Με μία φράση του προπονητή μας στη διάσκεψη τύπου θα αρχίσουμε την ανάλυση του χθεσινού αγώνα κόντρα στην ΑΕΛ στο ΓΣΠ.
“Αυτοί είμασταν, αυτοί είμαστε…” είπε ο κ. Αναστασίου κάτι που στην περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ταιριάζει γάντι. Η ομάδα συνεχίζει να πληρώνει τις αμαρτίες του λάθος προγραμματισμού της φετινής σεζόν και ας κέρδισε χθες την ΑΕΛ. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι άλλοθι για τα όποια λάθη τακτικής μπορεί να κάνει σε κάποιες στιγμές ο προπονητής μας όμως ας μην τα μηδενίζουμε όλα.
Θα ξεκινήσουμε κάπως ανάποδα την ανάλυση του χθεσινού αγώνα. Αν κοιτάζαμε λίγο την αποστολή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ χθες τότε αυτό που είναι κοινώς αποδεκτό είναι το πόσο δύσκολο ήταν το έργο του προπονητή στον τομέα ενδεκάδα, αλλαγές και διαχείριση ενός ντέρμπι. Για παράδειγμα ο Μάρκο Μότα είναι ένας ποιοτικός παίκτης με εξόφθαλμο πρόβλημα φυσικής κατάστασης, όμως η χρήση του χθες ήταν αναπόφευκτη αλλιώς δεν υπήρχε εναλλακτική. Δηλαδή θεωρούμε πως ο προπονητής δεν βλέπει πως ο συγκεκριμένος παίκτης δεν βγάζει περισσότερο από 45 λεπτά;;; Στη μεσαία γραμμή ο Ατζαγκούν γνωρίζαμε πως μέχρι τελευταία ημέρα ήταν αμφίβολος για τραυματισμό και όμως ήταν ενδεκάδα.
Είναι πολλά που μπορούμε να πούμε για κάθε παίκτη ξεχωριστά όμως δεν είναι και η ουσία. Εν τέλει δεν μπορούμε να κρίνουμε λανθασμένο το στήσιμο του Αναστασίου καθώς, η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα το πάνω χέρι. Αυτό το οποίο έγινε και χθες όμως και μας δυσαρέστησε αφάνταστα ήταν εκείνα τα δεκάλεπτα που η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν λες και χανόταν στο γήπεδο, χωρίς πλάνο, χωρίς καθαρό μυαλό και συγκέντρωση. Συγκεκριμένα στο διάστημα 35-70 το ένα εύκολο λάθος διαδεχόταν το άλλο. Εκεί δηλαδή που μεσοεπιθετικά η ΟΜΟΝΟΙΑ έβγαλε λίγη κούραση στο να κάνει φάσεις, η μεσοαμυντική γραμμή ήταν σε κακή κατάσταση στο να κρατήσει κάπως την ΑΕΛ εκτός εστίας του Μεχίας. Γκαφούρ, Μότα και Μανρίκε καθώς και ο Άλεξ Σοάρες για ένα διάστημα έκαναν συνεχώς λάθη, κυρίως σε εύκολες μεταβιβάσεις. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάθε προπονητή που οι μεσοαμυντικές του εναλλακτικές στο πάγκο είναι σχεδόν ανύπαρκτες να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτή την κατάσταση. Εκεί το ένστικτο το προπονητή μας θεωρούμε ότι λειτούργησε σωστά χθες. Αρχικά φάνηκε πως έδωσε ξεκάθαρες οδηγίες να ανέβουμε μπροστά και να επιτεθούμε εφαρμόζοντας το “καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση”. Τα πνευμόνια του Τζιωνή και η τεχνική κατάρτιση του Κολοβού, που σωστά πέρασε ως αλλαγή στη θέση του Σοάρες, ανέλαβαν δράση μετά το 70′, με την ΑΕΛ να υποχωρεί αν και ευτύχησε μετά από ένα γλίστρημα του Γκαφούρ μπροστά στον Ντα Σίλβα να ισοφαρίσει. Ισοφάριση που κράτησε μόλις 2 λεπτά καθώς ο Ραμίρες έκανε αυτό που θα έπρεπε η ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνει από αρκετή ώρα πριν που της δινόταν το γήπεδο. Σκόραρε ο Κοσταρικανός για 4η φορά μέσα στον ίδιο μήνα κάτι εξαιρετικά σημαντικό για έναν στράικερ δικαιώνοντας και αυτός το γεγονός της χρήσης του από τον Αναστασίου στο σχήμα.
Με το υπερ μας σκορ και το ρολόι στο 84′ μόνο ο Λοέ βρισκόταν στον πάγκο με αμυντικογενή χαρακτηριστικά και έτσι έγινε η αλλαγή του Μαυρία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πλέον φαινόταν ικανή να κρατήσει το σκορ και την κατοχή. Ο Αναστασίου έδωσε την ευκαιρία και στον Ματ με την αλλαγή του Τζιωνή που είχε δώσει τα πάντα μέχρι εκείνο το σημείο. Το γεγονός ότι ο Άγγλος καλέστηκε να αγωνιστεί στο 88′ με το σκορ υπερ μας φαίνεται να βοήθησε και τον ίδιο ψυχολογικά που 2 λεπτά μετά την είσοδό του έκανε ένα μαγικό άγγιγμα της μπάλας μετά από εκτέλεση φάουλ του Κολοβού και την έστειλε στα δίκτυα. Ξέσπασε ο Άγγλος σε τρελούς πανηγυρισμούς. Ο Ματ χρειαζόταν το γκολ όσο τίποτα και το χθεσινό του σκοράρισμα είναι εξίσου σημαντικό όσο και το τρίποντο που πήρε η ομάδα.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει δυνατότητες, έχει ποιότητα, δεν εμπνέει όμως καμία εμπιστοσύνη. Και αυτό δεν θα αλλάξει φέτος και καλά κάνουμε να το κατανοήσουμε όσοι βλέπουμε τα εναπομείναντα παιχνίδια της ομάδας. Χθες μέσα σε 10 λεπτά περάσαμε από τις βρισιές στο χειροκρότητα. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε σε αυτοσυγκράτηση σε κάθε περίπτωση. Ευχόμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ να βγάλει το καλό της πρόσωπο σε μεγαλύτερο διάστημα στα παιχνίδια που απομένουν και με τη βοήθεια της τύχης και της θέλησης που θα βγάλει να κάνουμε καλή σούμα στο τέλος.
