Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η ΟΜΟΝΟΙΑ έχασε επαφή με την κορυφή. Η διαφορά εκτοξεύθηκε στους επτά βαθμούς, με τις αγωνιστικές να λιγοστεύουν. Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ομάδα δεν πείθει ή καλύτερα έχει τρομερές αδυναμίες σε συγκεκριμένες θέσεις.
Και διερωτώμαστε εάν η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι σε θέση να καλύψει αυτή τη διαφορά, αφού ο στόχος της δεν είναι άλλος από το πρωτάθλημα, τη στιγμή που η εικόνα της δεν είναι η πρέπουσα. Δεν μπορεί να βρει τον δρόμο για τα δίχτυα σε ντέρμπι, με τις τρεις ήττες της να ήλθαν με μηδέν ενεργητικό. Την ίδια ώρα, στην άμυνα μπάζει, με τα 21 γκολ παθητικό να είναι τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα της πρώτης επτάδας.
Το τρένο για τον τίτλο χάνεται, ελλοχεύει και ο κίνδυνος για την εξάδα από τη στιγμή που πλησιάζουν οι ομάδες που ακολουθούν και οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα. Δεν καίγονται για μετεγγραφές, ενώ ο χρόνος περνάει. Θα έπρεπε ήδη να ήταν στο «Ηλίας Πούλλος» τουλάχιστον άλλοι δύο νεοφερμένοι ποδοσφαιριστές, ο ένας σίγουρα επιθετικός.
Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑ βράζει, δεν μπορεί να από τη μια να βλέπει την ομάδα του να χρειάζεται βοήθειες, μετεγγραφές, με την ελπίδα να παίξει καλύτερα και από την άλλη ο αθλητικός διευθυντής να λέει «δεν είμαστε απελπισμένοι για αλλαγές». Η διοίκηση οφείλει να βγει μπροστά και να δώσει εξηγήσεις, αλλά το κυριότερο να βοηθήσει την ομάδα να πετύχει τους στόχους της.
