Για ακόμα μια φορά ο κόσμος της ομάδας μας έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από το ΓΣΠ. Η ΑΕΚ με δύο τελικές προσπάθειες και χωρίς πραγματικά να απειλήσει την εστία του Παναγή το δεύτερο ημίχρονο, έφυγε με τους τρεις βαθμούς της νίκης από την Λευκωσία.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Ούτε και χτες η εμφάνιση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ξεπέρασε την μετριότητα. Μπορεί να υπάρχουν χίλια ελαφρυντικά… Οι απουσίες κάποιων ποδοσφαιριστών, ιδιαίτερα των κεντρικών αμυντικών. Ο κακός αγωνιστικός σχεδιασμός της ομάδας. Η μεταγραφές των Σιέρινταν και Όρσουλιτς σε ομάδες του εξωτερικού που άφησαν δυσαναπλήρωτα αγωνιστικά κενά. Γιατί πλέον παίζουμε με ένα εξτρέμ αλλά και χωρίς στόπερ!
Δεκτά όλα αυτά. Αλλά ούτε από τον πάγκο έχει ουσιαστική βοήθεια η ομάδα. Και μπορεί ο Φρέντμπεργκ να δηλώνει και ικανοποίηση (για το β’ ημίχρονο) και ότι άλλο ο ίδιος επιθυμεί, αλλά η εικόνα της ομάδας απέχει μίλια από τα “θέλω” του μέσου ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ. Είμαστε σίγουροι λοιπόν, ότι ο Δανός, δεν θα βρει και πολλούς οπαδούς μας να συμφωνούν μαζί του…
Αν το γήπεδο είναι καθρέφτης, για την δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις όλο αυτό το διάστημα, στην μετά Κάρβερ-Νταμπίζα εποχή, τα αποτελέσματα είναι από μέτρια μέχρι και αποκαρδιωτικά…
