Από χθες το βράδυ ο Νιλ Λένον αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, πληρώνοντας το νόμισμα για τα κακά αποτελέσματα στις πρώτες εφτά αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Η εξέλιξη αυτή δε μας ξάφνιασε καθόλου. Σαν ΟΜΟΝΟΙΑ24 μέσα από δύο άρθρα μας είχαμε προειδοποιήσει για την κατάληξη αυτή.
Πιο συγκεκριμένα την 1η Σεπτεμβρίου και αφού ολοκληρώθηκε ο προγραμματισμός σε άρθρο με τίτλο “Εν τέλει… ρόστερ με ελλείψεις!” γράφαμε το εξής: “Πέρσι ο κακός προγραμματισμός καλοκαιριού έφερε την απόλυση Λάρκου και ταυτόχρονα την κατάργηση του θεσμού Αθλητικού Διευθυντή. Τον Ιανουάριο ο κακός προγραμματισμός έφερε την απόλυση Μπεργκ. Τώρα; Ούτε θέλουμε να κάνουμε σκέψη πως θα βρεθεί άλλος να θυσιαστεί”
Ούτε δύο βδομάδες αργότερα επανήλθαμε με άρθρο “ΟΧΙ σε εξιλαστήριο θύμα! ΝΑΙ στην αυτοκριτική! ΠΕΙΣΜΑ για ανάκαμψη!”
Μέσα στο άρθρο γράφαμε το εξής:“Η εμπειρία με την απόλυση Λάρκου, την κατάργηση του θεσμού Αθλητικού Διευθυντή και η απόλυση Μπεργκ, χωρίς ουσιαστικά να αλλάξει προς τη σωστή κατεύθυνση ο τομέας προγραμματισμός, στέλνει ξεκάθαρα το μήνυμα για το τι πρέπει να αποφευχθεί στην προκειμένη στιγμή. ΟΧΙ σε απόλυση, είτε σε εξεύρεση νέου εξιλαστήριου θύματος που θα του φορτωθούν οι ευθύνες“
Εύστοχα θα πει κάποιος δεν χρειαζόταν βέβαια να είσαι και κάνα μέντιουμ για να κάνεις μια τέτοια πρόβλεψη. Το πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πολύ πιο βαθύ και οποιαδήποτε επιφανειακή προσέγγιση θα έχει πολύ σοβαρό αντίκτυπο στη πορεία της ομάδας.
Ο Νιλ Λένον δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αντιθέτως, έχει και ο ίδιος σημαντικό μερίδιο ευθύνης στον κακό προγραμματισμό, στην κακή αγωνιστική παρουσία αλλά και σε άλλα προβλήματα που φαίνονταν. Πέραν της κακής αγωνιστικής παρουσίας μας, μετά από χρόνια είδαμε ξανά το τελευταίο διάστημα αρκετά κρούσματα απειθαρχίας κάτι το οποίο συνδέεται άμεσα με το αγωνιστικό.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά για το ποιος παίρνει τις αποφάσεις, για το ποιοι αναλαμβάνουν τον προγραμματισμό και πολλά άλλα. Η αλλαγή του μοντέλου μετά τη φυγή Λάρκου έχει αποδειχθεί επιεικώς τραγική και δεν έχει να κάνει σχέση με το άτομο αλλά καθαρά με τον θεσμό. Ένα μοντέλο το οποίο έδειξε να λειτουργά εξαιρετικά με τη πρώτη στραβή πήραμε την απόφαση να πάμε πίσω σε εποχές …. σκοτεινές για την ΟΜΟΝΟΙΑ, αφού το υφιστάμενο μοντέλο μας θυμίζει περιόδους όπου βλέπαμε εφόρους ποδοσφαίρου και την ομάδα (ποδοσφαιρικά) να μοιάζει “ακυβέρνητο καράβι”.
Πιθανή πρόσληψη ενός νέου προπονητή και συνέχιση με τον ίδιο τρόπο θα έχει την ίδια κατάληξη. Η ανάγκη για επιστροφή στο μοντέλο αυτή είναι επιβεβλημένη. Οι λόγοι εξόφθαλμοι και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Όσο είναι νωρίς για να μπει ξανά η ομάδα στο σωστό δρόμο.
