Τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έχουν φέρει μια δικαιολογημένη μουρμούρα και απογοήτευση στις τάξεις του κόσμου. Ο κόσμος όπως είναι λογικό αντιδρά και ξεσπά σε ότι κρίνει ότι πάει στραβά.
Από την άλλη υπάρχει μερίδα του κόσμου η οποία αντιδρά στην κριτική και στη προσπάθεια να υπερασπιστούν την ομάδα και τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί, δαιμονοποιούν την αντίθετη άπόψη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μια “κόντρα” μεταξύ των δύο “πλευρών”, ας το πούμε.
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. ΝΑΙ δεν είναι όλα ρόδινα αλλά ΟΥΤΕ και όλα μαύρα.Έγιναν λάθη στον προγραμματισμό; Βεβαίως και έγιναν. Γίνονται λάθη στη διαχείριση του ρόστερ; Βεβαίως και γίνονται. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και ανάκαμψης; Βεβαίως υπάρχουν. Ναι οι επιτυχίες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ φέρουν την υπογραφή του Χένινγκ Μπέργκ, αλλά ναι κάνει λάθη και πολλές φορές σοβαρά, ποιος όμως δεν κάνει; Όλα αυτά διορθώνονται, φτάνει να αναγνωρίσουμε ότι έγιναν λάθη,να τα εντοπίσουμε και να τα διορθώσουμε. Γι’αυτό και η κριτική όταν είναι καλόπιστη μόνο θετικά μπορεί να επιφέρει.
Και πάμε να αναλύσουμε λίγο τα πιο πάνω. Κεφάλαιο προγραμματισμός. Από το περσινό καλοκαίρι κάποιες θέσεις φωνάζουν για ενίσχυση, όπως για παράδειγμα σέντερ φορ, επιτελικός μέσος και αμυντικός μέσος. Πέρασε η μεταγραφική του Ιανουαρίου 2020, πέρασε και η μεταγραφική του καλοκαιριού 2020 και ακόμη επιτελικό μέσο δεν πήραμε (παρά τη φυγή του Ορτέγκα). Εν τη παρουσία του Ματ Ντάρμπισαιρ η επιθετική γραμμή έδειχνε να χει προβλήματα. Φεύγει ο Ματ (πρώτος σκόρερ) και ενώ ψάχνω για σέντερ φορ ολκής, μετατρέπω την 2η επιλογή (Ντούρις) σε 1η και επιλέγω για 2η Σενέ και Κακουλή!!! Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε περισσότερα, ούτε για τον αντι-Ακιντόλα ούτε για τον οποιονδήποτε. Απδοεδειγμένα η ομάδα είναι αποδυναμωμένη. Υπάρχει ευκαιρία τον Ιανουάριο να κλείσουμε κάποιες τρύπες.
Κεφάλαιο Μπέργκ. Τεράστιο κεφάλαιο για την ΟΜΟΝΟΙΑ και όσα έχει προσφέρει στην ομάδα δεν χωρούν αμφισβήτησης και όποιος το πράττει είναι αχάριστος. Από κει και πέρα γράψαμε πολλές φορές για τη διαχείριση του ρόστερ. Κατανοητό ότι κλήθηκε να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση με συνεχόμενα παιχνίδια λόγω των Ευρωπαϊκών. Όμως κάτι το οποίο παρατηρήσαμε από πέρσι είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται ποδοσφαιριστές. Για παράδειγμα ο Μαρίνος Τζιωνής ολόκληρη χρονιά δεν πήρε χρόνο συμμετοχής και όταν τον χρησιμοποίησε για τον θεσμό του Κυπέλλου διέκρινε το ταλέντο του, με αποτέλεσμα φέτος να είναι βασικό στέλεχος. Ο Κούσουλος μετά το κακό του παιχνίδι πέρσι στην “Αρένα” εξφανίστηκε για να επανέλθει φέτος. Όπως για παράδειγμα και ο Χούμποτσαν ο οποίος πήρε ελάχιστο χρόνο πέρσι και φέτος είναι βασικό στέλεχος, σε αντίθεση με τον Χάρη Μαυρία ο οποίος κατά γενική ομολογία ήταν ο καλύτερος δεξίος μπακ του πρωταθλήματος πέρσι (τον οποίο ο ίδιος ο Μπέργκ έβαλε σ’αυτή τη θέση) φέτος έχει ελάχιστο χρόνο. Επίσης η φρεσκάδα στο κέντρο φωνάζει από τα πέρσι και φέτος η παρουσία του Σεχού αντί να δώσει ανάσες, αντ αυτού επιλέγεται στο δεξί άκρο, καίοντας ένα πολύ καλό χαρτί. Και ένα τελευταίο παράδειγμα ήταν η επιλογή του Σενέ αντί Τιάγκο στο παιχνίδι με την Δόξα όταν η ομάδα έψαχνε γκολ. Επέλεξε έναν ποδοσφαιριστή του οποίου για πολλά παιχνίδια δεν του έδινε ευκαιρίες παρά το καλό του ξεκίνημα, αντί του Τιάγκο οποίος 3 μέρες πριν κόντρα στη Γρανάδα όπου πέρασε αλλαγή ήταν αυτός που δημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα στην άμυνα των Ισπανών.
Όλα αυτά δεν τα λέμε γιατί δεν γουστάρουμε τον Μπέργκ, τον Λάρκου, τον Σίμο και τον οποιονδήποτε άλλο. Αντιθέτως αναγέννησαν την ΟΜΟΝΟΙΑ και τους ευχαριστούμε.Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, υπάρχει χρόνος και όλοι πρέπει να κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να διορθώσουν όλα όσα πρέπει έτσι ώστε η ομάδα να επιστρέψει στον δρόμο των επιτυχιών άμεσα.
