Μετά τη νίκη της Πάφου επί του Εθνικού (βλέποντας και τη χθεσινή παρουσία του είναι πραγματικά για να διερωτάσαι πως μας νίκησε), οι πιθανότητες της ΟΜΟΝΟΙΑ για παρουσία στην εξάδα μειώθηκαν ακόμη περισσότερο. Ωστόσο, ακόμη υπάρχουν ελπίδες και αυτό που καλείται να κάνει είναι να τις κυνηγήσει μέχρι τέλους.
Απομένουν δύο παιχνίδια, ένα την Τετάρτη με τον Άρη στο Τσίρειο και άλλο ένα με τον Αποέλ στις 25 Φεβρουαρίου. Η ιστορία και η φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ επιβάλλουν να διεκδικήσει τις πιθανότητές της. Άλλωστε, τίποτα δεν τελειώνει τώρα. Η σεζόν μπορεί να μην εξελίσσεται όπως την αναμέναμε, αλλά υπάρχει και η επόμενη μέρα και αυτή είναι που κρίνεται ως πολύ σημαντική.
Είναι σημαντικό και απαραίτητο να εντοπιστούν τα λάθη και τα αίτια που οδήγησαν σε αυτή την πορεία την ΟΜΟΝΟΙΑ στην τρέχουσα σεζόν. Να μάθε και να βγει κερδισμένη για το μέλλον. Ο Παπασταύρου έδειξε να μαθαίνει από τα λάθη, ως νέος στο χώρο, να πιστώνει, αλλά και να παίρνει αποφάσεις που θα είναι προς όφελος του συλλόγου. Το απέδειξε μετά την πρώτη του χρονιά, που θυμίζουμε δεν ήταν αυτή που και ο ίδιος προσδοκούσε.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ, λοιπόν, στα δύο τελευταία παιχνίδια της Α’ φάσης θα διεκδικήσει το απόλυτο των βαθμών και τότε θα κάνει ταμείο. Δεν εξαρτάται από την ίδια, γι’ αυτό φταίει η ίδια, αλλά δεν γυρνάμε πίσω, βλέπουμε μπροστά και μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
