Ό,τι ήταν να γίνει στην προετοιμασία, έγινε. Αυτή ολοκληρώθηκε, η δουλειά στην τακτική και στη ψυχολογία έλαβε τέλος. Τι απομένει; Η πράξη. Έφθασε η ώρα να «μιλήσει» το γήπεδο, εκεί που κρίνονται τα παιχνίδια.
Μαζί θα πρέπει να «μιλήσει» και η καρδιά των παικτών της Ομόνοιας. Να δείξουν ότι το θέλουν περισσότερο και θα μοχθήσουν για να το πάρουν απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο.
Άλλωστε, η αρνητική παράδοση που δημιουργήθηκε από τον Απρίλιο του 2013 και έπειτα, δεν αρμόζει σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι η Ομόνοια. Θέλουν μεγαλύτερο κίνητρο απ’ αυτό, τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές; Μπορεί να χάθηκαν 14 βαθμοί σε 10 αγώνες, μπορεί η Ομόνοια να προέρχεται από δυο ισοπαλίες και τα όσα ακολούθησαν μετά το ματς με τον Άρη. Ωστόσο, κατά γενική ομολογία, έχει ποδοσφαιριστές για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός σπουδαίου ματς όπως είναι το σημερινό.
Επίσης, στα τρία προηγούμενα ντέρμπι η Ομόνοια πήρε επτά βαθμούς. Αν δεν γινόταν το λάθος στο τέλος με την Ανόρθωση, θα μιλούσαμε για το απόλυτο. Ωστόσο, όπως και να έχει, έβγαλε καλό πρόσωπο στα ντέρμπι και αυτό καλείται να παρουσιάσει και σήμερα. Οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να το πιστέψουν.
Ο Πάμπος ξέρει τον τρόπο να αντιμετωπίσει τέτοια ματς, το έδειξε σε προηγούμενες ομάδες του, το επιβεβαίωσε και στα φετινά ντέρμπι με την Ομόνοια. Ο κόσμος θα είναι και πάλι εκεί. Γιατί όχι, επιτέλους, να πανηγυρίσει η Ομόνοια τη νίκη. Πάμε γερά, αποφασιστικά, με συγκέντρωση και καθαρό μυαλό.
Ομόνοια, μπορείς!
