Αυτό που ταλαιπωρεί την ΟΜΟΝΟΙΑ στην τρέχουσα σεζόν, σε σχέση και με τα πολλά εξ’ αγωνιστικά λάθη, τα οποία και πληρώνει, είναι ότι δεν μπόρεσε να βρει αγωνιστική ταυτότητα. Μάλιστα, από τον Ιανουάριο και μετά, όχι μόνο δεν βρήκε, αλλά γκρέμισε όποια καλά είχε δείξει προηγουμένως.
Από τη μια η μη έγκαιρη ενίσχυση του ρόστερ, από την άλλη η αλλαγή προπονητή, είχαν αρνητικές συνέπειες. Εκεί που ο κόσμος περίμενε να γίνει προσπάθεια αλλαγής προς το καλύτερο, αντιθέτως οι ενέργειες που έγιναν ή καλύτερα δεν έγιναν την πήραν πίσω. Αστάθεια σε όλα τα επίπεδα, έλλειψη συνέπειας.
Οι μαζεμένες απουσίες για μεγάλο διάστημα, για διάφορους λόγους, που δεν βοήθησαν τον Ρέχνταλ, αλλά κα η εμμονή του ιδίου για κάποιες επιλογές του σε λάθος θέσεις, δεν βοήθησαν. Τα πιο πάνω ήρθαν καπάκι στις «ανορθογραφίες» του καλοκαιριού και η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπόρεσε να έχει μια συνέχεια. Μια του ύψους και μια του βάθους.
Εκεί που κέρδισε δύο σερί ντέρμπι και πήγαινε με φόρα στο Δασάκι, μάλιστα προηγήθηκε με 2-0, τα έφερε μόνη της όλα τούμπα. Ε, δεν μπορεί να είναι χαρακτηριστικό ομάδας που ξεκινά τη σεζόν με στόχο τον τίτλο. Είναι δείγμα της προβληματικής εικόνας που παρουσιάσει σχεδόν καθόλη τη διάρκεια της σεζόν.
Για την ώρα, αυτό που προέχει είναι να επιστρέψει στις επιτυχίες αύριο με αντίπαλο τον Οθέλλο στο ΓΣΠ. Ο Ρέχνταλ πρέπει να βοηθήσει τον εαυτό του και την ομάδα, σε μια προσπάθεια καλύτερης και πιο σταθερής αγωνιστικής εικόνας.
