Σε κάθε χώρα του πλανήτη, οι τελικοί κυπέλλου αποτελούν μια μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή. Μια γιορτή που αντανακλά την ποιότητα του ποδοσφαίρου σε κάθε χώρα, τις δομές της, την οργάνωση της, την κουλτούρα της. Γενικότερα την στάση της απέναντι στο άθλημα…
Ο τελικός κυπέλλου Κύπρου, δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, την ποιότητα και την επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Κύπρο.
- Μέτριο ποδοσφαιρικό θέαμα.
- Διαιτητικές αποφάσεις που ήταν στο επίκεντρο του αγώνα και “προσπάθησαν να διαμορφώσουν αποτέλεσμα”
- Συμπεριφορές των ποδοσφαιριστών που ξεπερνούσαν τα όρια της γελοιότητας, με συνεχείς “θεατρινισμούς”
- Καθυστερήσεις επί των καθυστερήσεων
- Ρίψη αντικειμένων στον αγωνιστικό χώρο, καπνογόνα, φωτοβολίδες, επεισόδια στις κερκίδες
Μόνο τυχαίο λοιπόν δεν είναι το γεγονός, ότι όλο και περισσότερος (φίλαθλος) κόσμος, απαξιώνει το άθλημα. Στρέφει την πλάτη του στην σαθρή και την μίζερη κατάσταση που παρακολουθεί με αηδία κάθε Σαββατοκύριακο. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός, ότι το στάδιο δεν γέμισε χθες. Και σίγουρα το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Οι ευθύνες που βαραίνουν το ΔΣ της ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας και τον πρόεδρο της Κωστάκη Κουτσοκούμνη, είναι βαριές και ασήκωτες. Και το θράσος του απύθμενο. Γιατί όχι μόνο δεν τις αναλαμβάνει, αλλά προσπαθεί να κάνει συγκρίσεις και με τα προηγμένα πρωταθλήματα του εξωτερικού, χαρακτηρίζοντας το πρωτάθλημα μας ως ανταγωνιστικό. Τέτοια ξεφτίλα… Αν πραγματικά θέλει να κάνει συγκρίσεις, ας παρακολουθήσει τον τελικό του FA CUP (κύπελλο Αγγλίας), το ερχόμενο Σάββατο. Για να καταλάβει ότι είμαστε ένα αιώνα πίσω από τους Άγγλους σε όλα τα επίπεδα. Και για να απολαύσει ποδόσφαιρο στις πραγματικές του διαστάσεις. Και όχι αυτό το “ψεύτικο”, “νοθευμένο” και “γελοίο” υποκατάστατο, που παρακολουθούμε στα γήπεδα μας τα τελευταία χρόνια.
