Με το σύστημα 3-5-2 που παρέταξε χθές την εντεκάδα ο Κωστάκης Καϊάφας μας θύμισε την πρώτη εποχή Τόνι Σαβέφσκι στην ομάδα. Η Ομόνοια ξεκίνησε με τον Μορέιρα κάτω από τα δοκάρια ο οποίος ήταν ο μοναδικός που αγωνίστηκε και στα 90 λεπτά και τριπλέτα της άμυνας τους Σκαρμοτσίνο, Σερτζίνιο και Κυριάκου. Σαν αμυντικά χαφ αγωνίστηκαν οι Οικονομίδης και Ρόντρι ενώ πιο μπροστά ήταν ο Σότα. Δεξιά ο Ρούμπιο, αριστερά Ράμος και κορυφή της επίθεσης Αλίπιο και Γκαρσία.
Η ομάδα μας είχε τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού χώρις να απειληθεί ιδιαίτερα. Έκτιζε τις επιθέσεις της από την άμυνα με τον Σερτζίνιο να έχει τον συγκεκριμμένο ρόλο. Ρόντρι και Οικονομίδης δεν κατάφεραν να μπούν στο παιχνίδι με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καλή σύνδεση μεταξύ των γραμμών ενώ ο Σότα ήταν αρκετά κινητικός με ωραίους συνδιασμούς με Ράμος και Ρούμπιο. Ο Ρόμπερτο Γκαρσία έμοιαζε ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι , δημιουργώντας χώρους αφού κρατούσε παίκτες πάνω του και σπάζοντας το παιχνίδι στα 2 άκρα. Πολλές φορές ο Ράμος κατάφερε να εκμεταλλευτεί τους χώρους και να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Ο Ρούμπιο ήταν αρκετά κινητικός χωρίς όμως να είναι ουσιαστικός όπως και ο Αλίπιο.
Στο 2ο ημίχρονο με την είσοδο του Φυλακτού οι γραμμές ήταν πιο συμπαγής, έχοντας καλύτερη κατόχη της μπάλας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν και τα 2 γκόλ που σκόραρε η ομάδα μας. Με τις πολλές αλλαγές που έγιναν μετά έπεσε ο ρύθμος του παιχνιδιού όμως κρατήσαμε εύκολα αυτό το 2-0. Στα θετικά μπορεί να αναφερθεί το γεγονός ότι ο Καϊάφας χρησιμοποίησε αρκετούς κύπριους νεαρούς.
