Ναι η ΟΜΟΝΟΙΑ χθες δεν ήταν στην καλύτερη της ημέρα. Η τεράστια πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν έδειχναν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα.
Παρόλα αυτά η ΟΜΟΝΟΙΑ προηγήθηκε νωρίς και κατάφερε να αμυνθεί καλά μέχρι το 90 αφού η ΑΕΛ αν εξαιρέσουμε μια – δύο περιπτώσεις στο πρώτο μέρος δεν κατάφερε να μπει με αξιώσεις στην περιοχή του Φαμπιάνο.
Αυτό που πληγώνει περισσότερο είναι ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα μας απώλεσε δύο βαθμους και κυρίως η χρονική στιγμή που δέχτηκε το γκολ. Στο 93 δεν χάνονται παιχνίδια από την στιγμή μάλιστα που έχεις δύο αλλαγές στο χέρι.
Θεωρούμε ότι η τεχνική ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θα έπρεπε να είχε αξιοποιήσει τις αλλαγές που είχε στα τελευταία λεπτά του αγώνα, να κερδίσει χρόνο και να σπάσει το ρυθμό του αντιπάλου.Κι αυτό δεν έχει να κάνει σχέση ούτε με τακτική, ούτε με συστήματα όταν μιλάμε για 120 δευτερόλεπτα. Έχει να κάνει σχέση με την κοινή ποδοσφαιρική λογική, που χθες δεν την είδαμε από μεριάς Μπέργκ και των συνεργατών του στο Τσίρειο Στάδιο. Στο 93′ ΔΕΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ!
