Ναι, ήταν σημαδεμένη (για μια ακόμα φορά) η τράπουλα στο σημερινό παιγνίδι.
Ναι, παίζαμε εναντίον 14 παικτών…
Ναι, νιώθουμε πίκρα, θυμό, αηδία….
Ναι, διερωτάσαι πως οι απέναντι μπορούν και χαίρονται τέτοια «πρωταθλήματα»
Όμως, εμείς τι κάνουμε;
Πως προστατεύσαμε το σωματείο μας;
Πως διαχειριστήκαμε τα πράγματα;
Ποιο είναι το δικό μας μερίδιο ευθύνης και τι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει η κατάσταση, πρώτα και κύρια στο δικό μας σπίτι;
Τι ενέργειες κάναμε ούτως ώστε να πολεμήσουμε τη βρώμα της ΚΟΠ;
Το πιο εύκολο είναι να τα φορτώσουμε όλα στο Κούμα, τον Αβέρωφ, το Πρόδρομο και τους Βασίλιδες κάθε λογής… Αυτοί δεν θα αλλάξουν. Και του χρόνου τα ίδια θα κάνουν. Ανερυθρίαστα και χωρίς περιστολές.
Εάν επικεντρωθούμε μόνο σε αυτούς , αυτό θα μας αποπροσανατολίσει και θα μας απομακρύνει από το ζητούμενο.
Και το ζητούμενο είναι η εκ βάθρων αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμός του σωματείου μας. Πρέπει να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας.
Η Βασίλισσα είναι γυμνή…
Το καταλαβαίνουμε και το βλέπουμε όλοι μας.
Είναι η ώρα για έργα, είναι η ώρα για σοβαρές αποφάσεις, είναι η ώρα για τομές.
