Καμία σχέση με τα ντέρμπι αιωνίων του παρελθόντος δεν θα έχει το “αιώνιο” της Τετάρτης στο ΓΣΠ. Για πολλούς λόγους ανάμεσα σε αυτούς και αγωνιστικούς. Οι δύο αιώνιοι βρίσκονται στα δύο άκρα βαθμολογικά αλλά όχι αγωνιστικά.
Παλαιότερα ο κόσμος ανέμενε το “αιώνιο” για να δει ποδόσφαιρο ποιότητας από τις δύο καλύτερες, για χρόνια, ομάδες του Πρωταθλήματος. Τόσο η ΟΜΟΝΟΙΑ όσο και το Αποέλ σήμερα δεν θεωρούνται ότι διαθέτουν καλύτερη ομάδα από ΑΕΚ, ΑΕΛ και Απόλλωνα τουλάχιστον. Τολμούμε όμως να πούμε μάλιστα πως ακόμη και με αυτά τα χάλια η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πιο πλήρης ομάδα από το Αποέλ στο θέμα ρόστερ, ΟΜΩΣ στο ποδόσφαιρο πάντα μετράει η ουσία.
Η ουσία αυτή λέει πως το Αποέλ παίρνει βαθμολογικά περισσότερα και από τα μάξιμουμ που δίνει στο γήπεδο ενώ η ΟΜΟΝΟΙΑ παίρνει τα μίνιμουμ ακόμη και στις σχετικά καλές εμφανίσεις της.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ στα 6 παιχνίδια που την είδαμε φέτος, σε κάποια αγωνιστικά της στάδια δείχνει ικανή να κερδίσει όλους τους αντιπάλους ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο ευάλωτη σε βαθμό που κινδυνεύει να τα χάνει όλα τα παιχνίδια. Αυτή η εικόνα από τη μία είναι ριψοκίνδυνη και καταστραφική από την άλλη όμως δείχνει πως μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα με σωστή διαχείριση.
Το “αιώνιο” είναι κομβικό για την φετινή νέα προσπάθεια που γίνεται στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Μπορεί να φέρει την Ανάσταση, μπορεί όμως να ρίξει ακόμη πιο κάτω την ψυχολογία και να αυξήσει ακόμη περισσότερο την εσσωστρέφια με καταστροφικές συνέπειες.
Όσο παράδοξο και να ακούγεται, η ΟΜΟΝΟΙΑ μπορεί να πάρει θετικό αποτέλεσμα κόντρα στο Αποέλ. Υπάρχουν οι επιλογές και οι λύσεις κόντρα σε ένα μετριότατο Αποέλ, όπου για πρώτη φορά εδώ και χρόνια παρουσιάζει τεράστιες τρύπες σε όλες τις γραμμές. Ποιος διαφωνεί δηλαδή με το γεγονός ότι το Αποέλ φέτος παίρνει ότι παίρνει από τον Ταμάρι και την ευστοχία του Μοραίς στα πέναλτι…
Πέραν του όποιου πλάνου θα ακολουθηθεί στην προπόνηση για το επερχόμενο “αιώνιο”, οι παίκτες μας χρειάζονται το κίνητρο αλλά και την έμπνευση για να παρουσιαστούν σαν λιοντάρια στο γήπεδο και να αγωνιστούν με πάθος για 90 λεπτά.
