Πραγματικά είναι για να διερωτάται κανείς πως μπορεί η ίδια ομάδα με 10 ποδοσφαιριστές να αποδίδει τόσο πολύ καλύτερα παρά με 11. Γιατί ειλικρινά το πρώτο ημίχρονο η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν τραγική. Την στιγμή λοιπόν που η ομάδα έμεινε με δέκα, στο τέλος του α’ ημιχρόνου μετά την αποβολή του Μίκαελ Γκαφούρ, λογικά οι πάντες ανάμεναν συντριβή. Και όμως. Το τελικό αποτέλεσμα μόνο απογοήτευση μπορεί να μας προκαλεί. Οι κραυγαλέες ευκαιρίες που χάσαμε και τα διαιτητικά λάθη μας άφησαν με μια γλυκόπικρη γεύση.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ του β’ ημιχρόνου πραγματικά δικαιούται χειροκρότημα. Γιατί τα έδωσε όλα στο γήπεδο, με τα καλά της και τα κακά της, κάτω από συνεχόμενη βροχή και έχοντας και μια εχθρική διαιτησία απέναντι της.
Η παρουσία του β’ ημιχρόνου, απέδειξε ότι ο προπονητής της ομάδας μας, δεν έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή στον καταρτισμό της εντεκάδας. Η παρουσία του Λόρα στο δεξί άκρο της άμυνας και η μετατόπιση του Βύντρα στο κέντρο της, βελτίωσε σημαντικά την αμυντική μας λειτουργία.
Την ίδια στιγμή που στο πρώτο ημίχρονο η άμυνα έμπαζε από παντού. Ειλικρινά είναι δύσκολο να κατανοήσουμε την επιλογή Αναστασίου… Ο Γκαφούρ μέχρι στιγμής, το μόνο που έδειξε, είναι επιπολαιότητα και μια ιδιαίτερη έφεση στα λάθη. Ακόμα και στο παιδικό γκολ που δεχτήκαμε, είναι άξιον απορίας το πώς λειτούργησε. Ο Λόρα από την άλλη, παρά το γεγονός ότι υστερεί σε ύψος, και καλός αμυντικός είναι και άψογη τεχνική κατάρτιση έχει και βοηθά (απίστευτα) στην κυκλοφορία της μπάλας. Ο δε Βύντρα ως κεντρικός αμυντικός αποδίδει πολύ καλύτερα παρά ως δεξί μπακ (ανύπαρκτος).
Τα προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας στο α’ ημίχρονο, είχαν να κάνουν και με τον τρόπο που λειτούργησε ο Φάνος Κατελάρης. Δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία, δεν μπόρεσε να βοηθήσει στο κουβάλημα της μπάλας (κρυβόταν συνεχώς) και μοιραία η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν επιρρεπής στα λάθη. Γενικά από τραγική εμφάνιση του α’ ημιχρόνου, μόνο ο Τζόρντι Γκόμες διασώθηκε.
Το μεγάλο δυστύχημα για την ΟΜΟΝΟΙΑ, είναι το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Ματ Ντάρμπισιρ. Ο Άγγλος, που ήταν συχνά ο παίκτης που κέρδιζε παιχνίδια μόνος του, πραγματικά είναι σκιά του εαυτού του. Οι ευκαιρίες που απολέσαμε είναι πραγματικά για να μας… κλαιν οι ρέγγες (αχ ρε Ισμα Λόπες)!
Και κάτι τελευταίο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ οφείλει να καταγγείλει τον Ψευδιώτη. Το πέναλτι του Μπρού ήταν πεντακάθαρο. Χέρι ανοικτό, μπάλα από μακριά. Δεν γίνεται τόσο εύκολα να αποβάλλεται ποδοσφαιριστής με δύο κίτρινες από το πρώτο ημίχρονο, (τηρώντας κατά γράμμα τον κανονισμό) και να μην δίνεται το αυτονόητο, σε μια φάση μπροστά στα μάτια του διαιτητή. Για το offside στον Εντρένα τι να πούμε… Τραγικό!
Σε κάθε περίπτωση… Ο κ. Αναστασίου οφείλει να βελτιώσει την ΟΜΟΝΟΙΑ. Έχει πλέον αρκετό χρόνο στην ομάδα, για να μπορέσει να καταλάβει τα συν και τα πλην του κάθε ποδοσφαιριστή. Οι εμμονές είναι καταστροφικές τόσο για την ομάδα, όσο και για τον ίδιο. Και αρχής γενομένης την Κυριακή, απέναντι στην ΑΕΚ, οφείλει να παρατάξει μια ομάδα που να μπορεί να λειτουργεί ομαλά όχι μόνο για 45’ αλλά για πολύ περισσότερα λεπτά.
