* Η στήλη ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ απόψεις αναγνωστών του OMONOIA24 που αποστέλλονται στο email επικοινωνίας της ιστοσελίδας μας. Δημοσιεύονται χωρίς να σημαίνει ότι εκπροσωπούν την ιστοσελίδα
Αυτό το κείμενο, ξεκίνησα να το γράφω από τον Σεπτέμβρη μετά το ματς με την αεκ (νίκη 1-0 στο ΓΣΠ) αλλά κάτι με σταματούσε. Αγώνα με αγώνα, βδομάδα με βδομάδα, έγραφα, έσβηνα, συμπλήρωνα, σταματούσα, ξανάγραφα και κάπου μετά το ματς με την ο29μ το έσβησα πλήρως. Δεν πάει στο καλό, ότι και να γράψεις, όλα τριγύρω αλλάζουνε αλλά, για την ΟΜΟΝΟΙΑ, όλα τα ίδια μένουν. Τα συμπεράσματα δεν διαφοροποιούνται και πολύ. Και δεν εννοώ μόνο για φέτος. Τα ίδια έγραφα και πριν 3 χρόνια και πριν 2 χρόνια και πριν 1 χρόνο.
Εδώ και 3 χρόνια η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τα ίδια λάθη με τους ίδιους τιμονιέρηδες αλλά με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Μια συνεχής αγωνιστική αστάθεια και αλλεπάλληλες αλλαγές σε πρόσωπα (ΤΔ, προπονητές και παίκτες), μοντέλα, πρότζεκτς, πλάνα κλπ. Κι εδώ είναι η αιτία της αστάθειας, οι συνεχείς και εν πολλοίς άστοχες αλλαγές. Συμφωνώ ότι πρέπει να κάνεις αλλαγές και να δοκιμάζεις αλλά όταν αυτό είναι επάραγγες. Όμως, κάποιες από τις αλλαγές που έγιναν ήταν μη αναγκαίες με τη διοίκηση να υποκύπτει στην πίεση του κόσμου, των δημοσιογράφων και των πρόσκαιρων αποτελεσμάτων για μια έξοδο στην Ευρώπη. Όπως δηλαδή γινόταν και πριν αναλάβει η νέα διοίκηση. Ησυχάσαμε για 2,5 χρόνια με τον Μπεργκ και τον Λάρκου, αλλά τον πρώτο τον απομακρύναμε επειδή έπαιζε φουλ τακτική για να κερδίζει ή να κρατά αποτελέσματα (δεν είπε όμως κανένας ότι στην τρίτη του χρονιά η διοίκηση έκανε άθελα της τα πάντα για να τον οδηγήσει στην αποτυχία με χειρότερη την απομάκρυνση του Παπαδάκη για μια χούφτα ευρώ γεγονός που οδήγησε την χημεία και την φυσική κατάσταση των παικτών στον πάτο) και τον 2ο για άλλους λόγους δυστυχώς. Ο λόγος απομάκρυνσης του Μπεργκ; Επειδή ήταν εμμονικός (?) ή επειδή θέλαμε επιθετικό ποδόσφαιρο, κάτι πολύ γενικό, αόριστο και επικίνδυνο αν δεν το εφαρμόσεις σωστά. Η ομάδα με τον Μπεργκ ήταν σιδηρά ομάδα και μπορούσε πάνω της να κτιστεί προσεκτικά μια ομάδα 5ετίας. Και ωραίο ποδόσφαιρο μπορούσε να παίξει και αποτελέσματα μπορούσε να πάρει. Αν μου πείτε ότι τότε δεν υπήρχαν πάφος και άρης, ναι ήταν στο χέρι μας να τους αφήναμε να τρέχουν να μας φτάσουν σε αντίθεση με τώρα που τρέχουμε εμείς να τους φτάσουμε.
Όποιον προπονητή και να φέρναμε μετά, τον διώχναμε μεσούσης της σεζόν για να φέρουμε κάποιον άλλον απλά για να σώζει τη χρονιά. Και πού καταλήγαμε; Για να πάρουμε αποτελέσματα και τίτλους αναγκαζόταν ο νέος προπονητής να παίζει με τακτική (ήτοι, διάβασμα του παιχνιδιού του αντιπάλου και προσαρμογή του παιχνιδιού μας έτσι ώστε να χτυπάμε τα αδύνατα σημεία του αντιπάλου) και να επικεντρώνεται κυρίως στην αμυντική συμπεριφορά με αντεπιθέσεις, που μεταξύ μας είναι αναπόσπαστα κομμάτια του ποδοσφαίρου που παίζεται στην Κύπρο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να πήραμε 2 κύπελλα και να φτάσαμε πέρσι στην 3η θέση και στον τελικό κυπέλλου, αλλά κάθε χρόνο αποτυγχάναμε να εστιάσουμε στο να φτιάξουμε ομάδα για την επόμενη χρονιά.
Για να χτίσεις το δικό σου μοντέλο παιχνιδιού, χωρίς να εξαρτάσαι εξολοκλήρου από την τακτική χρειάζονται σωστοί άνθρωποι (ΤΔ που θα σου οργανώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα με πλάνο 10ετίας {βλέπε το παράδειγμα της αεκ λάρνακας με Κρόϊφ}, προπονητή που να ταιριάζει και να προωθεί το στιλ παιχνιδιού, παίκτες που να ταιριάζουν στο στιλ και επένδυση σε πρωτοκλασάτους ειδικούς στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των παικτών, όλοι με εμπειρίες πρωταθλητισμού, δηλαδή επιπέδου ΟΜΟΝΟΙΑ), πολύς χρόνος και επιμονή ώστε να πειστεί και ο κόσμος να κάνει υπομονή και να στηρίξει την προσπάθεια. Αλήθεια, με τις ακαδημίες μας τί γίνεται; Θα βγάζουμε παίκτες για να τους δανείζουμε στην μεαπ και μετά να τους αφήνουμε ελεύθερους; Δεν γίνεται δουλειά δηλαδή; Έχουμε να δούμε παίκτη ενδεκαδάτο από τότε που έφυγε εκείνος ο εμμονικός ο Μπεργκ. Μήπως εκείνα τα παιδιά απλά ήταν μια καλή φουρνιά; Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω…χρειάζεται σωστή δουλειά και ευκαιρίες. Διαφορετικά ας γίνουμε πάφος και άρης και να μην παίζουμε με Κύπριους…
Πάμε στα πρόσφατα. Διώξαμε (λανθασμένα) τον Αυγουστή και μετά από λίγο τον σουηδό. Όμως τον σουηδό δεν τον διώξαμε για τα μαύρα τζιαι γέριμα των επιλογών του αλλά επειδή υπήρχαν υπόνοιες για οικονομική παρατυπία. Δηλαδή, την πλήρωσε άδικα ο Αυγουστή για τον σουηδό και εν τέλει η ομάδα, ήμαρτον… Άποψη μου, ο Αυγουστή θα έπρεπε να ήταν προπονητής μας ως σήμερα, αφού ο Μπεργκ δεν μας έκανε…
Φέραμε τον Νταμπράουσκας από τον Μάρτη 2024 αλλά ήρθε μόνο μια φορά στην Κύπρο πριν αναλάβει τον Ιούνιο 2024, ω! τί υπεροψία, γιατί; Ή μήπως η διοίκηση δεν τον έβαζε στο payroll πριν να αναλάβει τον Ιούνιο 2024. Αν είναι έτσι, καλά να μας κάνει. Είχε όλο τον χρόνο να παρακολουθεί κάθε βδομάδα αγώνες όλων των ομάδων του α και β γκρουπ, να αξιολογήσει το επίπεδο και τις ανάγκες ώστε να καταστρώσει τον τρόπο παιχνιδιού του για την επόμενη σεζόν. Τροφή για σκέψη, αν πάρουμε τα παραδείγματα Λένον και Νταμπράουσκας, φαίνεται ότι τα πριμ των Ευρωπαϊκών αγώνων είναι ψηλότερα σε σχέση με αυτά των εγχώριων διοργανώσεων που ίσως να αναγκάζουν τους προπονητές να επικεντρώνονται περισσότερο στο να οδηγούν την ομάδα σε φάση ομίλων με τις εγχώριες διοργανώσεις να έρχονται σε 2η μοίρα για τους προπονητές. Αυτό, εμείς σαν φίλαθλοι της ΟΜΟΝΟΙΑ δεν το αποδεχόμαστε. Δεν εξηγείται αλλιώς η τεράστια μετάπτωση της ομάδας μεταξύ των Ευρωπαϊκών προκριματικών αγώνων και των αγώνων μετά από αυτούς. Τόσο ο Λένον απέκλεισε με μεστές και εμφατικές εμφανίσεις την Γκεντ και ακολούθως δυσκόλεψε αφάνταστα την Man Utd του CR7, ενώ στο πρωτάθλημα βλέπαμε μια άλλη ομάδα. Το ίδιο φέτος και με Νταμπράουσκας. Σύμπτωση; Άλλο κοινό στοιχείο των τελευταίων 3 χρόνων είναι και η πολύ ψηλή συγκομιδή βαθμών εντός έδρας και η συγκριτικά πολύ χαμηλή συγκομιδή στα εκτός. Αυτό λέει κάτι τόσο για τη σημασία της τακτικής όσο και για το επίπεδο της ομάδας μας και την νοοτροπία και χαρακτήρα των παικτών μας;
Αναφορικά με το φετινό ρόστερ, οι πλείστοι λένε ότι είναι το ποιοτικότερο ή το πληρέστερο των τελευταίων χρόνων. Ποιοτικά χαρακτηριστικά σίγουρα έχει η ομάδα αλλά υστερεί της ποιότητας της διετίας πρωταθλητισμού επί Μπεργκ. Πληρότητα υπάρχει, όχι όμως σε όλες τις θέσεις και δεν φτάνει την πληρότητα της δεύτερης χρονιάς Μπεργκ (για να εξηγούμαστε, ο ίδιος ο Μπεργκ δημιούργησε την πληρότητα με την επιμονή του στους μικρούς. Επίσης, μην μου πείτε πάλι για τη εξαίρεση στη θέση 9, αφού η ομάδα είχε πλουραλισμό στο σκοράρισμα με 5-6 παίκτες να πετυχαίνουν 6-8 γκολ ο καθένας}.
Αν μιλούμε για ποιοτική πληρότητα, τότε εδώ βλέπουμε μεγάλο κενό με μεγαλύτερο στην άμυνα και μετά το κέντρο. Πληρότητα δεν σημαίνει απλά να έχεις αριθμητικά 2 παίκτες σε κάθε θέση. Για παράδειγμα,
(1) έχουμε 2 κεντρικούς αμυντικούς ενδεκαδάτους και 2 παίκτες πάγκου με καθαρά αμυντικογενή χαρακτηριστικά παλαιάς κοπής. Οι μεν 2 ενδεκαδάτοι, πέραν του ότι σε κάποια φάση θα καούν αφού τραβούν μόνοι τους το κουπί, δεν μπορούν να σου δώσουν κάτι διαφορετικό από αυτό που έδωσαν πέρυσι. Οι δε 2 του πάγκου δεν μπορούν να σου δώσουν κάτι επιπρόσθετο ή διαφορετικό, οπότε δεν μπορείς να αλλάξεις και πολλά πράγματα εκεί. Χρειάζεται τουλάχιστον 1 CB με ηγετικά χαρακτηριστικά και καλύτερο παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια.
(2) έχουμε 4 ακραία μπακ, όλα με παρόμοια χαρακτηριστικά. Όποιον και να βάλεις στο γήπεδο δεν σου δίνει κάτι το τόσο διαφορετικό από τον άλλο. Είναι θέμα ποιος είναι πιο φρέσκος ή έτοιμος, αλλά σε θέμα τακτικής προσέγγισης ή αλλαγής στον τρόπο παιχνιδιού δεν προσφέρουν κάτι διαφορετικό αφού είναι όλοι σχεδόν οι ίδιοι επιθετικογενείς ακραίοι αμυντικοί που αφήνουν τεράστια κενά πίσω όταν προωθούνται (γι’ αυτό ίσως κι ο Νταμπράουσκας έπαιζε με 2 κόφτες, αλλά η κατάσταση δεν σώθηκε ποτέ). Πέραν τούτου, οι 3 σωματικά είναι αδύνατα κορμιά και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν στην ταχυδύναμη τα εξτρέμ και τα προωθημένα ακραία μπακ των αντιπάλων, ειδικά στην αριστερή μας πλευρά (δέστε τα πρώτα γκολ που δεχτήκαμε και στοίχισαν βαθμούς με ανόρθωση, άρη, ένωση, ο29μ και αποελ και θα καταλάβετε). Πιστώνω τον Κίτσο ότι είναι ο πιο συνεπής και συγκεντρωμένος ή ικανός στο αμυντικό κομμάτι αλλά επίσης υστερεί σε δύναμη.
(3) Στα χαφ, έχουμε 2 κόφτες με παρόμοια χαρακτηριστικά στο στιλ παιχνιδιού τους. Όποιον από τους 2 βάλεις στο γήπεδο δεν σου δίνει κάτι διαφορετικό (ο πρώτος πιο ποιοτικός σε σχέση με τον άλλο, ο άλλος πιο παθιασμένος από τον πρώτο) πόσο μάλλον να τους έχεις και τους 2 στο γήπεδο ταυτόχρονα. Όσο για τη θέση 8, έχεις 2 παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά κανένας δεν είναι ηγετική μορφή, δηλαδή κάτι σαν Γκόμεθ ας πούμε. Ίσως γι’ αυτό τόσο ο Νταμπράουσκας όσο και ο Αναστασίου παίζουν χωρίς 8άρι; Τονίζω ότι προσωπικά διαφωνώ με αυτή την προσέγγιση να παίζεις χωρίς 8άρι (είναι η πιο νευραλγική θέση στο γήπεδο, ρωτήστε τον Αντζελότι πόσο υποφέρει τώρα που δεν έχει τον Κροος στην Ρεάλ). Λένε ότι δεν βρίσκεις εύκολα παίκτες όπως τον Γκόμεθ…διαφωνώ, υπάρχουν κι άλλοι Γκόμεθ αλλά θα πρέπει να πληρώσεις (όπως είπε κι ο πρόεδρος πριν λίγο καιρό “Ακιντόλες βρίσκεις πολλούς”, άνκαι εδώ απαντώ ότι δεν είδαμε κανέναν άλλο εξτρέμ στην ομάδα μας που να πλησιάζει το επίπεδο του Ακιντόλα από τότε που έφυγε). Θέλεις ένα τέτοιο ηγετικό 8άρι για να μαθαίνει και ο Χάμπος και ο Εράκοβιτς κοντά του.
(4) στη θέση 9 σίγουρα θα θέλαμε έναν δεινό σκόρερ κι εδώ χρειάζεται υπέρβαση. Παρόλο τούτω, θεωρώ ότι τόσο ο Στεπίνσκι όσο και ο Κακουλλής κάνουν καλά τη δουλειά τους και θα μπορούσαν καλύτερα αν τροφοδοτούνταν πιο σωστά και πιο συχνά. Ειδικά, σε όσους σχολιάζουν τον Κακουλή, απλά λέω ότι δεν υπάρχει άλλος παίκτης στην Κύπρο (Κύπριος ή ξένος) που να έχει τα χαρακτηριστικά του, γι’ αυτό ας τον σέβονται και να τον υποστηρίζουν ώστε να βελτιώνεται ποιοτικά. Μόνο όταν τον χάσουμε θα καταλάβουμε τι προσφέρει στο παιχνίδι της ομάδας. Για τον Στεπίνσκι, θα πρέπει να ξεπεραστεί γρήγορα και αναίμακτα η κρίση με τις πρόσφατες δηλώσεις του και αν επανέλθει παίζοντας σταθερά θα δώσει πολλά. Αλλιώς, θα πρέπει να φέρουμε άλλο (όχι οποιονδήποτε αλλά καλύτερο του)…
(5) στις θέσεις 10 και στα εξτρέμ θεωρώ ότι υπάρχουν επιλογές και διαφορετικότητα αλλά είναι θέμα κάποιοι παίκτες να αποδώσουν στα στάνταρντς τους (ειδικά ο Σεμέδο) ή να θέλουν πραγματικά να παίξουν, ειδικά στα εξτρέμ (όνομα και μη χωριό).
(6) η φυσική κατάσταση, δεν είναι ούτε οι μετρήσεις στις προπονήσεις ή στα σχετικά τεστ ούτε τα χιλιόμετρα που τρέχει κάποιος παίκτης μέσα στο γήπεδο. Φυσική κατάσταση είναι να τρέχεις πολλά χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια του αγώνα έχοντας καθαρό μυαλό για σωστές τοποθετήσεις και επιλογές στο παιχνίδι σου, γρήγορες αντιδράσεις με ή χωρίς την μπάλα και τη δύναμη είτε να κερδίσεις τις μονομαχίες με τον κάθε αντίπαλο παίκτη είτε όταν πρέπει να βγάλεις σέντρα ή να κάνεις σουτ να έχεις όλες σου τις δυνάμεις. Αν τρέχεις περισσότερα χιλιόμετρα από τους άλλους, αλλά όταν έρθει η μπάλα πάνω σου δεν μπορείς να την κοντρολάρεις ή δεν μπορείς να δώσεις μια σωστή πάσα 3 μέτρων ή δεν μπορείς να κάνεις ένα υποφερτό σουτ τότε δεν είσαι ποδοσφαιριστής αλλά…μαραθωνοδρόμος. Αυτά προς απάντηση όσων μου λένε ότι οι παίκτες μας τρέχουν πολύ…
(7) οι στατικές φάσεις. Άλλη πονεμένη ιστορία. Πόσα γκολ βάλαμε από στατικές φάσεις; Κάθε κερδισμένο μας κόρνερ είναι μια χαμένη ευκαιρία που περνά ανώδυνα για τους αντιπάλους, φάουλ εκτός περιοχής βάλαμε με την ζίρα μόνο…εδώ κάθε πέναλτι που κερδίζουμε έχει περισσότερες πιθανότητες να το χάσουμε παρά να το βάλουμε. Από την άλλη πόσα γκολ και τελικές δεχτήκαμε από αντιπάλους από στατικές φάσεις, ειδικά αυτά τα κόρνερ που παραχωρούμε (εύκολα) είναι σαν πέναλτι για τους αντιπάλους. Δεν δείχνει αυτό έλλειψη δουλειάς αλλά και το επίπεδο ετοιμότητας και νοοτροπίας των παικτών και προπονητών μας;
ΥΓ. Για το ψεσινό με αποελ τώρα τί να πεις. Από τη μία φάνηκε η κακή νοοτροπία πολλών παικτών και από την άλλη (το κυριότερο στοιχείο της αποτυχίας) η πολύ αργή και χρονικά καθυστερημένη αντίδραση του Αναστασίου. Είναι και οι συγκυρίες, με πάφο ήταν μαζί μας με αποελ ήταν εναντίον μας. Με πάφο οι παίκτες μας το ήθελαν 120%, με αποελ όχι και τόσο, δυστυχώς. Έτσι μοιραία ήρθε το 2-2 δίνοντας το δικαίωμα στον κάθε χιμένεθ (δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τον προπονητή της πιο ιντρικαδόρικης ομάδας της Κύπρου) να μιλά για ποδοσφαιρικά μαθηματικά, ότι από το 30′ μέχρι το 94′ ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο (ω, τί βίδωμα για τον κόουτς μας, άνκαι ο χιμένεθ υπερβάλλει αφού από το 70′ και μετά το αποελ δεν έκανε και κάτι μετά την είσοδο Χάμπου και Αλιούμ) και ότι μόνο οι μεγάλες ομάδες ανατρέπουν σκορ (ω, τι πιο προσβλητικό να μην σε αναγνωρίζει ο αντίπαλος ως μεγάλη ομάδα) ενώ και ο κόουτς μας από την άλλη να αποδέχεται μοιρολατρικά στις δηλώσεις του ότι παίζαμε απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα…εμείς τί είμαστε δηλαδή; Εκτός αν αποδέχεστε ότι (μας καταντήσατε) ομαδούλα. Ο κόσμος να καίγεται και την επομένη του ντροπιαστικού 2-2 με το αποεφλ ο άλλος να βάζει ποστ “happy to score at the derby” αντί να σιωπήσει ή π.χ. “μπορεί να σκόραρα αλλά απογοητευμένος που έχασε η ομάδα. Μόνο δουλειά για να κερδίσουμε τα επόμενα.”
Δεν είμαι προπονητής, δεν το παίζω ξερόλας, δεν είμαι προσωπολάτρης. Θέλω να δώσω κάποια hints μπας και βοηθήσω την κατάσταση, όπως όλοι οι φίλοι της ομάδας. Μπορεί να μην είναι η δουλειά μας αλλά πονούμε την ομάδα μας σε αντίθεση με άλλους που τους ενδιαφέρει μόνο να είναι στο payroll της ομάδας και να πληρώνονται στην ώρα τους βρέξει χιονίσει. Η διοίκηση να δράσει φέρνοντας επαγγελματίες συμβούλους που να κατέχουν από ποδόσφαιρο (πέρα από τον ΑΔ/ΤΔ), έναν έμπειρο/πρωταθλητή προπονητή και κάποιους ανθρώπους που να είναι γνώστες του τι εστί ΟΜΟΝΟΙΑ (όπως παλαίμαχοι που κατέχουν από σύγχρονο ποδόσφαιρο και τολμώ να αναφέρω ονόματα, όπως Κώστας Καϊάφας, Μάρης κλπ) που να μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν στους παίκτες τί είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ και ο ΚΟΣΜΟΣ της. Δαμέ ένα πετρίδης καταφέρνει τα τούτα ούλλα μόνος του…αφήνω στην άκρη τις πλάτες…
Τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια (αγωνιστικά), με εξαίρεση τη χρυσή διετία Μπεργκ. Δεν χρυσώνεται το χάπι με μια 3η θέση και 2 κύπελλα ούτε με απλές συμμετοχές σε φάσεις Ευρωπαϊκών ομίλων. Υπάρχει μέτρο σύγκρισης (πάφος, αρης, αεκ, αποελ, ακόμα και ο απόλλωνας με την αελ είχαν καλύτερη συγκομιδή βαθμών σε ομίλους στο παρελθόν).
Θέλω η ομάδα μου να ξαναγίνει η ΟΜΟΝΟΙΑ μου.
Θέλω να τη σέβονται και να την τρέμουν όλοι.
Με όλο τον σεβασμό δεν δέχομαι καμιά ενπ, ο29μ, εθνικό να μας παίζουν με άνεση και να μην μπορούμε να τους επιβληθούμε.
Δεν δέχομαι να χάνω από κανέναν με κατεβασμένα χέρια (π.χ. με άρη) ούτε να προηγούμε 2-0 και τελικά να μην κερδίζω.
Φέρτε τον νου σας όλοι ξεκινώντας από το επόμενο παιχνίδι και να συνεχίσετε σε όλα ανεξαιρέτως τα επόμενα παιχνίδια για να ξεπλύνετε την ντροπή και τη στεναχώρια που μας προκαλέσατε μέχρι τώρα.
11,000+ διαρκείας και ουδέποτε είχαμε προσέλευση μεγαλύτερη από 8-9.000 και αυτοί τις περισσότερες φορές να μην έχουν το κουράγιο να φωνάξουν με αυτά που βλέπουν στο γήπεδο. Διερωτήθηκε κανείς γιατί;
Απολογούμαι για το μακροσκελές κείμενο αλλά έπρεπε να τα γράψω όλα…Ευχαριστώ.
Γιάννοs-ΟΜΟΝΟΙΑ
