Οι χτεσινές δηλώσεις του πρόεδρου του ΔΣ, ήταν το κύριο θέμα συζήτησης στα Ομονοιάτικα στέκια. Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να αναλύσουμε σημείο προς σημείο τα σημεία της χτεσινής παρέμβασης του Αντώνη Τζιωνή. Δεν είναι σίγουρα και το κατάλληλο χρονικό σημείο. Υπήρξαν όμως αποφάσεις από το ΔΣ, οι οποίες ήταν λανθασμένες και ουσιαστικά είχαν ως αποτέλεσμα την φετινή πορεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Το κομβικό σημείο σίγουρα ήταν η απομάκρυνση του Βλάνταν Μιλόγιεβιτς από το Ηλίας Πούλλος. Η Σέρβος αρνήθηκε να ακολουθήσει την “συνταγή καταστροφής” που ήθελε να εφαρμόσει ο Νταμπίζας. Ποια ήταν αυτή; Το ολοκληρωτικό ξήλωμα της ομάδας και η αντικατάσταση των πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών με επιλογές του Τεχνικού Διευθυντή. Είδε ακόμα συμπεριφορές που δεν του άρεσαν… Όπως η επίσκεψη του Νταμπίζα στα αποδυτήρια του προπονητικού κέντρου, παραμονές του περσινού τελικού, όπου έγινε το έλα να δεις… Η Διοίκηση απέτυχε να αξιολογήσει σωστά τα δεδομένα. Δεν εκτίμησε αντικειμενικά την προσφορά του Σέρβου στην ομάδα και δεν τον στήριξε καθόλου… Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους…
Δεύτερο σημείο αναφοράς, η λανθασμένη αξιολόγηση του “πρότζεκτ Νταμπίζα”. Η λευκή επιταγή που του δόθηκε, η δουλοπρεπής στάση απέναντι στα θέλω του, ήταν καταδικαστική. Η επιλογή ενός προπονητή που δεν είχε σχέση με το ποδόσφαιρο στην Κύπρο, η εμμονή σε αλλαγή τακτικής, με την εφαρμογή του περίφημου ρόμβου, αλλά και οι αμφιλεγόμενες μεταγραφές, δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στην ομάδα. Η περσινή προσπάθεια για έξοδο στην Ευρώπη δεν αξιοποιήθηκε, ενώ φέτος θα την δούμε με κιάλια… Ακόμα θυμόμαστε την καλοκαιριάτικη δημοσιογραφική διάσκεψη του Νταμπίζα… Να μιλά ενάμιση ώρα στους δημοσιογράφους, λέγοντας τα διάφορα γνωστά, με τον πρόεδρο του ΔΣ να τον παρακολουθεί στωικά όλο αυτό το διάστημα. Η ανοχή ήταν τεράστια και ξεπέρασε κάθε όριο… Ακόμα και την μεταγραφική Ιανουαρίου, όπου τα κενά στην ομάδα φώναζαν, η ΟΜΟΝΟΙΑ ουσιαστικά αποδυναμώθηκε παρά ενισχύθηκε. Έμεινε χωρίς επιθετικούς και δεν θωράκισε τα νώτα της…
Τρίτο και τελευταίο, η απόφαση του περασμένου Φεβρουαρίου, να αντικατασταθεί ο Κάρβερ με τους Ιωακείμ-Φρέντμπεργκ. Τα αποτελέσματα, αλλά και οι εμφανίσεις τις ομάδας μιλούν από μόνα τους. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κατάφερε να μείνει 5 βαθμούς μακρυά από την ΑΕΛ και να χάσει την τέταρτη θέση. Και αναφέρουμε την ΑΕΛ, η οποία έχασε τον Πάμπο Χριστοδούλου αλλά με ένα νέο προπονητή, κατάφερε να υλοποιήσει τον στόχο για το Ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Τα αχρείαστα λοιπόν ρίσκα, ήταν αυτά που οδήγησαν την ΟΜΟΝΟΙΑ στα σημερινά αδιέξοδα. Και μπορεί να λέει ο πρόεδρος ότι ήταν απαίτηση του κόσμου η πρόσληψη Τεχνικού Διευθυντή, αλλά ο τρόπος που υλοποιείται μια απόφαση, είναι ευθύνη της Διοίκησης. Αυτή αποφασίζει, αυτή κρίνεται.
Και κάτι τελευταίο… Για τον Νούνο Ασίς… Δεν μπορεί μια ομάδα του επιπέδου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, να λειτουργεί με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε απέναντι σε ποδοσφαιριστές του εκτοπίσματος του Νούνο. Είναι ντροπή. Και το πρόβλημα πρόεδρε δεν ήταν το “εγώ” του Νούνο. Ήταν ο τεράστιος εγωισμός του Νίκου Νταμπίζα. Ο οποίος, στο τέλος της ημέρας, στην προσπάθεια του να έχει το πάνω χέρι, έδιωξε όποιον παίκτη είχε προσωπικότητα και άποψη από το Ηλίας Πούλλος. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα. Κατεβασμένα κεφάλια, ηθικό μηδέν, παιδικά λάθη, και πέμπτη θέση στην βαθμολογία. Πάνω σε ποδοσφαιριστές όπως ο Ασίς χτίζεις, δεν “φτύνεις”… Το ποστ του Νούνο Ασίς, απέδειξε για ακόμα μια φορά, πόσο πολύ ήθελε να αγωνιστεί για ακόμα ένα χρόνο με την ΟΜΟΝΟΙΑ, αλλά και το δέσιμο του με την ομάδα… Από τον Νταμπίζα τι πήραμε;
Η προσπάθεια στην νέα χρονιά για την ΟΜΟΝΟΙΑ, θα είναι ακόμα πιο δύσκολη. Γι’ αυτό ας μείνουμε μακριά από τα μεγάλα λόγια. Ας καλύψουμε το χαμένο έδαφος απέναντι στις ανταγωνίστριες ομάδες με σκληρή και επίμονη δουλειά… Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, μόνο σε αδιέξοδα οδηγούν.
