Παρακολουθώ, όπως χιλιάδες ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ, με αγωνία τις εξελίξεις στο σωματείο μας, ειδικά αυτές που αφορούν τις επερχόμενες εκλογές.
Θεωρώ θετικό το ότι άρχισαν να γίνονται κάποιες διεργασίες και να μπαίνουν στο τραπέζι κάποιες ιδέες, έστω και σε γενική μορφή, για το πώς πρέπει να αναδιαρθρωθεί το σωματείο μας για να ανακάμψει και πορευτεί αισιόδοξα προς το μέλλον.
Από την κατάθεση ιδεών, προτάσεων και λύσεων για το μέλλον, παρατηρώ ότι απουσιάζει η φωνή του Δ.Σ. του σωματείου. Ενώ ακούγονται εισηγήσεις από όλους τους υπόλοιπους, το σωματείο δεν αρθρώνει το δικό του λόγο. Βεβαίως το Δ.Σ. έχει, σε πολλές γραπτές τοποθετήσεις του επαναλάβει, ότι βρίσκεται στο δεύτερο έτος υλοποίησης τριετούς πλάνου. Από αυτό συνάγεται ότι η επίσημη ΟΜΟΝΟΙΑ θεωρεί ότι όλα βαίνουν καλώς με βάση το πρόγραμμα και δεν χρειάζεται ούτε αλλαγή πλεύσης ούτε ανάγκη για συζήτηση αλλαγών. Συνάγεται επίσης ότι το παρόν Δ.Σ. θα διεκδικήσει εκ νέου την λαική εντολή για ακόμα 1 διετία.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα σε ότι αφορά τα οικονομικά;
Χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά αντλώντας πληροφόρηση από τα όσα το Δ.Σ. έχει ανακοινώσει κατά καιρούς, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η οικονομική κατάσταση του σωματείου συνεχίζει να είναι τραγική και τα οικονομικά αδιέξοδα στην ημερησία διάταξη. Με βάση δε τους αριθμούς θα περάσουν αρκετά χρόνια ακόμα μέχρι να βγει το σωματείο από τον αναπνευστήρα.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι, κατά τη γνώμη μου, στο τραπέζι δεν υπάρχει καμία σοβαρή πρόταση που να μπορεί να βοηθήσει την ΟΜΟΝΟΙΑ να εξέλθει από το δικό της «μνημόνιο».
Με βάση τα δεδομένα , το επόμενο Δ.Σ. θα έχει να αντιμετωπίσει άμεσες και πιεστικές ανάγκες. Θα χρειάζεται ρευστό χθες. Δεν θα έχει χρόνο για ετοιμάσει πλάνα ή να συζητά λύσεις που θα αποφέρουν εισοδήματα στο μέλλον. Θα πρέπει να έχει έτοιμες απαντήσεις.
Τα δεδομένα είναι λίγο πολύ γνωστά.
Το σωματείο πρέπει να καλύψει κάποια άμεσα έξοδα. Τα κριτήρια Μαρτίου 2016, τους μισθούς μέχρι τον Ιούνιο, την προετοιμασία και τις μεταγραφές. Για αυτά θα απαιτηθεί ένα ελάχιστο ποσό €2 εκ.
Από που θα βρούμε τα χρήματα;
Η βασική πηγή εσόδων για κάλυψη των άμεσων αναγκών είναι η προείσπραξη μελλοντικών εσόδων. Αυτή η πρακτική άρχισε να γίνεται από το 2011. Τότε βέβαια ήταν μονόδρομος μετά την εκτίναξη του προϋπολογισμού τη περίοδο 2010-2011 στα €13 εκ και την αποτυχία εισόδου σε Ευρωπαϊκούς ομίλους, που μας άφησε ουσιαστικά με το χρέος.
Αυτή τη μέθοδο ακολούθησε, αρχικά, ελλείψει άλλων λύσεων, και η νυν διοίκηση.
Η προείσπραξη γινόταν από 3 βασικά πηγές. Τα τηλεοπτικά (Primetel), η φανέλα (Cyta) και τα εισιτήρια διαρκείας. Το συμβόλαιο της Primetel και η φανέλα της Cyta κληρονομήθηκαν από την προηγούμενη διοίκηση.
Η νυν διοίκηση όταν ανέλαβε συμφώνησε σε παράταση του συμβολαίου με την Primetel μέχρι και το 2018 και έφερε πιο μπροστά τις πληρωμές για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις πιεστικές ανάγκες. Το συμβόλαιο της Primetel εκπνέει το 2018.
Αν ακολουθηθεί η πεπατημένη, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι είτε θα γίνει παράταση του συμβολαίου με την Primetel, είτε θα πάμε με την ΚΟΠ TV με σκοπό να προεισπράξουμε κάποια γερή προκαταβολή από τώρα για να καλύψουμε τις άμεσες ανάγκες. Και πάλι όμως θα προεισπράττουμε μελλοντικά έσοδα.
Από τα προϊόντα η μπύρα πήγε καλά ενώ τα κάρβουνα δεν έκατσαν. Για τον καφέ και το energy drink έληξε συμφωνία και δεν ανανεώθηκε. Το bingo έκλεισε πριν καν αρχίσει, ενώ η δημιουργία τόμπολας στο σωματείο, που προγραμματίζεται, δεν αναμένεται να φέρει σοβαρά έσοδα.
Εν ολίγοις, δεν έχει γίνει κανένας σχεδιασμός που να δημιουργεί προϋποθέσεις για απεγκλωβισμό από την οικονομική ασφυξία και δημιουργία προϋποθέσεων για εισροή νέων κεφαλαίων στο σωματείο.
Οι διάφορες προτάσεις που διαβάζω ότι δήθεν θα έρθουν εξ ουρανού επιχειρηματίες για να βάλουν λεφτά για να σώσουν την ΟΜΟΝΟΙΑ, μόνο για ανέκδοτο μπορούν να λέγονται. Ασφαλώς και στερούνται σοβαρότητας.
Γιατί να έρθει ένας επιχειρηματίας σήμερα να βάλει λεφτά στην ΟΜΟΝΟΙΑ;
Γιατί να βάλει κάποιος χρήματα σε ένα οργανισμό που δεν θα ελέγχει, δεν ξέρει πόσο χρέος έχει, και δεν θα γνωρίζει που θα πάνε τα χρήματα του;
Είδαμε τι έγινε με την περίπτωση Πόλυ Μαλλούππα. Ο άνθρωπος, πολύ νούσιμα, έθεσε ως προϋπόθεση για να αναλάβει να διαχωριστούν τα παλιά χρέη ούτως ώστε τα χρήματα που θα μαζευτούν να μην παν στο κορβανά των παλιών χρεών. Όταν έβλεπε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό απέσυρε οποιοδήποτε ενδιαφέρον.
Άρα, όταν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, κανένας σοβαρός επιχειρηματίας (ή επιχειρηματίες) δεν θα ενδιαφερθεί να βάλει τα λεφτά του εκτός εάν έχει τόσα πολλά που δεν τον ενδιαφέρει να τα πετάξει!
Όπως έχω εισηγηθεί στο παρελθόν, η δημιουργία εταιρείας και η έκδοση μετοχών για είσπραξη νέου κεφαλαίου είναι ο μόνος τρόπος να διασώσουμε οικονομικά το σωματείο. Διακινδυνεύω μάλιστα τη πρόβλεψη ότι σε κάποια φάση θα υποχρεωθούμε να δημιουργήσουμε εταιρεία με βίαιο τρόπο και στο άψε -σβήσε, ενώ τώρα έχουμε το χρόνο να το σκεφτούμε και να το μελετήσουμε και να το κάνουμε συγκροτημένα.
Πολλοί συμφωνούν με αυτή την εισήγηση και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να συμμετέχουν. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που αποκλείουν τέτοιο ενδεχόμενο.
Κάποιοι φίλοι ανησυχούν ότι εάν η ΟΜΟΝΟΙΑ γίνει εταιρεία υπάρχει πιθανότητα να γίνει έρμαιο στα χέρια ενός επιχειρηματία ο οποίος θα συγκεντρώσει την πλειοψηφία των μετοχών. Αυτό μπορεί να ρυθμιστεί με το να τεθεί όριο στο ποσοστό μετοχών που θα μπορεί να κατέχει κάποιος. Εξάλλου στο μοντέλο που προτείνω το σωματείο θα έχει το 50% ή το 51% των μετοχών της εταιρείας, συνεπώς θα έχει καθοριστικό ρόλο σε οποιαδήποτε απόφαση.
Προβάλλεται επίσης η θέση από οργανωμένα σύνολα όπως τη Θύρα 9, την οποία συμμερίζεται αρκετός κόσμος, ότι πρέπει να γίνει συνδυασμός κοινής αποδοχής.
Εκείνο που χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, είναι κοινό πρόγραμμα που πρέπει να προηγηθεί της κατάρτισης του συνδυασμού κοινής αποδοχής. Διότι εάν αυτοί που θα εκλεγούν το Μάιο διαφωνούν διαμετρικά στο πως θα χειριστούν τα πράγματα, τότε θα οδηγηθούμε σε χειρότερες συγκρούσεις και εσωστρέφεια.
Με άλλα λόγια δεν θα έχει νόημα να γίνει ένας συνδυασμός κοινής αποδοχής που θα έχει λίγο αλάτι και λίγο πιπέρι απλά για να πούμε ότι, προς στιγμή, τα βρήκαμε.
Σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα. Ποιος θα εκκινήσει αυτή τη διαδικασία; Ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία να γίνει μία συζήτηση για το μέλλον του σωματείου;
Θεωρώ ότι αυτή η ευθύνη ανήκει στο Δ.Σ. Το Δ.Σ. πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία για να συνενώσει τον κόσμο και να απορροφηθούν οι κραδασμοί και να σταματήσει η διχόνοια. Έχω εισηγηθεί και παλαιότερα ότι το Δ.Σ. μπορεί να συστήσει ομάδες εργασίας και να καλέσει τον κόσμο σε διάλογο.
Δεν έχω αμφιβολία ότι το νυν Δ.Σ. ενεργεί με γνώμονα το τι θεωρεί ότι είναι το συμφέρον του σωματείου.
Τώρα, το τι θεωρεί ο κάθε ένας από εμάς το τι είναι το συμφέρον του σωματείου είναι άλλο ζήτημα. Προφανώς και οι εκτιμήσεις δεν συμπίπτουν.
Το νυν Δ.Σ. κάνει το λάθος να πιστεύει ότι το πρόβλημα του σωματείου αυτή τη στιγμή είναι η Θύρα 9 ή κάποια ηγετικά της στελέχη. Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου του σωματείου μας νιώθει τεράστια απογοήτευση από το μοντέλο διοίκησης, την αδιαφάνεια που επικρατεί, τις ξεπερασμένες νοοτροπίες στα θέματα διαχείρισης αλλα και την άρνηση να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές.
Η στοχοποίηση συγκεκριμένων ατόμων της Θύρας 9 με μακρόσυρτες ανακοινώσεις είναι άστοχη διότι δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Αντίθετα, αποπροσανατολίζει.
Το πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σήμερα δεν είναι ότι μπούκαραν κάποιοι στο οίκημα και ενήργησαν, όπως λέει το σωματείο, με απαράδεκτο τρόπο.
Το πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σήμερα είναι τα δυσβάστακτα χρέη, η ετεροχρονισμένη δομή της και η αδυναμία της να ανταποκριθεί ως αθλητικός οργανισμός στις ανάγκες των καιρών.
Για αυτούς τους λόγους μπήκε η ΟΜΟΝΟΙΑ σε μνημόνιο.
Άρα, αν δεν κατανοήσουμε την πραγματική πηγή των προβλημάτων τότε δεν θα τα λύσουμε. Θα μείνουμε υπό μνημονιακό ζυγό στο διηνηκές.
Και πολύ απλά το σωματείο μας θα σμικρύνεται χρόνο με το χρόνο και όσοι προλάβαμε να ζήσουμε τις καλές εποχές θα έχουμε να λέμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ
