Με αφορμή τη σημερινή συνέντευξη Παπασταύρου κάποιες επισημάνσεις. Συμπληρώνεται κιόλας ένας χρόνος από τις 29 Μαΐου 2018 που ανέλαβε η εταιρεία την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Δεν θα αναφερθώ στο τρόπο που επιτεύχθηκε/μεθοδεύθηκε η εκχώρηση της ποδοσφαιρικής ομάδας στην εταιρεία γιατί δεν αφορά τον νυν πρόεδρο. Σημειώνω όμως, για ακόμα μία φορά, ότι η τότε διαδικασία έχει πληγώσει και άφησε βαθιά τραυματισμένο το σωματείο μας.
Ο Παπασταύρου σήμερα είπε ότι ακόμα και εάν ισχύουν όσα γράφονται για τις σχέσεις Λάρκου-Αναστασίου δεν τον ενοχλούν. Πιστεύω ότι αυτή η θέση είναι απολύτως εσφαλμένη. Έπρεπε να τον ενοχλούν και να τον προβληματίσουν. Η σχέση τεχνικού διευθυντή- προπονητή σε μία ομάδα είναι θεμελιώδους σημασίας. Εάν αυτοί οι δύο έχουν έντονες διαφωνίες, διαφορετική φιλοσοφία και κατεύθυνση , αυτό θα μεταφερθεί αναγκαστικά στο υπόλοιπο οικοδόμημα και στην ομάδα. Έχουμε ζήσει παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν όπου οι κακές σχέσεις βασικών στελεχών οδήγησαν στην υπόσκαψη, στην αντιπαράθεση και σε συγκρούσεις. Ο πρόεδρος πρέπει να καταλάβει ότι δεν διαχειρίζεται χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή επιχείρηση αλλά ποδοσφαιρική ομάδα όπου ισχύουν εντελώς διαφορετικοί κανόνες, από αυτούς που καλά ξέρει. Δεν γνωρίζω το επίπεδο των σχέσεων Λάρκου- Αναστασίου ούτε θα αναφέρω εδώ το τί γράφεται. Μένω στην ουσία. Εάν δεν υπάρχει σοβαρή ταύτιση, αλληλοσεβασμός και εκτίμηση μεταξύ τεχνικού διευθυντή και προπονητή τότε αυτό δεν είναι προς το συμφέρον της ομάδας. Αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα.
Το δεύτερο σημείο έχει να κάνει με το χειρισμό της Primetel. Απλά επισημαίνω ότι το ίδιο σενάριο ζήσαμε το 2008 με την LTV. H νέα διοίκηση Νεοφύτου θεώρησε ότι το αντάλλαγμα ήταν χαμηλό, τερμάτισε το συμβόλαιο, η LTV πήγε δικαστήριο και εξασφάλισε απαγορευτικό διάταγμα και το πράγμα έμεινε εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν οι κακές σχέσεις με την εταιρεία μέχρι να λήξει το συμβόλαιο. Δεν είναι κακό να επιδιώκεται η βελτίωση των όρων. Κάθε άλλο. Αλλά πρέπει να μετράς όλα τα κουκιά σου πριν μπεις σε περιπέτειες καθώς και τις πιθανές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς.
Αυτό με φέρνει στο τρίτο σημείο. Δεν είναι μόνο τα λεφτά. Ο Παπασταύρου δείχνει να μην αντιλαμβάνεται το γενικότερο περιβάλλον που επικρατεί στο κυπριακό ποδόσφαιρο, το κατεστημένο, τη παράγκα της ΚΟΠ και τις πολιτικές προεκτάσεις που υπάρχουν. Φεύγεις για παράδειγμα από την Primetel για να πας που; Στην Cyta; Ποιος ελέγχει τη Cyta; Ποιος έχει συμφέροντα εκεί;
Ή, ανοίγεις θέμα για το ΓΣΠ. Σωστά λέω αφού είναι δυσβάστακτο το κόστος. Όμως με ποια στρατηγική; Να πας στο Μακάρειο που ανήκει στο ΚΟΑ; Ποιος διορίζει το ΔΣ του ΚΟΑ; Ακόμα, δεν έπρεπε να ξέρουμε ότι ένας ημικρατικός οργανισμός δεν μπορεί να δέχεται δωρεές από ιδιώτες (αναφέρομαι στη πρόταση για ανακαίνιση του Μακάρειου) και ότι οποιαδήποτε δαπάνη πρέπει να περάσει από διαδικασία δημοσίων προσφορών κάτι που συνεπάγεται μήνες προεργασίας; Να μην αναφερθώ σε άλλα αντικειμενικά προσκόμματα.
Ακόμα, έχω ισχυρές επιφυλάξεις εάν μία ποδοσφαιρική ομάδα μπορεί να διοικηθεί εκ του μακρόθεν. Με επισκέψεις 5, 6 φορές το χρόνο. Ποιος είναι ο ηγέτης, ο αρχηγός που ηγείται του οικοδομήματος στην Κύπρο; Ο Γρηγόρη φάνηκε ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο. Ζήσαμε το ίδιο φαινόμενο με τον Πουλλαίδη στην Ανόρθωση και είδαμε ότι δεν στέφθηκε με επιτυχία. Μία ομάδα θέλει τον ηγέτη της επί τόπου για χίλιους δύο λόγους.
Ένα καταληκτικό σημείο. Ο Παπασταύρου στη πραγματικότητα σήμερα ελέγχει πλήρως τόσο την ποδοσφαιρική ομάδα αλλά και το σωματείο μέσω του δανείου των €300,000 που έχει παραχωρήσει. Θυμίζω ότι πέρσι αυτό που μας παρουσιάστηκε ήταν ότι μετά την εκχώρηση το σωματείο θα παρέμενε αυτόνομο με τα τμήματα του και θα εξυπηρετούσε τα χρέη που θα έμεναν. Είναι προφανές ότι έγιναν λάθος υπολογισμοί, να μην πω πρόχειροι. Οι τόκοι του ομολόγου μετά βίας πληρώθηκαν, η Παπανικολή ως γνωστό δεν λειτουργεί, ενώ εάν δεν έδινε ο Παπασταύρου το δάνειο στο σωματείο, πολύ αμφιβάλλω εάν υπήρχε σωματείο σήμερα. Τα γράφω αυτά για να αναδείξω το εξής. Υποτίθεται ότι το σωματείο θα ήταν ο θεματοφύλακας που θα «έλεγχε» την υλοποίηση της συμφωνίας και θα βεβαιωνόταν ότι ο Παπασταύρου κινείται μέσα στα συμφωνηθέντα. Αυτό, το ρόλο εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να τον ασκήσει το σωματείο λόγω του ότι κρέμεται οικονομικά από το Παπασταύρου. Εν ολίγοις ο Παπασταύρου σήμερα δεν έχει να λογοδοτήσει σε κανένα.
Ξεκαθαρίζω ότι δεν αμφισβητώ τις προθέσεις του Παπασταύρου, ούτε μηδενίζω την τεράστια προσπάθεια που γίνεται. Αντίθετα, θα έλεγα ότι έχουν γίνει και πολύ θετικά βήματα και μπορούν να γίνουν και περισσότερα. Για εμένα το πιο σημαντικό- το έχω γράψει εδώ και 5 χρόνια – είναι οι ακαδημίες και οι υποδομές που φαίνεται ότι έχουν στηθεί. Εξίσου σημαντικό για εμένα είναι το ότι σήμερα παραδέχθηκε ότι έκανε λάθη. Συνεπώς βλέπει που πρέπει να λειτουργήσει διαφορετικά.
Υπάρχουν πολλά άλλα ζητήματα που θα μπορούσα να αναφέρω αλλά νομίζω τα βασικά έχουν λεχθεί.
Κλείνω με την ευχή η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη για την ομάδα μας.
Χριστόφορος Χριστοφή.
