Η ανάληψη ευθύνης μπορεί να λάβει διάφορες μορφές.
Ανάληψη ευθύνης μπορεί να σημαίνει είτε παραίτηση από μια θέση, είτε καταφυγή στο εκλογικό σώμα για επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης (ψήφος εμπιστοσύνης) στο συλλογικό όργανο. Άλλοτε μπορεί απλά να σημαίνει ανάληψη ευθύνης με συγκεκριμενοποίηση των λαθών που έχουν γίνει και την υπόσχεση για λήψη διορθωτικών μέτρων και μην επανάληψη των ίδιων λαθών.
Στην περίπτωση του Δ.Σ. του σωματείου προτιμήθηκε η τρίτη οδός. Δηλαδή η ανάληψη ευθύνης να σημαίνει παραδοχή ότι έγιναν λάθη και η υπόσχεση για λήψη ενεργειών για διόρθωση τους και μη επανάληψη τους.
Αυτό το στοιχείο περιείχε και η χθεσινή τοποθέτηση του προέδρου του σωματείου στο σημείο που αναφέρθηκε για ανάληψη ευθυνών.
Από την τοποθέτηση ξεχωρίζουμε τα εξής σημαντικά:
«Αποδείχθηκε στην πορεία, ότι ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας δεν μας βγήκε. Χωρίς αυτό, ασφαλώς, να συνεπάγεται αποτυχία του ίδιου του θεσμού. Διότι στο ποδόσφαιρο, και γενικά στον αθλητισμό, είναι πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία και την εξέλιξη ενός συλλόγου. Οι θεσμοί, τα πρόσωπα, το περιβάλλον, οι οικονομικές συνθήκες, τα εργαλεία διοίκησης. Δεν μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα αποσπασματικά, ούτε αφοριστικά. Ούτε, βεβαίως, να στοχοποιούμε, ψάχνοντας αποδιοπομπαίους τράγους και εξιλαστήρια θύματα. Αυτό θα ήταν ανέντιμο. Και δεν το λέω μόνο για τη φετινή χρονιά. Το λέω γενικά, ως προσέγγιση και ως φιλοσοφία.
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι δεν κρυβόμαστε. Ως Διοικητικό Συμβούλιο την ευθύνη που μας αναλογεί την αναλαμβάνουμε. Έγιναν λάθη. Στη στελέχωση, τη διαχείριση του ροστερ και στη λήψη κάποιων αποφάσεων στο ποδοσφαιρικό. Συνειδητοποιούμε αυτά τα λάθη και η ευθύνη μας είναι να τα διορθώσουμε. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα είναι η αυτοκριτική και η ενδοσκόπηση.»
Από το πιο πάνω απόσπασμα μπορεί να απουσιάζουν πολλές λεπτομέρειες, όμως εάν διαβάσει κάποιος πίσω από τις γραμμές, οι αναφορές είναι ξεκάθαρες.
Η αναφορά σε θεσμούς (ΚΟΠ) , πρόσωπα (Νταμπίζας), περιβάλλον, οικονομικές συνθήκες (έλλειψη ρευστότητας) και εργαλεία διοίκησης (δομικές δυσλειτουργίες στο σωματείο) συμπυκνώνει σε μία πρόταση όλα τα προβλήματα που είχε το σωματείο διαχρονικά αλλά και ειδικά την προηγούμενη χρονιά.
Φαίνεται επομένως ότι , εκ πρώτης όψεως, έγινε η σωστή διάγνωση από πλευράς του Δ.Σ. ή του προέδρου. Η πορεία θα δείξει εάν η διάγνωση των προβλημάτων οδήγησε και στην λήψη των απαραίτητων διορθωτικών μέτρων.
Το θετικό για το σωματείο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι, παρά την αποτυχημένη χρονιά, οι αντιδράσεις έχουν περιοριστεί μέσα σε κάποια πλαίσια. Σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν πρακτικές ή αντιδράσεις κατά Δ.Σ άλλων εποχών.
Ο κρισιμότερος παράγοντας που συνέβαλε στο να απορροφηθούν οι αντιδράσεις είναι η πρόσληψη του προπονητή Πάμπου Χριστοδούλου. Η τεράστια πλειοψηφία του ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΚΟΥ κόσμου είδε την πρόσληψη αυτή ως το φως στο βάθος του τούνελ και είναι διατεθειμένη να δώσει πίστωση χρόνου διότι ελπίζει σε αναστροφή της πορείας της ομάδας. Συνεπώς ο Πάμπος έφερε ελπίδα και η ελπίδα έφερε ανοχή και υπομονή.
Ακόμα, η συναίνεση που παρατηρείται , οφείλεται και εν μέρει στο γεγονός ότι στο Δ.Σ συμμετέχουν και άτομα από τον έτερο εκλογικό συνδυασμό στις τελευταίες εκλογές. Σημαντικό επίσης κρίνεται και το γεγονός ότι ο πρόεδρος κατάφερε να λειτουργήσει συνθετικά ειδικά προς την πλευρά των οργανωμένων.
Το Δ.Σ. μπορεί να αξιοποιήσει αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί και να εργαστεί με σκοπό να επιφέρει δομικές αλλαγές στο σωματείο. Αυτός ο προπονητής θα δώσει την απαραίτητη ηρεμία και χρόνο που χρειάζεται το πράσινο οικοδόμημα. Πρέπει να αφεθεί ο προπονητής να δουλέψει, και η διοίκηση να επικεντρωθεί στο εκσυγχρονίσει το σωματείο επιφέροντας ριζικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας αξιοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους. Εάν γίνει αυτό η ανάληψη ευθύνης θα έχει νόημα και η πίστωση χρόνου που δίδεται θα επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα.
