Η ομάδα παρέπαιε, έδειχνε κουρασμένη, χωρίς φαντασία στο παιχνίδι της και αδυναμία να φτιάξει μεγάλες φάσεις. Η ανάπτυξη της αργή, πολύ αργή και το παιχνίδι της προβλεπτό, που έδινε το δικαίωμα στον αντίπαλο να το αντιμετωπίσει με ευκολία. Κι ενώ δικαιούται βάσει του νέου κανονισμού πέντε αλλαγές, ο Μπεργκ έκανε την πρώτη στο 72’ και μια δεύτερη στο 90’. Ποια η λογική της δεύτερης στο χρονικό σημείο που έγινε, ακόμη διερωτόμαστε.
Ο Μπεργκ χαίρει εκτίμησης και σεβασμού για την προσφορά του στην ΟΜΟΝΟΙΑ, την οποία οδήγησε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό όμιλο αλλά έχει και εμμονές. Αυτό με τις αλλαγές είναι πρωτοφανές. Δικαιούται πέντε αλλαγές και σ’ ένα ματς που η ομάδα ήταν τραγική, έκανε μόλις δύο και η δεύτερη στο 90’ λες και ήθελε να κάνει καθυστέρηση για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Ανεξήγητο!
Το ερώτημα που τίθεται και απασχολεί τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι, εάν πρόκειται για αγωνιστική κάμψη ή κάτι άλλο. Εάν είναι το πρώτο, έχει παραγίνει και δεν δικαιολογείται. Πέντε ματς πρωταθλήματος χωρίς νίκη απέναντι σε μικρομεσαίους αντιπάλους. Δεν μπορεί να είναι μόνο «κοιλιά». Με τη Νέα Σαλαμίνα πήγε να φτιάξει την εικόνα της, με τη Γρανάδα στάθηκε αξιοπρεπώς και όλοι ανέμεναν ότι απέναντι στον Ερμή θα ήταν ακόμη καλύτερη και θα έφτανε επιτέλους στη νικη. Μάταια.
Ο προπονητής φέρει ευθύνη αλλά την ίδια ώρα αυτή βαραίνει και τους ποδοσφαιριστές, που δείχνουν νωχελικοί. Επίσης, η Ομάδα Προγραμματισμού απέτυχε σχεδόν πλήρως στις επιλογές του καλοκαιριού και ως ένα βαθμό το πληρώνει σήμερα η ομάδα. Πιο τρανταχτό παράδειγμα η επιλογή επιθετικού. Η ΟΜΟΝΟΙΑ παίζει χωρίς επιθετικό και αυτό ίσως να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Σίγουρα η ομάδα χρειάζεται ένα ταρακούνημα, μια σπίθα που θα της επιτρέψει να πάρει και πάλι μπρος, πριν χαθεί εντελώς από τόσο νωρίς ο μεγάλος στόχος της.
