέντευξη που περιλαμβάνει όσα πρέπει να ξέρουμε, και όσα δεν θα μας μεταφέρει κανένα αστικό ΜΜΕ.
Η αγωνία του για τους ανθρώπους του στην Παλαιστίνη, η εκτίμηση του για το πως μπορεί να εξελιχθεί η όλη κατάσταση, το μήνυμα του προς την Κυπριακή Κοινωνία.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
O24: Κατ’ αρχήν ως ένας άνρθωπος με μισή καταγωγή από την Παλαιστίνη, θα θέλαμε να μας πεις πως βιώνεις έστω και από απόσταση όλη αυτή τηνκατάσταση στην πατρίδα σου, όπως έχει διαμορφωθεί από τις 7 Οκτωβρίου μέχρι σήμερα;
Mάκης Ότμαν: Πολλά και δύσκολα αισθήματα αλλά κυρίως λύπη. Λύπη για τον κόσμο που χάθηκε και θα χαθεί και από τις δυο πλευρές. Το να στοχεύεται και να πεθαίνει άμαχος κόσμος είναι τραγωδία και έγκλημα. Νιώθω λύπη διότι έχω ξαναδεί παρόμοιους κύκλους βίας στην περιοχή που δυστυχώς έπρεπε να ήταν οιτελευταίοι προ πολλού αλλά βρισκόμαστε πάλι στο ίδιο σημείο να βλέπουμε τα ίδια και πολύ χειρότερα.
O24: Aντιλαμβάνομαστε πόσο δύσκολο είναι για εσάς, που έχετε ανθρώπους δικούς σας στην Παλαιστίνη, να νιώθετε όλο αυτό το αίσθημα της ανασφάλειας. Έχετε επικοινωνία καθημερινή με τους ανθρώπους σας;
Mάκης Ότμαν: Ναι έχω οικογένεια στη δυτική όχθη. Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση κι εκεί όχι μόνο λόγω της τεταμένης κατάστασης αλλά και λόγω αυξημένων επιθέσεων Ισραηλινών εποίκων οι οποίοι δεν λογοδοτούν σε κανένα, κυκλοφορούν οπλισμένοι και οι οποίοι προστατεύονται και ενισχύονται από τον ισραηλινό στρατό. Η οικογένεια μου βασικά έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Ο πατέρας μου επίσης έχασε αρκετούς φίλους (με όλη τους την οικογένεια) στους βομβαρδισμούς στην Γάζα.Κάποιοι ήταν δημοσιογράφοι, κάποιοι γιατροί. Είναι πραγματικά μια τραγωδία.
O24: Kάποιοι προσπαθούν να εξισώσουν τα εγκλήματα που πραγματοποιεί εδώ και χρόνια το Κράτος του Ισραήλ, με την επίθεση της εξτρεμιστικής Χαμάζ στις 7 Οκτωβρίου. Σας ενοχλεί αυτό το γεγονός;
Mάκης Ότμαν: Καταρχάς θέλω να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου διέπραξε εγκλήματα πολέμου. Σε αυτό κτίζουν ήδη υποθεση διαφοροι οργανισμοι (πχHuman Rights Watch) την οποία θα πάρουν στο διεθνές ποινικό δικαστήριο. Εξίσου καταδικαστέα η συμπεριφορά του Ισραήλ που απαντά στο έγκλημα της Χαμάς με πολλαπλά εγκλήματα πολέμου και υπέρμετρη βία και τρομοκρατία. Είναι παράλογο να θεωρούμε αυτήν την αντίδραση φυσιολογική. Αυτό που εκτυλίσσεται τώρα στην Γάζα είναι γενοκτονία και εθνοκάθαρση. Είναι ξεκάθαρο αν κάποιος δει την ρητορική από πλευράς Ισραήλ, την καταστροφή και τους θανάτους μέχρι τώρα. Η τρομοκρατία και τα εγκλήματα πολέμου είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχονται. Με ενοχλεί η αντίληψη που επικρατεί ότι η Χαμάς ισοδυναμεί με Παλαιστινη ή τους Παλαιστινίους. Η Χαμάς είναι μια ακραία οργάνωση η οποία έχει σκοτώσει, και ακόμη σκοτώνει, και Παλαιστινίους που δεν συμφωνούν μαζί τους.
Όταν λένε κάποιοι ότι είναι η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση στη Γάζα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι την τελευταία φορά που έγιναν εκλογές στη Γάζα ήταν το 2006. Ένα ποσοστό περίπου της τάξης του 75% πήγε να ψηφίσει και από αυτό η Χαμάς πήρε 44% έναντι 41% της Φαταχ. Αν αναλογιστούμε επίσης ότι ο μίσος πληθυσμός στη Γάζα σήμερα είναι παιδιά που σημαίνει ότι οι πλείστοι δεν ήταν καν γεννημένοι τότε, καταλαβαίνουμε το παράλογο αφήγημα ότι η Χαμάς αντιπροσωπεύει τον λαό στη Γάζα. Με ενοχλεί που λίγοι ασχολούνται με την καθημερινή πραγματικότητα και τα γεγονότα επι του εδάφους πριν την 7η Οκτωβρίου.
Φέτος μέχρι τις 18 Σεπτεβριου οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν σκοτώσει ήδη 38 παιδιά κάνοντας το 2023 την πιο φονική χρόνια για τους Παλαιστινίους στη Δυτική Όχθη. Γιατί ανεχόμαστε τέτοιο έγκλημα; Γιατί τα παδια των Παλαιστίνιων είναι απλοί αριθμοί; Η Χαμάς και αύριο να εξαφανιστεί δεν θα αλλάξει αυτή την πραγματικότητα για τους Παλαιστινίους. Και για να προλάβω κάποιους, αυτά δεν είναι δικαιολογία για τις πράξεις της Χαμάς. Απλά δεν μπορεί κάποιος να τα αγνοεί. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την απόγνωση, την εξαθλίωση και την απελπισία που νιώθουν οι Παλαιστίνιοι. Αν δει κάποιος τα επίσημα στατιστικά απωλειών στα τελευταία χρόνια, οι Παλαιστίνιοι “κερδίζουν” κατά κράτος. Η ιστορία αυτή δεν ξεκίνησε στις 7του Οκτώβρη. Υπάρχουν ιστορικά γεγονότα αλλά και μια πραγματικότητα η οποία αν την έχεις υπόψη τότε δυστυχώς κάνει την επίθεση στις 7 του Οκτώβρη ναφαίνεται σαν ένα ακόμα, άκρως αιματηρό, κομμάτι του παζλ.
O24: Θεωρείς πως μπορεί να βρεθεί λύση στο Παλαιστινιακό και επιτέλους να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, με την αναγνώριση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων; Υπάρχει θεωρείς
αυτή η προοπτική έχοντας υπόψη την πολιτική που ακολουθεί το Ισραηλ όλα αυτά τα
χρόνια.
Mάκης Ότμαν: Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για διάφορους λόγους. Σίγουρα η λύση δεν θα είναι στρατιωτική. Αν ήταν, θα λυνόταν εδώ και καιρό. Το σίγουρο μετά την καταστροφή στη Γάζα είναι ότι η Χαμάς δυστυχώς θα βρει πολλούς“νεοσύλλεκτους”.
Αν όχι η Χαμάς τότε κάτι χειρότερο στην θέση της. Η οποιαδήποτε λύση πρέπει να έχει σαν βασικό πρώτο βήμα το τέλος της κατοχής των Παλαιστίνιων. Το Ισραήλ πολιτικά εδώ και παρά πολύ καιρό κινείται όλο και πιο ακροδεξια. Υπάρχει μια μεγάλη εσωτερική κρίση κάτι που βλέπαμε συνεχώς με τις διαδηλώσεις ενάντια του Νετανιάχου πριν την επίθεση στις 7 του Οκτώβρη. Η ακραία φιλοσοφία που ασπάζονται οι φανατικοί Ισραηλινοί έποικοι έχει γίνει κύριο
κομμάτι της πολιτικής της χώρας.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία στο Ισραήλ την ώρα που υπάρχουν δρόμοι και κοινότητες που είναι μόνο για Εβραίους πολίτες. Πράγματα τα οποία στηρίζει και ένα νομικό πλαίσιο. Για αυτό πολλοί διεθνείς, αλλά και Ισραηλινοί, οργανισμοί έχουν φτιάξει εκθέσεις για το πως το Ισραήλ πληροί τα κριτήρια ενός κράτους Απαρτχάιντ. Αυτές είναι σοβαρές κατηγορίες που ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα επί του εδάφους.
Η Δύση από την άλλη δεν μπορεί να λέει ότι στηρίζει το διεθνές δίκαιο και ταυτοχρόνως να
παραβλέπει τόσες παραβάσεις. Επικεντρώνομε στο Ισραήλ και την Δύση διότι αυτοί οι δυο είναι που έχουν την διαπραγματευτική δύναμη να επαναφέρουν την προοπτική ενός σχεδίου ειρήνης στο προσκήνιο. Οι Παλαιστίνιοι δυστυχώς δεν έχουν καμία διαπραγματευτική δύναμη. Ακόμα και όταν η ΟΑΠ (PLO) του Αράφατ αναγνώρισε το Ισραήλ και έπαψε την ένοπλη δράση, αυτό δεν ήταν αρκετό να
σταματήσει ούτε καν τους παράνομους οικισμούς. Οικισμοί οι οποίοι για πολλούς λόγους έχουν βάλει ταφόπλακα στην λύση δυο κρατών. Πρακτικά όπως έχουν τα πράγματα η λύση δυο κρατών φαντάζει απίθανη αν δει κάποιος ένα χάρτη με τους οικισμούς και τον αριθμό εποίκων που βρίσκονται στο κομμάτι που αναλογεί στο υποτιθέμενο Παλαιστινιακό κράτος.
Η λύση που ίσως να είναι η πιο ρεαλιστική είναι αυτή το ενός ενιαίου δημοκρατικού κράτους με ίσα δικαιώματα για όλους του πολίτες του (με διάφορους μηχανισμούς φυσικά που να προστατευτούν και τους μεν και τους δεν στο μακροπρόθεσμο). Αυτή η λύση ήδη εξετάζεται σοβαρά αλλά όπως αλλά παρόμοια σχέδια, χρειάζεται μεγάλη πολιτική θέληση και εξωτερική πίεση, κάτι που στην παρούσα φάση λείπει. Εδώ είναι που εμείς σαν απλοί πολίτες μπορούμε μέσων κάποιων πράξεων (πορείες, οικονομικό μποϊκοτάζ ισραηλινών
προϊόντων κτλ) να προσπαθήσουμε να ασκήσουμε όσο μπορούμε πίεση στις κυβερνήσεις της Δύσης. Υπάρχουν αρκετές προοδευτικές φωνές και από τις δυο πλευρές οι οποίες χρειάζονται στήριξη και ενδυνάμωση. Αυτή στην στιγμή στο παρασκήνιο είναι οι ακραίοι και από τις δυο πλευρές που δεν θέλουν ούτε ειρήνη ούτε λύση και αυτό πρέπει να αλλάξει.
O24: Γνωρίζουμε την αγάπη σου για την Κύπρο και την ΟΜΟΝΟΙΑ. Άλλωστε η μισή σου καταγωγή είναι Κυπριακή. Ουσιαστικά είσαι ένας άνθρωπος του οποίου οι δύο του πατρίδες βρίσκονται υπό κατοχή. Yπάρχουν κοινά ανάμεσα στις δύο χώρες; Ποιο το μήνυμα που θέλεις να στείλει;
Mάκης Ότμαν: Σαν άνθρωπος που έχει δυο πατρίδες που βιώνουν κατοχή και εποικισμό, που βλέπει τι σημαίνει καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων το όνομα της ομάδας μας είναι η λέξη κλειδί. Ομόνοια. Το μίσος, η εκδίκηση, ο ρατσισμός, όλα αυτά είναι
εμπόδια στην ειρήνη. Είναι εμπόδια στην προσπάθεια του οποιουδήποτε διαλόγου που μπορεί να οδηγήσει σε μια ειρηνική λύση, ειδικά σε αυτά του είδους τα προβλήματα. Η γνώση, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη είναι στοιχεία απαραίτητα σε αυτόν το αγώνα. Αν δείχνουμε μόνο ενδιαφέρον στη δίκη μας πλευρά, στον δικό μας πόνο τότε δεν μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε την οποιαδήποτε προσπάθεια λύσης και αν μη τι άλλο παραδίδουμε αυτόν τον αγώνα σε ακραία στοιχεία που επωφελούνται από αυτήν την κατάσταση.
Υπάρχουν πολλοί λαοί που ακόμα παλεύουν για τα βασικά τους δικαιώματα. Με το να προσθέτουμε την φωνή μας σε άλλους αγώνες που στοχεύουν στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης, μπορούμε να κτίσουμε μια
κοινή αντίληψη και να μάθουμε πολλά που μπορούν να μας βοηθήσουν και στον δικό μας αγώνα. Πιστεύω στην ελπίδα. Στην ελπίδα ότι ο περισσότερος κόσμος θέλει να ζει σε ειρήνη και ότι αυτό μπορεί να χτίσει πάνω σε αλληλοσεβασμό και αγάπη.
